Το ναυάγιο ενός πολυτελούς πλοιαρίου αναψυχής, ηλικίας περίπου 2.000 ετών, ανακαλύφθηκε στον όρμο της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.
Η επίπεδη καρίνα του σκάφους, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ενάλιας Αρχαιολογίας (IEASM), που είχε μήκος 35 μέτρα και πλάτος περίπου επτά και θεωρείται απίθανο να είχε σχεδιαστεί για ταξίδια σε ανοιχτή θάλασσα, αλλά μάλλον για ήρεμα, ρηχά νερά, βρέθηκε στον βυθό του λιμανιού της νήσου Αντίρροδος, που σήμερα είναι βυθισμένη. Το σκάφος κινούνταν αποκλειστικά με κουπιά και χρειαζόταν περισσότερους από 20 κωπηλάτες.
«Επιγραφές στα ελληνικά, που βρέθηκαν στο εσωτρόπιο (σ.σ. τη δοκό ενίσχυσης) της τροπίδας χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 1ου μ.Χ. αιώνα., ενισχύοντας την υπόθεση ότι το σκάφος ναυπηγήθηκε στην Αλεξάνδρεια» την εποχή που η βασιλική νήσος φιλοξενούσε ένα παλάτι και έναν ναό αφιερωμένο στην Ίσιδα.
Η θαλαμηγός της εποχής «διέθετε μια καμπίνα, πολυτελώς διακοσμημένη». «Τα διασημότερα από αυτά τα πλοία αναψυχής ήταν τα γιγαντιαία πλωτά παλάτια των Πτολεμαίων», σύμφωνα με το IEASM. Η Κλεοπάτρα χρησιμοποίησε ένα από αυτά «για να δείξει στον Ιούλιο Καίσαρα τα αξιοθέατα της Αιγύπτου, την άνοιξη του 47 π.Χ.».
Τέτοιου τύπου σκάφη απεικονίζονται σε έργα όπως το διάσημο ψηφιδωτό του Νείλου στην Παλεστρίνα και αναφέρονται από αρχαίους συγγραφείς, μεταξύ των οποίων ο Στράβων.
Ο Έλληνας γεωγράφος, φιλόσοφος και ιστορικός, ο οποίος είχε επισκεφθεί την αιγυπτιακή πόλη γύρω στο 29-25 π.Χ., γράφει σχετικά: «Αυτά τα σκάφη είναι πολυτελώς εξοπλισμένα και χρησιμοποιούνται από τη βασιλική αυλή για εκδρομές, καθώς και από όσους διαπλέουν το κανάλι από την Αλεξάνδρεια προκειμένου να παρευρεθούν στις δημόσιες γιορτές. Κάθε μέρα και κάθε νύχτα τα πλοία είναι γεμάτα με κόσμο που παίζει φλογέρα και χορεύουν ασυγκράτητα και με ακραία ακολασία».
Ο Φρανκ Γκόντιο, καθηγητής Ενάλιας Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και διευθυντής του IEASM, παρουσίασε πρόσφατα μια λεπτομερή μελέτη του για το βασιλικό νησί και τον μεγάλο ναό του, με βάση τις υποθαλάσσιες έρευνες που έκαναν δύτες-αρχαιολόγοι στην περιοχή από τη δεκαετία του 1990. Τα προηγούμενα χρόνια, κολόνες, αγάλματα, αντικείμενα και άλλοι θησαυροί που κατέληξαν στον βυθό έπειτα από έναν σεισμό, ανασύρθηκαν και ορισμένοι από αυτούς εκτίθεται στο Ελληνορωμαϊκό Μουσείο της Αλεξάνδρειας που παρουσιάζει την ιστορία του μεγάλου λιμανιού της Μεσογείου. Οι επόμενες έρευνες στην καρίνα του βυθισμένου πλοίου «θα είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στη ζωή, τη θρησκεία, την πολυτέλεια και τη διασκέδαση στις πλωτές οδούς της αρχαίας Αιγύπτου κατά τη ρωμαϊκή εποχή», πρόσθεσε το ινστιτούτο.
Η πόλη της Αλεξάνδρειας, μέρος της οποίας βυθίστηκε στο νερό κατά την αρχαιότητα, θεωρείται μια από τις πιο ευάλωτες ζώνες στην κλιματική αλλαγή, λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Ακόμη και στα πιο αισιόδοξα σενάρια του ΟΗΕ, το ένα τρίτο της πόλης μπορεί να βυθιστεί ή να καταστεί ακατοίκητο μέχρι το 2050.
Με πληροφορίες από Guardian, archaeologymag.com
