Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει μια πόλη έναν από τους δημοφιλέστερους ταξιδιωτικούς προορισμούς του κόσμου την γιορτινή περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς;
Στην περίπτωση του Λονδίνου, η μετά – Covid εποχή βρίσκει δεκάδες χιλιάδες τουρίστες να παίρνουν κάτι από τη λάμψη των 120.000 λαμπιονιών που φωτίζουν την βρετανική πρωτεύουσα με κορυφαίους φωτισμούς στους υπερμεγέθεις Αγγέλους που στολίζουν την Regent Street.
Ουρές – η αγαπημένη συνήθεια των Βρετανών – παντού: Από τα μαγαζιά που κάνουν εκπτώσεις (σ.σ. η εμπορική καρδιά του Λονδίνου βρίσκεται υπό το κράτος εκπτώσεων που, σε πολλές περιπτώσεις, και παρά την γενική ακρίβεια, προσφέρουν καλές ευκαιρίες) μέχρι τα θέατρα και τα μουσεία που υποδέχονται χιλιάδες επισκέπτες.
Χαρακτηριστικό της ιδιαίτερης εκπτωτικής περιόδου, το γεγονός ότι ακόμα και το ιστορικό πολυκατάστημα Harrods που παραδοσιακά δεν κάνει εκπτώσεις, χαρίζει αυτές τις γιορτές ένα δεκαπενθήμερο χαμηλότερων τιμών και προσφορών σε όσους διαβαίνουν τις πύλες του αυτές τις μέρες.
Οι γοητεία του υπερμεγέθους πολυκαταστήματος τονίζεται από θεματικές βιτρίνες και μοναδικά αφιερώματα. Και μιλάμε για βιτρίνες – έργα τέχνης αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι άψογα σκηνοθετημένες και με ιδιαίτερο κόνσεπτ στημένες παίρνοντας μέρος στην ωδή στον «Φανταστικό κόσμο του Christian Dior» που πραγματοποιείται αυτή την εποχή στο Harrods.
Από τις κορυφαίες στιγμές αυτής της παρουσίασης. οι μηχανισμοί που ανεβοκατεβλαζουν σε, ειδικά σχεδιασμένα, κουβούκλια τσάντες – σήμα-κατατεθέν του γαλλικού οίκου σ’ ένα χορό φαντασμαγορίας που κρατά πολλά βλέμματα κολλημένα στις βιτρίνες του πολυκαταστήματος.
Από τις 10 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ που βρίσκεται η λειτουργία το εορταστικό ωράριο των καταστημάτων, η κίνηση τους δρόμους του κεντρικού Λονδίνου είναι τόσο έντονη ώστε στιγμές – στιγμές να δυσκολεύεται κανείς να διασχίσει το πλήθος για να βρεθεί στον προορισμό του. Αυτό συμβαίνει κλιμακώνεται καθώς η εργάσιμη εβδομάδα βαίνει προς το τέλος της.
Από την Πέμπτη το απόγευμα πριν την Πρωτοχρονιά χρειάζεται κανείς πολύ υπομονή για να περπατήσει στους πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους. Κι αναφερόμαστε σε ένα πολύχρωμο, ζωηρό πλήθος τουριστών, ιδίως πλούσιων Αράβων αλλά και Κινέζων και Γιαπωνέζων που φαίνεται να υπερτερεί των ντόπιων κυρίως στους δρόμους με τα ακριβά καταστήματα. Εκτός από τα, σε πολλές περιπτώσεις, ασφυκτικά γεμάτα πεζοδρόμια (κυρίως όσο κορυφώνεται η εορταστική περίοδος), και η κίνηση στους δρόμους είναι ιδιαίτερα μεγάλη αν και δεν αποτελεί αγαπημένη συνήθεια των Βρετανών να χρησιμοποιούν ιδιωτικό μέσο.
Τα χαρακτηριστικά διώροφα κόκκινα λονδρέζικα λεωφορεία (με ένα εξαιρετικά γρήγορο συγκοινωνιακό δίκτυο) εξυπηρετούν ευρέως κατοίκους και τουρίστες, καθώς επίσης και ο υπόγειος, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν το ηλεκτρικό ποδήλατο για την μετακίνησή τους. Το Λονδίνο διαθέτει 675 διαδρομές λεωφορείων που εξυπηρετούνται από τα παραπάνω από 8.700 λεωφορεία της πόλης. Βλέπει κανείς πολλά σταθμευμένα έξω από την νέα γραμμή του μετρό, την 16, που ονομάστηκε Elizabeth line προς τιμήν της εκλιπούσης Βασίλισσας Ελισάβετ.
Δεν θα περάσει απαρατήρητο απ’ όσους βρεθούν για ψώνια στο Niketown στην Oxford Circus η σημειωτική συνύπαρξης με την «διαφορετικότητα». Τονίζεται με ιδιαίτερα εύστοχο τρόπο μέσα από κούκλες που, μεταξύ άλλων, δεν έχουν ιδανικά σώματα και από άλλες αναφορές στο πολυκατάστημα των δημοφιλών αθλητικών ειδών.
Ποιο άλλο εμβληματικότερο τοπόσημο της πόλης από το Big Ben; Η μετά – Covid εποχή το βρίσκει και πάλι σε λειτουργία μετά από καιρό ανακαίνισης και με ολοκαίνουργιο μηχανισμό.
Για να εισέλθει κανείς στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, ωστόσο, θα πρέπει να περιμένει ως το καλοκαίρι. Τα 29 από τα 700 δωμάτιά του ανοίγουν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο για τους επισκέπτες, ένα μεγάλο πλήθος των οποίων, ωστόσο, σχηματίζει ουρές έξω από τους χώρους του για να για να δει την αλλαγή της Βασιλικής φρουράς που πραγματοποιείται συγκεκριμένες μέρες της εβδομάδας. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Μπάκιγχαμ βρίσκεται η πλουσιότερη συλλογή έργων τέχνης του κόσμου.
Δεν είναι, όμως, μόνο τα ενδότερα του Μπάκινγχαμ απροσπέλαστα ως επί το πλείστον. Σε κεντρικές περιοχές της πόλης υπάρχουν ιδιωτικοί κήποι μόνο και μόνο για τους ενοίκους των τριγύρω σπιτιών. Μόνο όποιος έχει κλειδί μπορεί να διαβεί το καγκελόφραχτο περίγραμμά τους. Κι όσο για τις τιμές ... καλύτερα να μη ρωτήσει κανείς: Ενα σπίτι 60 τ.μ. μπορεί να αγοραστεί και 10 εκατομμύρια λίρες!
Αντιθέτως η είσοδος στα μεγάλα πάρκα – πνεύμονες της πόλης είναι ελεύθερη και πραγματοποιείται από χιλιάδες κόσμου. Στο Hyde Park μάλιστα έχει στηθεί ένα χριστουγεννιάτικο πάρκο με κορυφαίες ατραξιόν παιχνίδια που συναντά κανείς σε λούνα παρκ, καντίνες κι υπαίθρια μαγαζάκια.
Και μια κι ο λόγος, Χριστουγεννιάτικες αγορές μπορεί να συναντήσει κανείς σε πολλά σημεία της πόλης. Από τις πιο σημαντικές, όμως, δεν είναι άλλη από το παζάρι έξω από την Εθνική Πινακοθήκη στην πλατεία Τραφάλγκαρ που συγκεντρώνει πάρα πολύ κόσμο.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στην πολιτική της δωρεάν εισόδου που υιοθετείται ευρέως στην Μεγάλη Βρετανία στην περίπτωση μουσείων και ιδρυμάτων. Στο Λονδίνο η είσοδος είναι δωρεάν στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Επιστημών, στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου, στην Πινακοθήκη Τέιτ, στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης Τέιτ, στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και σε πολλά άλλα.
Διακριτικά, ωστόσο, κουτιά υπέρ δωρεών στους χώρους τους κάνουν εμφανή την ανάγκη υποστήριξης των μουσείων σε πολλά από τα οποία μέλη και δωρητές έχουν ιδιαίτερα προνόμια. Χαρακτηριστικοί οι πριβέ χώροι των μελών του κλαμπ του Βρετανικού Μουσείου.
Εξίσου διακριτική κι η υπενθύμιση ότι δεν πρέπει να φωτογραφίζει και να βιντεοσκοπεί κανείς παραστάσεις. Στο θέατρο Novello όπου παρουσιάζεται το Mamma Mia!, ένα από τα μακροβιότερα μιούζικαλ του Γουεστ Εντ, ταξιθέτριες προσεγγίζουν σιωπηλά όσους δεν συμμορφώνονται κρατώντας μικρά πλακάτ με την σχετική ένδειξη της απαγόρευσης – μια κίνηση που και σέβεται τους υπόλοιπους θεατές και το θέατρο το ίδιο.
Η αυτοκρατορία της σέλφι, ωστόσο, είναι εμφανής παντού. Ιδιαίτερα δημοφιλείς για κλικ είναι αψίδες όπως αυτή της Chinatown στο Westminister.
Μια μητρόπολη που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την παράδοση και τιην καινοτομία, όπως το Λονδίνο, αποχαιρετά το ’22 βουτηγμένο στην φαντασμαγορία και τον τουρισμό. Κι αν σε λίγες μέρες τα φώτα θα σβήσουν, θα έχουν τροφοδοτήσει ήδη ελπίδες και προσδοκίες για ένα καλύτερο 2023.