Eρευνητές του Oxford University Press χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη για να μεταφράσουν ακκαδικά κείμενα με υψηλό επίπεδο ακρίβειας. Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS Nexus.
Η Ακκαδική γλώσσα (lišānum akkadītum) ήταν αρχαία γλώσσα (κλάδος της ευρύτερης ομάδας Αφροασιατικών γλωσσών) και ομιλείτο στην αρχαία Μεσοποταμία, ιδιαίτερα από τους Ασσυρίους και τους Βαβυλωνίους.
Στη γραπτή εκδοχή της χρησιμοποιείτο η σφηνοειδής γραφή, σύστημα γραφής που προέκυψε από τη Σουμεριακή γλώσσα, μια μη-σημιτική γλώσσα. Το όνομά της προέκυψε από την πόλη Ακκάδ, ένα μεγάλο κέντρο του Μεσοποταμιακού πολιτισμού.
Στην Αρχαία Εγγύς Ανατολή, ως μέσο γραφής χρησιμοποιοήθηκαν οι πήλινες πλάκες, ειδικά για τη γραφή σε σφηνοειδή γραφή, σε όλη την Εποχή του Χαλκού και μέχρι την Εποχή του Σιδήρου. Οι σφηνοειδείς χαρακτήρες ήταν αποτυπωμένοι σε μια υγρή πήλινη πλάκα με μια γραφίδα συχνά κατασκευασμένη από καλάμι.
Σύμφωνα με τους ερευνητές: «Εκατοντάδες χιλιάδες πήλινες πλάκες χαραγμένες στη σφηνοειδή γραφή τεκμηριώνουν την πολιτική, κοινωνική, οικονομική και επιστημονική ιστορία της αρχαίας Μεσοποταμίας. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα έγγραφα παραμένουν αμετάφραστα και απρόσιτα λόγω του τεράστιου αριθμού τους και του περιορισμένου αριθμού εμπειρογνωμόνων που μπορούν να τα διαβάσουν.
Το πρόγραμμα AI έχει υψηλό επίπεδο ακρίβειας κατά τη μετάφραση επίσημων ακκαδικών κειμένων, όπως βασιλικά διατάγματα ή οιωνούς που ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Τα πιο λογοτεχνικά και ποιητικά κείμενα, όπως επιστολές ιερέων ή φυλλάδια, ήταν πιο πιθανό να έχουν «ψευδαισθήσεις» - ένας όρος AI που σημαίνει ότι η μηχανή παρήγαγε ένα αποτέλεσμα εντελώς άσχετο με το παρεχόμενο κείμενο.
Ο στόχος της νευρωνικής μηχανικής μετάφρασης (NMT) στα αγγλικά από τα ακκαδικά είναι να αποτελέσει μέρος μιας συνεργασίας ανθρώπου-μηχανής, δημιουργώντας έναν αγωγό που βοηθά τον μελετητή ή τον μαθητή της αρχαίας γλώσσας.
Επί του παρόντος, το μοντέλο NMT είναι διαθέσιμο σε ένα ηλεκτρονικό σημειωματάριο και ο πηγαίος κώδικας έχει διατεθεί στο GitHub στο Akkademia.
Οι ερευνητές αναπτύσσουν επί του παρόντος μια διαδικτυακή εφαρμογή που ονομάζεται Babylonian Engine.
Πηγή: Heritage Daily