Τσουνάμι αποκαλύψεων για τα δρώμενα στους χώρους εργασίας τουρισμού και επισιτισμού. Ο Πρόεδρος της ΠΟΕΕΤ, της Ομοσπονδίας των εκεί εργαζομένων, αναλύει τις εργασιακές συνθήκες που σε πολλές επιχειρήσεις υπερβαίνουν τα νόμιμα ωράρια. Με «αφεντικά» να κρατούν και να χτυπούν οι ίδιοι την νεοεισαχθείσα ηλεκτρονική κάρτα εργασίας. Και την δραματική αύξηση ανήλικων που εργάζονται, κυρίως σε Beach Bar, με την υπογραφή των γονέων τους, σχεδόν 12ωρα κάτω από τον ήλιο.
Οι ενότητες της συζήτησης του κ.Χότζογλου με τον Σύμβουλο Έκδοσης και αρθρογράφο της HuffPost, είναι οι εξής:
Έλλειψη Επιθεωρητών Εργασίας
«Πάμε σε μεγάλους τουριστικούς προορισμούς, αλλά και σε λιγότερους δημοφιλής, γιατί υπάρχει τρομερή υποστελέχωση στο Σώμα της Επιθεώρησης Εργασίας. Της ανεξάρτητης αρχής, πλέον. Επιθεώρησης Εργασίας.
Έχουμε τρομερό πρόβλημα, έχει εκτοξευθεί ο αριθμός των επιχειρήσεων, τόσο στον τουρισμό όσο και στην εστίαση και δυστυχώς οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι υποστελεχωμένοι από τα χρόνια των μνημονίων. Περιμέναμε τόσα χρόνια τη διασύνδεση με tablet, όπως μας λέγανε. Τον εκσυγχρονισμό, τη στελέχωση και δυστυχώς κάθε χρόνο είμαστε στο ίδιο έργο παρανομίας, στο ίδιο έργο θεατές, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κυρίου Τζιλιβάκη, του Διοικητή.
Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε εμείς για ελέγχους στους χώρους εργασίας, που δεν είναι ρόλος μας. Και άλλες φορές να παρακαλάμε ή άλλες φορές να απαιτούμε στον Επιθεωρητή να βγει απ το γραφείο του και να έρθει στους χώρους δουλειάς μαζί μας».
Οι παραβάσεις στους χώρους εργασίας
«Τα παλαιότερα χρόνια χρόνια, θυμάστε; είμασταν ο πρωταθλητής κλάδος στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Τώρα, φοβούμενοι το πρόστιμο των 10.500 € που είναι ανά εργαζόμενο, εφόσον συλληφθεί μαύρος και ανασφάλιστος, έχουμε περάσει στην ψευδώς υποδηλωμένη εργασία, ειδικά στην εστίαση. Μας έχουν δηλωμένους τετράωρα, 3 με 4 μέρες την εβδομάδα, αλλά στην ουσία δουλεύουμε 7 μέρες την εβδομάδα 12 με 13 ώρες την ημέρα.
Και εδώ, ερχόμαστε στη ψηφιακή κάρτα εργασίας.Εκεί βλέπουμε ότι έχουν εκτοξευθεί υπερωρίες στον τουρισμό και στην εστίαση και ο λόγος είναι αυτός. Ακούμε το Υπουργείο να λέει 1000% παραπάνω δηλωμένες υπερωρίες. Γιατί αυτό που δεν δηλωνόταν παλιά ως ώρες εργασίας, δηλώνεται, πλέον, τώρα.
Με τη ψηφιακή κάρτα εργασίας είμαστε υπέρμαχοι. Την θέλουμε. Είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο για μας. Αλλά πρέπει να εφαρμόζεται σωστά και πρέπει να υπάρχουν και ελεγκτικοί μηχανισμοί που θα εποπτεύουν την εφαρμογή της. Γι αυτό και έχουμε το μεγάλο ερώτημα: Ενώ είδαμε στην αρχή, τους πρώτους μήνες, να υπάρχει διαφορά στο μισθολόγιο, στους μισθούς δηλαδή που παίρνουμε, εντούτοις βλέπουμε ότι τους τελευταίους 2 μήνες έχει παγιωθεί αυτή η κατάσταση και δεν αυξάνεται περαιτέρω ο μισθός, ακόμα και αν δουλεύουμε παραπάνω. Ε, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι τελικώς η ψηφιακή κάρτα εργασίας δεν ελέγχεται σε πραγματικό χρόνο από το αρμόδιο όργανο. Κάτι που από ότι μας είπε το υπουργείο. θα είναι σε θέση κάποια στιγμή, να το πραγματοποιήσει. Από το Σεπτέμβριο.
Και προς το παρόν μπορεί εμείς να χτυπάμε την ψηφιακή κάρτα εργασίας, αλλά τα γραφεία προσωπικού και των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, αλλά και στην εστίαση, με το πρόσχημα, δήθεν, της εύρυθμης λειτουργίας της επιχείρησης ή “για να μην το ξεχάσεις εσύ να το χτυπήσεις”, μαζεύουν τις κάρτες στα γραφεία προσωπικού και τις χτυπάνε κατά το δοκούν και όπως θέλουν εκείνοι».
Αύξηση 60% στην εργασία ανηλίκων
Huffington: Επειδή μιλάμε σε μέρες του απόλυτου καύσωνα, υπάρχουν εργαζόμενοι, όπως για παράδειγμα Διανομείς, Οικοδόμοι και παιδιά που δουλεύουν στα beach bars πάνω στην καυτή άμμο. Βέβαια θα μου πεις ότι εκεί είναι κάτω από 40°C. Δεν το πιάνει η Μετεωρολογική Υπηρεσία για «απαγορευτικό» και είναι και η θάλασσα δίπλα για να κάνουν μια βουτιά, αλλά τι γίνεται με αυτά τα κορίτσια και τα παιδιά που κυρίως είναι νέα, που είναι φοιτητές και μπορεί να δουλεύουνε για να πάρουν το μεροκάματό τους.
Χότζογλου: Πολύ σωστό, πολύ σωστό το ερώτημα σας και όχι μόνο νέα παιδιά και φοιτητές… Θα σας δώσω ένα στοιχείο από την επιθεώρηση εργασίας Λαυρίου. Έχουμε πάνω από 60% αύξηση στις άδειες εργασίας ανηλίκων. Πηγαίνουν, δηλαδή, οι γονείς ή κηδεμόνες και υπογράφουν στην Επιθεώρηση Εργασίας. Συναινούν το παιδί τους για δουλειά. Και που συναντάμε αυτά τα παιδιά να δουλεύουνε; Στα Beach Bar που είπατε. Δεκαεξάχρονα και δεκαεπτάχρονα να είναι από το πρωί στις 9 μέχρι το βράδυ στις 9 που κλείνει το Beach Bar κάτω από τον ήλιο.
Huffington: Αυτό δείχνει μια τεράστια ανέχεια στην ελληνική οικογένεια. Δουλεύουν και τα παιδιά για να βγάλουν τα σπασμένα της οικογένειας.
Χότζογλου: Το πιο πιθανό είναι αυτό. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος στέλνει το παιδί του, έτσι από χόμπι, να δουλέψει και μάλιστα μες στο κατακαλόκαιρο
Huffington: Και εγώ στα 15 και στα 16 και δεν κάνω πλάκα, δούλευα σε οικοδομές το καλοκαίρι, 6 μέρες που ήταν τότε, δεν είχαμε το πενθήμερο και έπαιρνα, θυμάμαι 72 δραχμές την εβδομάδα. Όταν ανεβαίνω στου Ζωγράφου, εκεί βλέπω τις 2 πολυκατοικίες που δούλευα δύο συνεχόμενα καλοκαίρια.
Χότζογλου: Ωραίες ιστορίες αυτές, αλλά, βέβαια, δεν σημαίνει ότι τώρα μου αρέσει να βλέπω τα παιδιά, έτσι ακριβώς, από γενιά σε γενιά. Δηλαδή να πηγαίνουν προς τα πίσω, αντί να πηγαίνουμε προς τα μπρος.
Δυστυχώς η εγκύκλιος που βγήκε για άλλη μία φορά από το υπουργείο Εργασίας για την απαγόρευση εξωτερικών εργασιών από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 5 το απόγευμα, εξαιρεί πάλι αυτή την κατηγορία των εργαζομένων, δηλαδή τους εργαζομένους στα Beach Bar. Είναι ατέλειωτες οι ώρες, είναι μια ροή δουλειάς που συνέχεια κόσμος ανανεώνεται στις ξαπλώστρες και αυτό κάνει τον υπάλληλο να είναι μονίμως στη διαδικασία να πάει, να τρέξει, να πάρει την παραγγελία, να την παραδώσει πίσω, να την πάρει, να την πάει.
Θα μου πείτε, καλοκαίρι είναι, τι να κάνουμε, να κλείσουμε εκείνη την ώρα τις επιχειρήσεις; Πάντως, μη προκύψουν παθήματα, κούφια, η ώρα και συμβεί κάτι πολύ άσχημο. Θα ψάχνουμε μετά να δούμε υπεύθυνους και αιτίες.
Πυλωτές γίνονται Airbnb με γυψοσανίδες
«Μετά την Χαλκιδική και την Μεσσηνία, θα πάμε προς το Ιόνιο, γιατί πληθαίνουν οι καταγγελίες εκεί. Εκεί υπάρχει πρόβλημα με την Επιθεώρηση Εργασίας. Μετά θα περάσουμε απέναντι. Θα πάμε για Πρέβεζα και Πάργα, όπου εκεί ο υπερτουρισμός είναι ανυπόφορος. Τα δυό τελευταία χρόνια, επειδή η ζωή είναι ανυπόφορη για πολλούς ντόπιος, φεύγουν από τον τόπο κατοικία τους τους καλοκαιρινούς μήνες. Φεύγουν οι ντόπιοι για να έρθουν οι ξένοι.
Χαρακτηριστικά θα σας πω ότι πήγα στην Πάργα σε νεκρή περίοδο (πήγα Μάρτιο – Απρίλιο) και αυτό που είδα δεν το πίστευα. Η Πάργα δεν είναι δομημένη έτσι, ούτως ώστε να μπορεί να έχει μεγάλες μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Είναι και πολύ μικρή. Είδα με τα μάτια μου να κλείνουν τις πιλοτές με 4 γυψοσανίδες, να τραβάνε μια παροχή ρεύματος και μια παροχή νερού και να γίνεται αυτό ένα πολύ «ωραίο» Airbnb!!!
Για κάτι τέτοια είμαι εναντίον αυτής της επένδυσης. Πλέον δεν είναι επένδυση. Είναι καρκίνωμα για την ελληνική κοινωνία και με ότι αυτό σέρνει πίσω του».
