Τα γαρύφαλλα προσφέρουν πολλά περισσότερα από το ζεστό, πικάντικο άρωμα που προσδίδουν σε αγαπημένα πιάτα, γλυκά και ροφήματα. Ο αποξηραμένος ανθός -γνωστός επίσης ως μοσχοκάρφι και καρυόφυλλο- που προέρχεται από το γαριφαλόδενδρο, ένα αειθαλές φυτό της οικογένειας των Μυρτιδών, χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην παραδοσιακή ιατρική.

«Οι αντιβακτηριακές ιδιότητες των γαρυφάλλων βοηθούν στην εξόντωση των βλαβερών βακτηρίων που υπάρχουν στο στόμα μας, γεγονός που καθιστά τα γαρύφαλλα εξαιρετικά αποτελεσματικά όσον αφορά τον έλεγχο της πλάκας και την πρόληψη της ουλίτιδας», επισημαίνουν οι οδοντίατροι της Summit Dental Group από το Αϊντάχο.

Advertisement
Advertisement

Σύμφωνα με μελέτες, το έλαιο γαρυφάλλου διαθέτει φυσική αντιμικροβιακή δράση, που εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων και μυκήτων.

Το έλαιο γαρυφάλλου ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει σε ορισμένα άτομα ερεθισμούς, ιδιαίτερα στο δέρμα. Αυτό συμβαίνει επειδή το γαρύφαλλο περιέχει ευγενόλη, μια ένωση κίτρινης απόχρωσης που βρίσκεται συνήθως στην κανέλα και στα φύλλα δάφνης.

Η ευγενόλη επιβραδύνει την πήξη του αίματος, σύμφωνα με τους γιατρούς της Cleveland Clinic. Ακόμη και η λήψη μόλις 10 χιλιοστόλιτρων ευγενόλης από ενήλικες μπορεί να είναι επιβλαβής, κατά το Mount Sinai, ενώ τα παιδιά δεν πρέπει να την καταναλώνουν.

Παρόλα αυτά, η ευγενόλη είναι ασφαλής στις ποσότητες που βρίσκεται σε τρόφιμα για την παρασκευή των οποίων χρησιμοποιείται τριμμένο γαρίφαλο. Για παράδειγμα, οι περισσότερες συνταγές για κολοκυθόπιτα δεν συνιστούν περισσότερο από ένα κουταλάκι του γλυκού από το μυρωδάτο μπαχαρικό.

Η ευγενόλη μπορεί επίσης να μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Μελέτη του 2019, έδειξε ότι άτομα τα οποία λάμβαναν 250 χιλιογραμμάρια εκχυλίσματος γαρίφαλου ημερησίως επί 30 ημέρες, είχαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές σακχάρου στο αίμα μετά τα γεύματα.

Τα γαρύφαλλα περιέχουν μεταλλικά στοιχεία: ασβέστιο για την ενίσχυση των οστών, μαγνήσιο που μπορεί να ρυθμίσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και του ασβεστίου, κάλιο που βοηθά τα νεύρα και υποστηρίζει την υγεία της καρδιάς και βιταμίνη Κ, η οποία συνδράμει στη διατήρηση της υγείας των αρτηριών.

Advertisement

Τέλος, τα γαρύφαλλα είναι φυσικό αντιοξειδωτικό. Όπως είναι γνωστό, οι ειδικοί συνιστούν μία διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά, στην οποία θα πρέπει περιλαμβάνονται τροφές όπως μούρα και ξηροί καρποί. «Τα αντιοξειδωτικά είναι σχεδόν σαν μια ασπίδα γύρω από τα κύτταρά σας, σαν μια κουβέρτα που τα προστατεύσει από την οξειδωτική βλάβη», επισημαίνει η διατροφολόγος Julia Zumpano από την Cleveland Clinic.

Από το 200 π.Χ. στην αυλή της δυναστείας Χαν στην Κίνα

Ήδη από το 200 π.Χ., απεσταλμένοι από την Ιάβα στην αυλή της δυναστείας Χαν στην Κίνα χρησιμοποιούσαν γαρίφαλα τα οποία συνήθιζαν να κρατούν στο στόμα για να αρωματίζουν την αναπνοή τους κατά τη διάρκεια των ακροάσεων με τον αυτοκράτορα.

Σύμφωνα με τη Britannica, από τον 10ο έως τον 12ο αιώνα γινόταν εμπόριο γαρυφάλλων στην Κεϋλάνη (σημερινή Σρι Λάνκα), η οποία διαδραμάτισε βασικό ρόλο στο εμπόριο μπαχαρικών στον Ινδικό Ωκεανό, προμηθεύοντας γαρύφαλλα από τη Νοτιοανατολική Ασία την Ινδία, τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την Αραβία. Στα τέλη του Μεσαίωνα, οι Ευρωπαίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν τα γαρύφαλλα στην κουζίνα, όχι μόνο για το άρωμα τους, αλλά και για τη συντήρηση τροφίμων.

Advertisement

Οι Πορτογάλοι ανακάλυψαν την προέλευσή τους στις Μολούκες Νήσους  τον 16ο αιώνα και έλεγχαν το εμπόριό τους για σχεδόν έναν αιώνα, μέχρι που ανέλαβαν οι Ολλανδοί τον 17ο αιώνα, περιορίζοντας την καλλιέργεια μόνο σε δύο νησιά της Ινδονησίας προκειμένου να κρατήσουν ψηλά τις τιμές. Στα τέλη του 18ου αιώνα, οι Γάλλοι εισήγαγαν λαθραία γαρύφαλλα από τις Ανατολικές Ινδίες στα νησιά του Ινδικού Ωκεανού και στον Νέο Κόσμο (Αμερική), σπάζοντας το ολλανδικό μονοπώλιο.

Σύμφωνα με έκθεση του 2021, η Ινδονησία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός γαρυφάλλων στον κόσμο. Ακολουθούν η Μαδαγασκάρη, οι Κομόρες, η Τανζανία και η Σρι Λάνκα.

Με πληροφορίες από Independent

Advertisement