Το άρθρο που θα διαβάσετε δεν σχετίζεται με την εμβληματική ταινία του αείμνηστου Σταύρου Τσιώλη, παρόλα αυτά ο τίτλος του δεν είναι παραπλανητικός. Αποφάσισα πως για όσα θέλω να πω, μπορώ να επικαλεστώ τον τίτλο της ταινίας αυτής στην κυριολεκτική του έννοια, ζητώντας από τις γυναίκες να περιμένουν, ή μάλλον παρατηρώντας περισσότερο, ότι οι γυναίκες θα περιμένουν κι άλλο. Τι θα περιμένουν; Την εποχή που επιτέλους θα είναι ελεύθερες να αποφασίζουν για το σώμα τους και τον εαυτό τους.
Η απόφαση ανατροπής της συνταγματικής κατοχύρωσης του δικαιώματος της γυναίκας στην άμβλωση στις ΗΠΑ είναι ίσως το μεγαλύτερο πισωγύρισμα των τελευταίων δεκαετιών στη μάχη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ποιος θα το πίστευε, πως κεκτημένα 50 ετών του φεμινιστικού κινήματος θα ανατρεπόταν το 2022, την περίοδο (υποτίθεται) της κοινωνικής αφύπνισης και των μεγάλων αλλαγών. Ποιος θα το μάντευε, πως αυτό που οι περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου θεωρούν πλέον δεδομένο, το δικαίωμα δηλαδή η γυναίκα να αποφασίζει για το αν θέλει να φέρει παιδί στον κόσμο, θα αμφισβητούνταν σήμερα από το ανώτατο δικαστήριο της (υποτίθεται) δυνατότερης και (σίγουρα όχι) προοδευτικότερης χώρας του κόσμου.
Όσο περνάει ο καιρός κατανοώ ότι οι κοινωνίες οδεύουν προς τα άκρα, είτε από την μία, είτε από την άλλη κατεύθυνση. Μου είναι πλέον τρομερά δύσκολο να εντοπίσω την ισορροπία ανάμεσα στις woke culture απόψεις περί φύλου και αυτοπροσδιορισμού του ατόμου, και στις θεοκρατικές απόψεις περί άμβλωσης. Πηγαίνοντας ολοταχώς προς τα βράχια, μου φαίνεται πιθανότερο το να καταλήξουμε στο τέλος να ισοπεδώσουμε τα πάντα, παρά το να βρούμε κάποτε μια ισορροπία που να μην προκαλεί την απόλυτη σύγχυση στον μέσο άνθρωπο για την κοινωνία στην οποία ζει. Είναι υπερφιλελεύθερη; Είναι υπερσυντηρητική; Δεν ξέρουμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι σημερινές κοινωνίες δεν είναι φυσιολογικές.
Οι δικαστές και οι φαρισαίοι λοιπόν αναγκάζουν τις γυναίκες να περιμένουν. Κι άλλο. Να περιμένουν την εποχή που δεν θα απειλείται -και εν τέλει αφαιρείται- το δικαίωμα τους να αποφασίσουν οι ίδιες για το σώμα τους και τη ζωή τους. Όχι, γυναίκα, δεν θα κάνεις εσύ ότι θέλεις με το σώμα σου. Το τι θα κάνεις με το σώμα σου θα το αποφασίζει πλέον η πολιτεία, όχι εσύ. Όχι γυναίκα, δεν έχεις πια το δικαίωμα να διακόψεις μια κύηση την οποία δεν επιθυμείς για τον Χ ή Ψ ιατρικό ή προσωπικό λόγο. Αυτό το δικαίωμα που ήταν κεκτημένο σου εδώ και 50 χρόνια, σήμερα σου αφαιρέθηκε.
Μην περιμένετε από εμένα να σας αναλύσω τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι μια γυναίκα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για την κύηση ΤΗΣ. Δεν θα το κάνω γιατί είχα την εντύπωση ότι αυτή τη συζήτηση την είχαμε ήδη κάνει, είχαμε καταλήξει, αποφασίσει και προχωρήσει μπροστά. Όμως δυστυχώς δεν είναι έτσι. Όσο μπροστά και αν προχωράμε, πάντα θα υπάρχουν φωνές που θα προσπαθούν να μας αναγκάσουν να κοιτάξουμε πίσω, και το όλο στοίχημα θα είναι πάντα αν και κατά πόσο θα τα καταφέρουν. Στις ΗΠΑ τα κατάφεραν πολύ καλά. Στην Ελλάδα το παλεύουν.
Και για να έρθουμε και στα δικά μας, προφανώς δεν αποτελεί αυτή η σκανδαλώδης απόφαση το μοναδικό μου έρεισμα για να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο. Δεν μπορώ να ξεχάσω τα απίστευτα βίντεο που προβλήθηκαν στους μαθητές των ελληνικών σχολείων τον Ιανουάριο που μας πέρασε, τα οποία παρουσίαζαν την «θεωρία του αγέννητου παιδιού» και έκαναν επίκληση στην επιστημονική αυθεντία του Αγίου Πορφυρίου. Δεν μπορώ να παραβλέψω το ότι στην Ιρλανδία μέχρι πριν τέσσερα χρόνια απαγορευόταν η άμβλωση.
Σίγουρα αυτό που συνέβη στις ΗΠΑ φέρνει στην επιφάνεια ένα βασικό πρόβλημα-κίνημα υπερσυντηρητισμού (τον οποίο αντιπαθώ όσο και τον υπερφιλελευθερισμό) στον (υποτίθεται) προοδευτικό δυτικό κόσμο. Ελπίζω βέβαια να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμα των φίλων μας των Αμερικανών, όπως κάνουμε συνήθως, και να επικρατήσει η λογική μας για μία σπάνια φορά.
Περιμένετε λοιπόν, γυναίκες. Συγγνώμη, αλλά θα χρειαστεί να περιμένετε κι άλλο. Δεν έφτασε ακόμα η μέρα που θα είστε ελεύθερες να πάρετε όποια απόφαση θέλετε για το σώμα σας και τη ζωή σας. Για κάποια χρόνια ακόμα, θα αποφασίζουν άλλοι για εσάς, κατά κύριο λόγο άνδρες. Και είμαι δυστυχώς πεπεισμένος πως σε ένα παράλληλο σύμπαν που όλα τα υπόλοιπα θα ήταν ίδια με τη διαφορά ότι τα παιδιά τα κυοφορούμε οι άντρες, θα μπορούσες να αγοράσεις «κιτ άμβλωσης» στο περίπτερο.