Ο νέος «Superman» -και οι πρώτες αντιδράσεις-, «Η Καρδιά Ενός Τζογαδόρου» με τον Τζέικομπ Ελόρντι, η βιογραφική ταινία «Ο Κύριος Αζναβούρ», μια μαύρη κωμωδία, μία ταινία τρόμου και τρεις επανεκδόσεις.

Αυτές είναι οι ταινίες που έρχονται στους κινηματογράφους την Πέμπτη 10 Ιουλίου.

Superman

Ο νέος Σούπερμαν από τους επικεφαλής των DC Studios  Πίτερ Σάφραν και Τζέιμς Γκαν («Guardians of the Galaxy», «Suicide Squad»), με τον Γκαν να υπογράφει τη σκηνοθεσία και το σενάριο, βασισμένος στους χαρακτήρες της DC των Τζέρι Σίγκελ και Τζο Σούστερ.

Πρωταγωνιστούν ο Ντέιβιντ Κορένσουετ (Twisters, Hollywood) στον διπλό ρόλο του Superman/Κλαρκ Κεντ, η Ρέιτσελ Μπρόσναχαν (Η θαυμαστή κυρία Μέιζελ) ως Λόις Λέιν και ο Νίκολας Χουλτ (ταινίες X–Men, Juror #2) ως Λεξ Λούθορ.

Στο καστ επίσης, οι Έντι Γκαθέγκι, Άντονι Κάριγκαν, Νέιθαν Φίλιον, Ιζαμπέλα Μερσέντ, Σκάιλερ Γκιζόντο, Σάρα Σαμπάιο, Μαρία Γκαμπριέλα ντε Φαρία, Γουέντελ Πιρς, Άλαν Τούντικ, Προύιτ Τέιλορ Βινς και Νίβα Χάουελ.

Η ταινία επικεντρώνεται σε έναν νεότερο Κλαρκ Κεντ, ο οποίος καλείται να συμφιλιώσει την κληρονομιά του από τον Κρύπτον με τη θετή ανθρώπινη οικογένεια του στο Κάνσας, ενώ παράλληλα εργάζεται ως δημοσιογράφος στη Daily Planet.

Οι πρώτες αντιδράσεις είναι ως επί το πλείστον θετικές, όχι όμως από όλους. Ο κριτικός κινηματογράφου Bryan Sudfield επαίνεσε στο X το «Superman» χαρακτηρίζοντας το ως μια «τολμηρή αλλά και πιστή» κινηματογραφική μεταφορά του εμβληματικού ήρωα της DC, προσθέτοντας ότι η εκδοχή του Γκαν είναι μοναδική, ενώ παραμένει πιστή στις καταβολές του χαρακτήρα. Όπως γράφει, «Ο Σούπερμαν πετάει με καρδιά, χιούμορ και στυλ – μια τολμηρή αλλά πιστή εκδοχή του εμβληματικού ήρωα. Ο Τζέιμς Γκαν δίνει έναν φρέσκο τόνο, ενώ τιμά την κληρονομιά του χαρακτήρα, και ο Ντέιβιντ Κόρενσγουετ λάμπει με ειλικρίνεια και δύναμη. Ένα πολλά υποσχόμενο, συναρπαστικό ξεκίνημα για τη νέα εποχή της DC».

Ο Brandon Davis επαίνεσε την ερμηνεία του Κόρενσγουετ, υπογραμμίζοντας τη χημεία του με τη Ρέιτσελ Μπρόσναχαν που υποδύεται την Λόις Λέιν.

Ωστόσο, ο Peter Howell δήλωσε ότι το «Superman» δεν ήταν «η σούπερ αρχή του σύμπαντος της DC που όλοι ήλπιζαν» και ότι έδωσε προτεραιότητα στο στιλ έναντι της ουσίας.

«Ο Σούπερμαν είναι η ιστορία της Αμερικής», δήλωσε προ ημερών στους The Sunday Times ο Τζέιμς Γκαν. «Ένας μετανάστης που ήρθε από άλλα μέρη και κατοικεί στη χώρα, αλλά για μένα είναι κυρίως μια ιστορία που λέει ότι η στοιχειώδης ανθρώπινη καλοσύνη είναι μια αξία και κάτι που έχουμε χάσει».

 

Ο Κύριος Αζναβούρ

Γιος Αρμένιων προσφύγων, με βραχνή φωνή, μικρoκαμωμένος, φτωχός και χωρίς καμία «προδιαγραφή» επιτυχίας, κατάφερε να ανέβει στην κορυφή.

Η βιογραφία του εμβληματικού Γάλλο-Αρμένιου τραγουδιστή, συνθέτη και ηθοποιού Σαρλ Αζναβούρ (1924-2018), τον οποίο υποδύεται ο Ταχάρ Ραχίμ, σε σκηνοθεσία Μεχντί Ιντίρ και Γκραν Κορπς Μαλάντ. Από τα φτωχικά παιδικά χρόνια μέχρι την άνοδό του στη φήμη, από τις επιτυχίες του μέχρι τις αποτυχίες του, από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, η ταινία αφηγείται το ταξίδι ενός καλλιτέχνη που εδραιώθηκε ως μια από τις πιο δημοφιλείς και αγαπημένες προσωπικότητες στη Γαλλία, έμεινε αφοσιωμένος στην τέχνη του μέχρι το τέλος και ακόμα και σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς τραγουδιστές όλων των εποχών.

 

Η Καρδιά Ενός Τζογαδόρου

Οι νεόνυμφοι Μίριελ και Λι ξεκινούν μια λαμπερή νέα ζωή, όταν εκείνος επιστρέφει από τον πόλεμο της Κορέας. Αυτή η σταθερότητα, ανατρέπεται με τον ερχομό του χαρισματικού μικρότερου αδερφού του Λι, Τζούλιους, ενός παράξενου τζογαδόρου με ένα μυστικό. Ένα επικίνδυνο ερωτικό τρίγωνο σχηματίζεται, καθώς οι τρεις ορκίζονται να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί στην Καλιφόρνια και το Αμερικάνικο Όνειρο αρχίζει να καταρρέει σταδιακά.

Τζέικομπ Ελόρντι, Ντέιζι Έντγκαρ Τζόουνς και Γουίλ Πούλτερ, στην ταινία του Ντάνιελ Μάιναχαν, μια ιστορία με φόντο την μεταπολεμική Αμερική του 1950 -Καλιφόρνια, Λας Βέγκας, Τιχουάνα- που αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Shannon Pufahl, «On Swift Horses» (2019).

«Το On Swift Horses έχει να κάνει με τις μορφές που μπορεί να πάρει η αγάπη, τις ποικίλες ζωές που ζούμε. Είναι το είδος του μεγάλου, σαρωτικού ρομαντικού δράματος που το Χόλιγουντ απλά δεν κάνει πια. Ο Ελόρντι παραδίδει την καλύτερη ερμηνεία του, δείχνοντας ίσως για πρώτη φορά την πιο ευαίσθητη, ευάλωτη πλευρά του στη μεγάλη οθόνη». – The Hollywood Reporter.

 

Οι Μπαλκονάτες

Σε μια γειτονιά της Μασσαλίας, εν μέσω καύσωνα, τρεις γυναίκες που συγκατοικούν σε ένα διαμέρισμα ανακατεύονται χαρούμενα στις ζωές των γειτόνων τους από το μπαλκόνι τους. Μέχρι που ένας σέξι γείτονας τον οποίο βλέπουν στο απέναντι διαμέρισμα, τις καλεί για ποτό αργά το βράδυ και η ιστορία μετατρέπεται σε αιματηρή υπόθεση.

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Γαλλίδας Νοεμί Μερλάν – γνωστής για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο βραβευμένο Portrait of a Lady on Fire (2019)- με την ίδια και με τους, Σουεϊλά Γιακούμπ, Σαντά Κοντρενού, Λουκά Μπραβό. είναι μια μαύρη κωμωδία, που θυμίζει κάτι από τις πρώιμες ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ.

 

Επικίνδυνα Πλάσματα

Όταν η Ζέφιρ, μια νεαρή σέρφερ, πέσει θύμα ενός κατά συρροή δολοφόνου με εμμονή στους καρχαρίες, πρέπει να βρει τρόπο διαφυγής από το σκάφος του, προτού την ταΐσει στους καρχαρίες.

Ταινία τρόμου από τον σκηνοθέτη των ταινιών τρόμου The Loved Ones και  The Devil’s Candy, Σον Μπερν, και τους παραγωγούς του «Longless», με πρωταγωνιστές τους Χάσι Χάρισον (Yellowstone), Τζος Χιούστον (Dune: Prophecy) και Τζάι Κόρτνεϊ (Suicide Squad). H ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στοDirectors’ Fortnightτου 78ου Φεστιβάλ Καννών.

 

Νύχτα Αγωνίας (1945)

Η Δρ. Κονστάνς Πίτερσεν, διακεκριμένη ψυχαναλύτρια σε κλινική του Βερμόντ, υποδέχεται τον νέο διευθυντή του ιδρύματος, τον Δρ. Έντουαρντς και σύντομα ανακαλύπτει ότι πρόκειται για έναν αμνησιακό απατεώνα, τον οποίο όμως αρχίζει να ερωτεύεται. Υποπτευόμενη την εμπλοκή του στην εξαφάνιση του πραγματικού διευθυντή, προσπαθεί να τον βοηθήσει να ανασύρει τα κρυμμένα κομμάτια της μνήμης του.

Tο ψυχολογικό θρίλερ «Spellbound», (1945) του Άλφρεντ Χίτσκοκ, επιστρέφει στις οθόνες των θερινών σινεμά, ψηφιακά αποκατεστημένο σε επετειακή επανέκδοση 4Κ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από την κυκλοφορία του, αλλά και 110 ετών από τη γέννηση της θρυλικής Ίνγκριντ Μπέργκμαν.

Με έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ (όπου και κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής για την καθηλωτική μουσική του Μίκλος Ρόζα), η ταινία  αποτελεί σπουδή στην ψυχαναλυτική ερμηνεία του Φρόιντ και έμεινε στην ιστορία κυρίως για την εμβληματική ονειρική σεκάνς με χαρακτηριστικές, αξέχαστες εικόνες σχεδιασμένες από τον Σαλβαδόρ Νταλί, αποτέλεσμα της πρωτοποριακής αλλά και τρικυμιώδους συνεργασίας μεταξύ των δύο κορυφαίων δημιουργών.

 

Η Ώρα του Λύκου (1968)

Ένας ζωγράφος που ζει με τη γυναίκα του σ’ ένα απομονωμένο νησί, βασανίζεται από αϋπνία και εφιάλτες που του προκαλούν τρόμο. Καθως κυριεύεται από τους δαίμονες και τα σκοτεινά πλάσματα του μυαλού του, χάνει ολοένα και περισσότερο την επαφή του με την πραγματικότητα. Περίεργα περιστατικά και αλλόκοτες συναντήσεις εντείνουν την ατμόσφαιρα, με τον ήρωα να παλεύει να ανακτήσει τα λογικά του και να διατηρήσει τις καλλιτεχνικές του ικανότητες. Η σύζυγός του προσπαθεί απεγνωσμένα να τον βοηθήσει, ωστόσο σταδιακά αρχίζει κι εκείνη να μοιράζεται τις παραισθήσεις του.

Η «ώρα του λύκου», σύμφωνα με τις Σκανδιναβικές λαϊκές δοξασίες, είναι το διάστημα ανάμεσα στη σκοτάδι και την αυγή (γύρω στις 3 με 5 το πρωί), «η ώρα των περισσότερων θανάτων και των πιο τρομερών εφιαλτών», όπου όσοι αγρυπνούν στοιχειώνονται από τους πιο βαθείς τους φόβους. Αυτή η σχεδόν απόκοσμη ώρα, στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και τρέλας, πραγματικότητας και φαντασίας, ενέπνευσε τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στην Ώρα του λύκου,  μία ταινία που εξερευνά τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Όπως άλλωστε έχει πει ο σκηνοθέτης, ο ίδιος βίωσε τη δική του «ώρα του λύκου» όταν συνέλαβε την ιστορία.

Με συνοδοιπόρους τους αγαπημένους του πρωταγωνιστές Μαξ φον Σίντοφ και Λιβ Ούλμαν, ο Μπέργκμαν ουσιαστικά κάνει ένα σχόλιο για την αγωνία του καλλιτέχνη, τη φύση της δημιουργίας και τα δυσδιάκριτα  όρια μεταξύ ιδιοφυΐας και τρέλας, επιστρατεύοντας στοιχεία σουρεαλιστικής φαντασίας και γοτθικού τρόμου.

 

Το Πάθος της Ζαν ντ′ Αρκ (1928)

Γυρισμένη το 1928 και βασισμένη στα αυθεντικά πρακτικά της δίκης της Ζαν Ντ’ Αρκ, η ταινία του Δανού Καρλ Τέοντορ Ντάγιερ, με πρωταγωνίστρια την Ρενέ Ζαν Φαλκονετί στον ρόλο της Ιωάννας της Λωραίνης, θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου.

Η Renée Jeanne Falconetti, στο μοναδικό της κινηματογραφικό ρόλο, εμφανίζεται χωρίς μακιγιάζ, ενώ σε έναν κινηματογράφο που ερχόταν από την υπερβολή και τον στόμφο του θεάτρου της εποχής, η ερμηνεία της φαντάζει σήμερα εξαιρετικά σύγχρονη.