Η στροφή 180 μοιρών του Ντόναλντ Τραμπ υπερ της Ουκρανίας, μετά από μήνες θερμών προσεγγίσεων της Ρωσίας, δίνει σίγουρα μια ανάσα στο Κίεβο όμως αποκαλύπτει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει σταθερές απόψεις στην εξωτερική του πολτική και σίγουρα δεν μπορεί κανείς να υπολογίσει στα λεγόμενά του.
Ο χαρακτηρισμός του ρωσικού στρατού ως «χάρτινο», η εκθείαση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ως ενός «γενναίου άνδρα» που «δίνει μια φοβερή μάχη» ενώ είχε προηγηθεί η προσβλητική στάση απέναντί του στο Λευκό Οίκο, αφήνει ερωτηματικά για το κατά πόσο το εννοεί όταν λέει ότι «η Ουκρανία μπορείνα πάρει πίσω εδάφη που έχει προσαρτήσει η Ρωσία».
Τo βρετανικό Sky News σε ανάλυσή του εξετάζει την τρέχουσα κατάσταση στο πεδίο της μάχης ώστε να διαπιστώσει αν και πως μπορεί η Ουκρανία να πάρει πίσω μέρος του 19% της χώρας που καταλαμβάνει η Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, την οποία κατέχει από το 2014.
Που εστιάζει η Μόσχα
Η Μόσχα έχει επικεντρωθεί κυρίως σε τέσσερις περιφέρειες της Ουκρανίας – το Λουχάνσκ και το Ντονέτσκ (το Ντονμπάς), τη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα – αλλά οι πρόσφατες προσπάθειες στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας υποδηλώνουν την ύπαρξη επιπλέον στόχων.
Οι δυνάμεις του Βλαντίμιρ Πούτιν ελέγχουν σχεδόν ολόκληρο το Λουχάνσκ, αλλά περίπου το 30% των υπολοίπων περιφερειών παραμένουν στα χέρια της Ουκρανίας και αποτελούν αντικείμενο σφοδρών διαμαχών.
Ωστόσο, παρά το τεράστιο αριθμητικό πλεονέκτημα που διαθέτει η Ρωσία, δεν έχει καταφέρει να σημειώσει σημαντική πρόοδο από τις πρώτες ημέρες της πλήρους εισβολής.
Οι δυνάμεις της προχωρούν σταθερά αλλά αργά, με τεράστιο κόστος. Οι βασικές πόλεις του Ντονμπάς παραμένουν υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας, παρά τις επιθέσεις που δέχονται για περισσότερο από μια δεκαετία.
Μπορεί η Ουκρανία να πάρει τον ζωτικό άξονα Ποκρόφσκ;
Μερικές από τις πιο βίαιες μάχες γίνονται στην περιοχή του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία, ένα βιομηχανικό κέντρο που εκτός των άλλων αποτελει τοποθεσία ορισμένων κρίσιμων στρατηγικών αμυντικών θέσεων.
Μια βασική πόλη είναι το Ποκρόφσκ, ένας ζωτικός οδικός και σιδηροδρομικός κόμβος που κάποτε φιλοξενούσε περίπου 60.000 ανθρώπους και που έχει υπομείνει μήνες αμείλικτων επιθέσεων από τις ρωσικές δυνάμεις.
Μεγάλο μέρος της πόλης έχει περικυκλωθεί από τις δυνάμεις του Κρεμλίνου, οι οποίες ασκούν πίεση για να εκδιώξουν τους αμυνόμενους. Υπάρχουν ενδείξεις ότι το Ποκρόφσκ θα πέσει σύντομα, παρά την επίμονη αντίσταση που επιδεικνύει εδώ και τόσο καιρό.
Έχει αναφερθεί ότι οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν όλες τις οδούς ανεφοδιασμού προς την πόλη, καθιστώντας πολύ δύσκολο για την Ουκρανία να ανεφοδιάσει τις δυνάμεις της εκεί.
Ωστόσο, πρόσφατες αναφορές για μια ουκρανική αντεπίθεση σε αυτό το τμήμα της γραμμής του μετώπου έχουν αμφισβητήσει ορισμένες από τις υποθέσεις σχετικά με το Ποκρόφσκ, αν και δεν είναι σαφές εάν αυτό θα είναι αρκετό για να αλλάξει η συνολική κατάσταση.
«Οι μαχητές μας προελαύνουν», δήλωσε τη Δευτέρα σχετικά με το μέτωπο του Ποκρόφσκ, ο αρχηγός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων Ολεξάντρ Σίρσκι.
Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος Ζελένσκι είπε σε ομιλία του ότι ο ουκρανικός στρατός «καταστρέφει» τις ρωσικές δυνάμεις γύρω από το Ποκρόφσκ και το γειτονικό Ντομπροπίλια και έχει απελευθερώσει 160 τετραγωνικά χιλιόμετρα από την έναρξη της αντεπίθεσης.
Σε άλλα μέρη του Ντονμπάς, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να πιέζουν για την κατάληψη της «ζώνης οχυρών» της Ουκρανίας: ένα δίκτυο τεσσάρων πόλεων, συμπεριλαμβανομένων των Κραματόρσκ και Σλοβιάνσκ, που κρατάει πίσω τις ρωσικές δυνάμεις εδώ και 11 χρόνια.
Η έλλειψη στρατευμάτων, προμηθειών και η χαοτική διαχείριση καθιστούν όλο και πιο δύσκολη την αντίσταση στην αμείλικτη πίεση της Ρωσίας, ωστόσο οι δυνάμεις του Κρεμλίνου δεν έχουν ακόμη επιτύχει σημαντική πρόοδο σε καμία από τις πόλεις.
Ο συνταγματάρχης Πάβλο Γιούρτσουκ, του οποίου οι δυνάμεις υπερασπίζονται μια μικρή πόλη στο βόρειο άκρο της ζώνης οχυρών, δήλωσε ότι είναι βέβαιος ότι η τελευταία προσπάθεια της Ρωσίας να προωθηθεί εκεί δεν θα πετύχει.
«Από στρατιωτική άποψη φαίνεται σωστό – στον χάρτη φαίνεται τακτοποιημένο – αλλά μετά από σχεδόν τρεισήμισι χρόνια πολέμου όλοι γνωρίζουμε ότι τέτοιες βαθιοί ελιγμοί και ευρείες πλευρικές επιχειρήσεις δεν είναι το φόρτε της Ρωσίας», δήλωσε στο Associated Press.
Εν τω μεταξύ, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν προχωρήσει κοντά στο Κουπιάνσκ στα βορειοανατολικά της Ουκρανίας, όχι μακριά από την οχυρωμένη πόλη του Χαρκόβου.
Όπως και άλλοι στόχοι κατά μήκος της ουκρανικής γραμμής του μετώπου, το Κουπιάνσκ είναι ένας σημαντικός κόμβος μεταφορών και logistics, καθώς είναι το σημείο στο οποίο συγκλίνουν πολλές σημαντικές σιδηροδρομικές γραμμές.
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας παραδέχθηκε δημοσίως την πρόθεση της Ρωσίας να προχωρήσει στην περιοχή του Χαρκόβου, παρά το γεγονός ότι δεν είναι μία από τις τέσσερις περιοχές που η Μόσχα είχε διεκδικήσει στο παρελθόν.
Σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Τρίτη, το υπουργείο ισχυρίστηκε ότι οι δυνάμεις του είχαν περικυκλώσει εν μέρει τους Ουκρανούς αμυνόμενους στο Κουπιάνσκ, αλλά αυτό αμφισβητήθηκε από το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου (ISW), το οποίο δήλωσε ότι δεν είχε εντοπίσει γεωγραφικά στοιχεία που να το αποδεικνύουν.
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε ότι οι δυνάμεις του σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν την κατάληψη του Κουπιάνσκ για να επιτεθούν περαιτέρω στην περιοχή σε διάφορες κατευθύνσεις ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Τσουχούιβ και Ιζιούμ και της περιοχής Βόβτσανσκ.
Πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια και Κριμαία
Στο νότο, είναι πιθανό η Ουκρανία να επιθυμεί να ανακτήσει τον έλεγχο του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια, ο οποίος βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο από τον Μάρτιο του 2022.
Η ανακατάληψή του θα συμβάλει σημαντικά στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Ουκρανίας. Πιο κοντά στην ακτή, οι πόλεις Μαριούπολη και Μελιτόπολη παραμένουν στα χέρια της Ρωσίας. Πέρα από αυτές, η κρίσιμη χερσόνησος της Κριμαίας – που συνδέεται με τη Ρωσία μέσω της γέφυρας του Κερτς – βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο εδώ και μια δεκαετία.
Στέκεται απέναντι από τον ποταμό Δνείπερο, σε έδαφος που ελέγχεται από τη Ρωσία, αν και η Ουκρανία κατάφερε να δημιουργήσει και να διατηρήσει μια μικρή παραλιακή ζώνη στην άλλη πλευρά, παρά τα έντονα πυρά των στρατευμάτων του Κρεμλίνου.
