Είναι γνωστό ότι όσο λαμπερός κι αν φαίνεται ο κόσμος της μόδας κρύβει μέσα του και πολύ σκοτάδι. Εκμετάλλευση, ανταγωνισμός, υποκρισία, βαριές ουσίες και κοινωνικοί κύκλοι που έχουν εποχική λήξη όπως και οι κολεξιόν των σχεδιαστών. Η δόξα, τα χρήματα και η «κοινωνική αυλή» δεν αρκούν για να αποτρέψουν τους δραματικούς επιλόγους που έχουν συμβεί σε μεγάλες οικογένειες της μόδας.
Πριν από λίγες μέρες, οι νέες αποκαλύψεις για τον θάνατο του 71χρονου ιδιοκτήτη του κολοσσού Mango, Ίσακ Άντιτς -ο οποίος σύμφωνα με την αρχική ανακοίνωση τον περασμένο Δεκέμβριο είχε παραπατήσει σε χαράδρα στην Καταλονία με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του- προκάλεσαν σοκ όχι μόνο στην ισπανική αστυνομία, αλλά σε όλο τον κόσμο. Οι έρευνες στρέφονται τώρα στον γιο του, Τζόναθαν Άντιτς, ο οποίος ήταν ο μόνος μάρτυρας στο ατύχημα (;) και ο κύριος διάδοχος της αυτοκρατορίας Mango. Το ατύχημα ερευνάται πλέον ως ανθρωποκτονία…
Δεν είναι η πρώτη φορά που τρανταχτά ονόματα του λαμπερού κόσμου γίνονται πρωτοσέλιδα δραματικών γεγονότων, τόσο άγριων που θα μπορούσαν να είναι σκηνές από αστυνομικές ταινίες. Το σύστημα της μόδας ξεβγάζει μια μακρά λίστα τραγικών θανάτων. Κάποιοι απ΄ αυτούς είναι αυτοκτονίες, όπως η περίπτωση του Αλεξάντερ Μακ Κουίν και της Κέιτ Σπέιντ, όπου και οι δύο βρέθηκαν απαγχονισμένοι, αντίστοιχα στα σπίτια τους.
Συμβαίνουν και απροσδόκητα περιστατικά όπως αυτό του ιδρυτή της Blumarine, Τζιανπάολο Ταραμπίνι Καστελάνι, ο οποίος έχασε άδικα τη ζωή του από δύο ελέφαντες κατά τη διάρκεια ενός σαφάρι. Επίσης άδικα σε τροχαία ατυχήματα έχασαν τη ζωή τους και ο Νικολά Τρουσάρντι και τέσσερα χρόνια αργότερα ο ένας από τους γιους του, Φραντζέσκο Τρουσάρντι.
Υπάρχουν όμως και τα βίαια επεισόδια που έγιναν πρωτοσέλιδα στον διεθνή Τύπο και στιγμάτισαν για πάντα τον κόσμο της μόδας.
1980 – Φραντζέσκο Ντ΄Αλέσιο και Τέρι Μπρουμ
Στο Μιλάνο της δεκαετίας του 1980, γινόντουσαν άγρια πάρτι με διάσημα μοντέλα και επιχειρηματίες με μεγάλη επιρροή στον χώρο της μόδας. Ο Φραντζέσκο Ντ΄Αλέσιο ήταν ένας απ΄αυτούς, γνωστός κληρονόμος, μεγάλος σε ηλικία, αλλά αναγνωρισμένος playboy και θαμώνας του κλαμπ Nepentha. Μια νύχτα ξημερώματα κάλεσε το 26χρονο μοντέλο Τέρι Μπλουμ στο σπίτι του. Με την Μπλουμ είχε διάφορα προηγούμενα και είχε απασχολήσει τον κουτσομπολίστικο Τύπο, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε. Ο Φραντζέσκο Ντ΄Αλέσιο συχνά την ταπείνωνε δημόσια και την παρενοχλούσε σεξουαλικά. Οι δυο τους πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα, αρχίζουν να πίνουν, να καβγαδίζουν και κάποια στιγμή εμφανίζουν κοκαΐνη. Εκείνος αρχίζει να την παρενοχλεί έντονα, αλλά εκείνη αρνείται και κάποια στιγμή βγάζει από την τσάντα της ένα πιστόλι και τον πυροβολεί. Αργότερα στο δικαστήριο, όπου η Μπλουμ επικαλέστηκε ημι-ψυχική ασθένεια, είπε ότι τα μοιραία λόγια που άκουσε από το στόμα του ήταν αυτά που την εξόργισαν «Αν δεν είμαι αρκετός, μπορώ να καλέσω φίλους». Η δίκη που ακολούθησε τάραξε τον ιταλικό κόσμο και αποκάλυψε αρκετά βρώμικα ονόματα του Μιλάνου. Για την ιστορία η Τέρι Μπλουμ εξέτισε μόνο δύο χρόνια φυλάκισης κι έπειτα έφυγε από την Ιταλία και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έζησε μια απομονωμένη και ήσυχη ζωή.
1995 – Μαουρίτσιο Γκούτσι
Ένα πρωί ο Μαουρίτσιο Γκούτσι, πρώην πρόεδρος του γνωστού οίκου μόδας, πήγαινε στο γραφείο του. Βρισκόταν ακόμα στον διάδρομο όταν εμφανίστηκε μπροστά του ένας άντρας και τον πυροβόλησε τρεις φορές. Δύο σφαίρες τον πέτυχαν στην πλάτη και μία στον γλουτό. Ο Μαουρίτσιο σωριάστηκε στο έδαφος αλλά ήταν ακόμα ζωντανός. Τότε ο άντρας του δίνει τη χαριστική βολή στον κρόταφο. Οι έρευνες συνεχίζονταν για μήνες μέχρι που κάποια στιγμή η αστυνομία στρέφεται στην Πατρίτσια Ρεγκιάνι, πρώην σύζυγο του εκατομμυριούχου. Δεν μπορούν όμως να βρουν στοιχεία εναντίον της κι έτσι η έρευνα μένει «παγωμένη» για δύο ολόκληρα χρόνια. Η αστυνομία ήταν έτοιμη να εγκαταλείψει όταν φτάνει η είδηση ότι ένας κακοποιός ονόματι Ιβάνο Σαβιόνι μεθυσμένος, καθώς ήταν σε ένα μπαρ, καυχιόταν για τη δολοφονία του Γκούτσι. Ο Σαβιόνι ήταν στενός φίλος με την Πίνα Ορίμα, μια μελλοντολόγο και αναγνώστρια των καρτών ταρώ που ζούσε κοντά στην Πατρίτσια Ρεγκιάνι κι έκανε παρέα μαζί της. Έπειτα από ατελείωτες παρακολουθήσεις τηλεφωνικών γραμμών η αστυνομία κατέγραψε ουσιαστικά την ομολογία τους και η Ρετζιάνι καταδικάστηκε σε 26 χρόνια ποινή φυλάκισης μαζί με τους συνεργούς της. Για την ιστορία αποφυλακίστηκε στα 18 χρόνια. Η μελλοντολόγος δεν διάβασε σωστά τις κάρτες…
1997- Βερσάτζε
Η ιστορία της δολοφονίας του Βερσάτζε είναι πολύ γνωστή. Ήταν αγαπητός στον κόσμο και ο χαμός του συγκλόνισε τη βιομηχανία της μόδας και όχι μόνο. Το πρωί της 15ης Ιουλίου 1997, ο Τζιάνι Βερσάτζε επέστρεφε στην πολυτελή έπαυλή του στο Μαϊάμι, αφού είχε βγει για μια πρωινή βόλτα στην Ocean Drive. Έστελνε συνήθως τον βοηθό του να πάρει εφημερίδες και καφέ, αλλά εκείνη τη μέρα αποφάσισε να βγει ο ίδιος. Καθώς περπατούσε στα σκαλιά που οδηγούσαν στην πύλη του, ένας άντρας τον ακολούθησε και τον πυροβόλησε δύο φορές στο κρανίο. Στις 9:21 το ίδιο πρωί, ο Βερσάτζε ανακηρύχθηκε νεκρός. Ο Βερσάτζε έφυγε στην καλύτερη περίοδο της ζωής του. Η επιχείρηση του τον είχε κάνει πολυεκατομμυριούχο και ο ίδιος διατηρούσε μακροχρόνια σχέση με το μοντέλο και σχεδιαστή Αντόνιο Νταμίκο.
Οκτώ μέρες αργότερα οι αστυνομικοί βρήκαν το πτώμα ενός κατά συρροή δολοφόνου, του ζιγκολό Άντριου Κουνάναν, ο οποίος αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο που είχε σκοτώσει άλλα πέντε άτομα. Ο Βερσάτζε ήταν το πέμπτο θύμα του. Ο Κουνάναν ήθελε να είναι πάντα το κέντρο της προσοχής. Ήταν ομοφυλόφιλος και έλεγε σε όλους ότι κάποια στιγμή θα γίνει διάσημος. Το κατάφερε… Κρατούσε συντροφιά σε πλούσιους άντρες που έκρυβαν τη σεξουαλικότητά τους και πλήρωναν τεράστια ποσά για τη διακριτικότητα του Κουνάναν. Κάποια στιγμή οι «συνεργασίες» άρχισαν να διακόπτονται και απένταρος καθώς ήταν γέμισε οργή και μίσος για τους πλούσιους επιτυχημένους άντρες.
2013 – Βιτόριο Μισόνι
Για πολλούς μήνες κανείς δεν ήξερε τι είχε συμβεί στον Βιτόριο Μισόνι και την παρέα του, που αποτελούνταν από τη σύζυγό του, δύο φίλους και δύο πιλότους. Τον Ιανουάριο του 2013, όλοι τους επιβιβάστηκαν σε ένα παλιό τουριστικό αεροπλάνο, ένα Britten-Norman Islander, και πέταξαν από το Λος Ρόκες, ένα αρχιπέλαγος της Βενεζουέλας, με προορισμό το Καράκας. Δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. Για έξι ολόκληρους μήνες, το αεροπλάνο και οι επιβάτες του αναζητούνταν μάταια. Ήταν σαν να εξαφανίστηκαν στον αέρα. Κανείς δεν είχε ιδέα που χάθηκαν μέχρι που ένα αμερικανικό πλοίο, το Sea Scout, εξοπλισμένο για ωκεανογραφική έρευνα -και αναζητώντας ένα άλλο αεροπλάνο που εξαφανίστηκε το 2008- είδε 900 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το σχήμα ενός αεροσκάφους που αργότερα αναγνωρίστηκε από τον σειριακό αριθμό. Πέντε πτώματα ανασύρθηκαν από τα συντρίμμια. Αναγνωρίστηκε η σορός της συζύγου και των δύο πιλότων, αλλά όχι του Βιτόριο Μισόνι. Έπειτα από λίγο καιρό σε απόσταση 180 χιλιομέτρων μακριά από το σημείο της συντριβής και πολύ ανατολικότερα από τη διαδρομή του αεροπλάνου, στο νησί Μπονέρ, βρέθηκε μια τσάντα που ανήκε στον αγνοούμενο Μισόνι. Η υπόθεση δεν έκλεισε ποτέ και παραμένει μυστήριο.
