«Αυτή είναι μια πολύ ισχυρή δήλωση», προειδοποιεί η Ρόξι Καράρε, καθηγήτρια κλινικής νευροανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. «Ένας πιο κατάλληλος τρόπος να το θέσουμε είναι: Βοηθούν τα παζλ να καθυστερήσει η εμφάνιση και η επιδείνωση των συμπτωμάτων της άνοιας»;
Η άνοια είναι ένας γενικός όρος για καταστάσεις που οδηγούν σε μείωση της γνωστικής λειτουργίας. Ορισμένα είδη έχουν συνδεθεί με την ανεπαρκή απομάκρυνση αποβλήτων από τον εγκέφαλο.
«Κάθε φορά που εκτελούμε μια δραστηριότητα, η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για αυτήν χρειάζεται περισσότερο αίμα», λέει η Καράρε. «Αυτό αναγκάζει τα αιμοφόρα αγγεία να διαστέλλονται και να τροφοδοτούν τον εγκέφαλο. Όταν το κάνουν, βοηθούν επίσης στην απομάκρυνση των αποβλήτων. Για να λειτουργήσουν και οι δύο αυτές διαδικασίες, τα τοιχώματα των αγγείων πρέπει να είναι ελαστικά.»
Η ενασχόληση με παζλ διεγείρει τη ροή του αίματος, ακόμη και σε ελαφρώς επιβαρυμένα αγγεία του εγκεφάλου, κάτι που βοηθά στη διατήρηση των λειτουργιών του.
Η γενετική αλλά και καταστάσεις όπως η υπέρταση, η υψηλή χοληστερίνη και ο διαβήτης, καθώς και επιλογές στον τρόπο ζωής όπως το κάπνισμα και η κακή διατροφή, μπορούν να οδηγήσουν σε σκλήρυνση αυτών των τοιχωμάτων, καθιστώντας τον εγκέφαλο λιγότερο αποτελεσματικό στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών και στην απομάκρυνση τοξινών.
Εδώ έρχεται το παζλ. «Όταν λύνουμε ένα παζλ, ενεργοποιούμε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου – την όραση, τη συσχέτιση, τη μνήμη», λέει η Καράρε. «Αυτό διεγείρει τη ροή του αίματος σε αυτές τις περιοχές, ακόμη και σε ελαφρώς επιβαρυμένα αγγεία, κάτι που βοηθά στη διατήρηση των λειτουργιών.»
Υπάρχουν επίσης ψυχολογικά οφέλη, ιδίως για τους ηλικιωμένους: τα παζλ προσφέρουν ένα αίσθημα επίτευξης, που ενισχύει την ευεξία· και η επίλυσή τους με άλλους μπορεί να μειώσει τη μοναξιά, η οποία είναι «ένα τρομερό πράγμα για τις ηλικιακά σχετιζόμενες ασθένειες», προσθέτει η Καράρε.
Όλοι επωφελούμαστε από έναν τρόπο ζωής που ευνοεί την υγεία του εγκεφάλου: να δίνουμε προτεραιότητα στην κίνηση, τη θρεπτική διατροφή και δραστηριότητες που ενεργοποιούν πολλαπλά μέρη του εγκεφάλου και περιλαμβάνουν κοινωνική αλληλεπίδραση. (Πράγματα όπως το περπάτημα με έναν φίλο, τα μαθήματα χορού και οι επισκέψεις σε εκθέσεις είναι όλα ωφέλιμα.) Αν έχεις γενετική προδιάθεση για άνοια, αυτές οι επιλογές δεν θα την αποτρέψουν, λέει η Καράρε, «αλλά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν αργότερα σε σχέση με κάποιον που δεν κάνει τίποτα από όλα αυτά».
ΠΗΓΗ: theguardian.com
