Κρυμμένος στις πλαγιές μιας δασώδους περιοχής στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ της Κίνας, ο κρατήρας Jinlin κατάφερε να «κρύβεται μπροστά στα μάτια όλων» μέχρι που οι επιστήμονες τον αναγνώρισαν ως κρατήρα πρόσκρουσης.
Παγκοσμίως έχουν επιβεβαιωθεί μόνο περίπου 200 κρατήρες τέτοιου τύπου, γεγονός που καθιστά κάθε ανακάλυψη ιδιαίτερα πολύτιμη. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος ξεχωρίζει για το εντυπωσιακό του μέγεθος και την ηλικία του.
Ο κρατήρας σχηματίστηκε κατά την Ολόκαινο περίοδο, όταν η τελευταία εποχή των παγετώνων είχε μόλις τελειώσει πριν από περίπου 11.700 χρόνια. Με βάση μετρήσεις της διάβρωσης του γύρω εδάφους, οι ερευνητές εκτιμούν ότι δημιουργήθηκε στις αρχές έως τα μέσα της Ολοκαίνου.
Με διάμετρο 820–900 μέτρων και βάθος 90 μέτρων είναι πολύ μεγαλύτερος από τον κρατήρα Macha στη Ρωσία, ο οποίος μέχρι τώρα θεωρούνταν ο μεγαλύτερος γνωστός κρατήρας της Ολοκαίνου, με διάμετρο 300 μέτρων. Το γεγονός ότι ένας τόσο μεγάλος και καλοδιατηρημένος κρατήρας επιβίωσε σε μια περιοχή με έντονα καιρικά φαινόμενα είναι εξαιρετικά απρόσμενο.
Η επαρχία Γκουανγκντόνγκ πλήττεται συχνά από μουσώνες, καταρρακτώδεις βροχές και υψηλή υγρασία, συνθήκες που κανονικά θα είχαν διαβρώσει και εξαφανίσει κάθε ίχνος τέτοιας δομής. Ωστόσο, ο κρατήρας Jinlin παραμένει άθικτος, προστατευμένος από παχιές στρώσεις αποσαθρωμένου γρανίτη.
Τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την εξωγήινη προέλευσή του εντοπίζονται στις λεπτομέρειες. Μέσα στον γρανίτη, οι επιστήμονες βρήκαν θραύσματα χαλαζία με επίπεδα χαρακτηριστικά παραμόρφωσης – μικροσκοπικά «αποτυπώματα» που δημιουργούνται μόνο από την πρόσκρουση μετεωριτών.
Αυτές οι δομές σχηματίζονται υπό ακραίες πιέσεις 10–35 γιγαπασκάλ, πολύ μεγαλύτερες από οποιεσδήποτε γεωλογικές διαδικασίες της Γης. Καμία ηφαιστειακή έκρηξη, σεισμός ή τεκτονική διαδικασία δεν μπορεί να δημιουργήσει τέτοια ισχυρά, συγκεντρωμένα σοκ. Μόνο η πρόσκρουση ενός ουράνιου σώματος σε υπερυψηλή ταχύτητα αφήνει αυτά τα διακριτικά σημάδια.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι το προσκρούον αντικείμενο ήταν μετεωρίτης και όχι κομήτης, καθώς ένας κομήτης θα δημιουργούσε κρατήρα τουλάχιστον 10 χιλιομέτρων. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί αν ο μετεωρίτης ήταν σιδηρούχος ή λίθινος. Πολλή δουλειά απομένει ακόμη. Παρ’ όλα αυτά, η ανακάλυψη ήδη αμφισβητεί παλαιότερες αντιλήψεις για τη συχνότητα και την κλίμακα προσφάτων προσκρούσεων στη Γη.
Αν και θεωρητικά η επιφάνεια της Γης έχει ίσες πιθανότητες να δεχτεί πρόσκρουση παντού, οι γεωλογικές διαφορές καθορίζουν το πόσο καλά διατηρούνται οι κρατήρες. Κάποιοι εξαφανίζονται εντελώς, ενώ άλλοι, όπως ο Jinlin, επιβιώνουν. Αυτή η άνιση διατήρηση δημιουργεί παραμορφωμένη εικόνα της πραγματικής ιστορίας προσκρούσεων του πλανήτη μας.
Οι περισσότερες επιβεβαιωμένες δομές εντοπίζονται σε περιοχές με ισχυρή χρηματοδότηση και ενεργά γεωλογικά προγράμματα, ενώ η ανακάλυψη αυτού του κρατήρα σε μια απομακρυσμένη, δασώδη πλαγιά υποδηλώνει ότι ίσως υπάρχουν πολλά ακόμη αχαρτογράφητα σημεία πρόσκρουσης.
Καθώς συνεχίζεται η έρευνα στον κρατήρα Jinlin, είναι πιθανό να αποκαλύψει νέες πληροφορίες για το πόσο συχνά μεγάλα ουράνια σώματα χτυπούν τη Γη και ποιες συνθήκες ευνοούν ή καταστρέφουν τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους.
(Πηγή: universetoday)
