Αν τύχει να βρεθείτε στα Βριλήσσια και θελήσετε να κάνετε μια βόλτα με ένα από τα καινούρια ηλεκτρικά ποδήλατα του Δήμου, καλό είναι να έχετε πρώτα… γερό διαθέσιμο υπόλοιπο στην κάρτα. Γιατί η ενοικίαση του δημοτικού e-bike, παρότι διαφημίζεται ως δωρεάν, συνοδεύεται από μια εγγύηση που θυμίζει περισσότερο supercar: η εφαρμογή δεσμεύει 2.000 ευρώ από την τραπεζική κάρτα του χρήστη, προκειμένου να ξεκλειδώσει το ποδήλατο.
«Λάθος; Άρχοντες;» – Οι δημότες ψάχνουν λογική
Στην πρώτη επαφή με την εφαρμογή e-bike του Δήμου Βριλησσίων, ο χρήστης καλείται να καταχωρίσει τα στοιχεία της κάρτας του. Εκεί τον περιμένει και η… κρυφή έκπληξη: εμφανίζεται δέσμευση ποσού 2.000 ευρώ ως εγγύηση, παρότι η χρήση του ποδηλάτου – θεωρητικά – προσφέρεται χωρίς χρέωση. Όταν οι δημότες άρχισαν να το εντοπίζουν, αναζήτησαν μόνοι τους μια λογική εξήγηση.
«Πρόκειται περί λάθους», σκέφτηκαν κάποιοι.
«Ε, Βόρεια Προάστια είμαστε, απευθύνονται σε… άρχοντες», ειρωνεύτηκαν άλλοι.
Κάποιοι τρίτοι προσπάθησαν να το διαβάσουν… πιο αισιόδοξα: «Θα είναι 20,00 ευρώ, όχι 2.000, κάπου θα μπέρδεψαν τις τελείες».
Τελικά, δεν ίσχυε τίποτα από όλα αυτά. Η εγγύηση των 2.000 ευρώ είναι πραγματική – και, κυρίως, συνειδητή (προσωρινή, όπως ισχυρίζονται;) επιλογή του Δήμου.
Η επίσημη απάντηση: «Το βάλαμε επίτηδες, για να μην τα παίρνει ο κόσμος»
Απαντώντας στον καταιγισμό ερωτημάτων των δημοτών, ο αντιδήμαρχος Ψηφιακής Διακυβέρνησης του Δήμου Βριλησσίων, Αδάμ Ασημακόπουλος, παραδέχθηκε ότι το ποσό των 2.000 ευρώ μπήκε εσκεμμένα και προσωρινά. Σύμφωνα με όσα εξήγησε, η υπέρογκη εγγύηση λειτουργεί ως «αποτρεπτικό μέτρο» για νέες εγγραφές και ενοικιάσεις, προκειμένου να ολοκληρωθεί η δοκιμαστική φάση του συστήματος.
Με απλά λόγια: ο Δήμος εγκατέστησε ένα σύστημα δημοτικών ποδηλάτων, έβαλε εφαρμογή για να το χρησιμοποιεί ο κόσμος, και στη συνέχεια ανέβασε την εγγύηση σε ύψος… εγγύησης Porsche, ώστε ο κόσμος να μην το χρησιμοποιεί, μέχρι νεωτέρας.
Μικρή λεπτομέρεια: το σύστημα έχει τοποθετηθεί από το περασμένο καλοκαίρι. Η «δοκιμαστική» φάση, πάντως, φαίνεται να κρατάει αρκετά.
Τι λέει (και τι δεν λέει) η σύμβαση: 30 ευρώ, όχι 2.000
Ακόμη πιο ενδιαφέρον γίνεται το θέμα, όταν ανοίξει κανείς τη σύμβαση για την προμήθεια και λειτουργία των ηλεκτρικών ποδηλάτων στο Δήμο Βριλησσίων, που υπογράφηκε στις 5 Μαρτίου 2025, με τίτλο «Ενίσχυση της μικροκινητικότητας στον Δήμο Βριλησσίων». Στον “Κανονισμό Λειτουργίας Συστήματος Κοινοχρήστων Ποδηλάτων Δήμου Βριλησσίων”, ο οποίος αποτελεί μέρος της σύμβασης, προβλέπεται ρητά ότι:
• Οι χρήστες αυθεντικοποιούνται στην εφαρμογή e-bike Vrilissia είτε μέσω Taxisnet (όταν αυτό ενεργοποιηθεί), είτε
• με ταυτοποίηση μέσω τραπεζικής κάρτας (η «αρχική επιλογή»).
Και εκεί έρχεται το κρίσιμο σημείο:
Με τη χρήση της κάρτας, γίνεται δέσμευση ποσού ύψους 30 ευρώ, ανά ενοικίαση. Το ποσό αυτό αποδεσμεύεται αυτόματα με την επιστροφή του ποδηλάτου.
Καμία αναφορά, πουθενά, σε εγγύηση 2.000 ευρώ.
Αντιθέτως, προδιαγράφεται ένα λογικό, «συμβατό» με τη χρήση κοινόχρηστου ποδηλάτου ποσό. Μάλιστα, η σύμβαση ξεκαθαρίζει ότι δεν θα υπάρχει κράτηση χρημάτων για οτιδήποτε άλλο, αφού οι λειτουργίες του συστήματος παρέχονται δωρεάν στους πολίτες. Κι όμως, στην πράξη, η εφαρμογή ζητά δέσμευση ποσού 2.000 ευρώ, χωρίς αυτό να προβλέπεται στον εν ισχύι κανονισμό λειτουργίας του συστήματος.
Το έργο των 301.444 ευρώ και τα 46 δημοτικά e-bikes
Η σύμβαση του Δήμου Βριλησσίων με την εταιρεία AMCO, με τίτλο «Ενίσχυση της μικροκινητικότητας στον Δήμο Βριλησσίων», προβλέπει:
• Προμήθεια, εγκατάσταση, παραμετροποίηση και λειτουργία ολοκληρωμένου συστήματος μίσθωσης κοινόχρηστων ηλεκτρικών ποδηλάτων.
• Συνολικό κόστος: 301.444,00 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ).
• 46 ηλεκτρικά ποδήλατα, τοποθετημένα σε έξι σταθμούς εντός του αστικού ιστού.
Οι σταθμοί ποδηλάτων βρίσκονται:
• στην πλατεία Ελευθερίας (Ομήρου & Θέτιδος),
• στην Αγίου Αντωνίου & Ψαρών,
• στο Κλειστό Γυμναστήριο Βριλησσίων,
• στο Πάρκο ΤΥΠΕΤ επί της Μπακογιάννη,
• στη Ναυτική Βάση (επί της λεωφόρου Αναπαύσεως),
• και στην πλατεία 28ης Οκτωβρίου, στα Άνω Βριλήσσια.
Πρόκειται, δηλαδή, για ένα έργο που φιλοδοξεί να ενισχύσει τη μικροκινητικότητα, να μειώσει τη χρήση αυτοκινήτου και να προσφέρει ένα σύγχρονο, πράσινο μέσο μετακίνησης στους κατοίκους. Στα χαρτιά, όλα δείχνουν σωστά. Στην εφαρμογή, όμως, η «λεπτομέρεια» της εγγύησης κάνει τη διαφορά.
Όταν η μικροκινητικότητα συναντά τη… μεγάλη δυσπιστία
Η υπόθεση της εγγύησης των 2.000 ευρώ στα δημοτικά ηλεκτρικά ποδήλατα των Βριλησσίων δεν είναι απλώς μια «γκάφα» ρυθμίσεων σε μια εφαρμογή. Αγγίζει ένα βαθύτερο ζήτημα: πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει η αυτοδιοίκηση τα ψηφιακά της εργαλεία και τις σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Όταν η επίσημη εξήγηση για μια τόσο υπέρογκη εγγύηση είναι ότι μπήκε επίτηδες για να αποτρέπει τον κόσμο από τη χρήση ενός συστήματος που πληρώθηκε με δημόσιο χρήμα, τότε το πρόβλημα δεν είναι πια τεχνικό. Είναι πολιτικό, θεσμικό και βαθιά ουσιαστικό. Η μικροκινητικότητα δεν μπορεί να προχωρήσει με «δοκιμές» στην πλάτη των πολιτών και με όρους που θυμίζουν περισσότερο αυτοσαμποτάζ παρά σύγχρονο, λειτουργικό δημοτικό έργο. Αν κάτι ζητούν σήμερα οι δημότες – είτε σε Βόρεια Προάστια είτε σε κάθε γειτονιά – δεν είναι ποδήλατα με εγγύηση Porsche, αλλά δήμους που σέβονται το πορτοφόλι και τη νοημοσύνη τους.
