Το πιο κλασικό φεστιβάλ, πια, της Αθήνας είναι και πάλι εδώ, πιστό στο ραντεβού του 22 χρόνια τώρα, στις αρχές του καλοκαιριού. Το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του αυτήν την Παρασκευή, 28 στο Πάρκο Γουδή και θα διαρκέσει ως την Κυριακή, 30 Ιουνίου.
Με πολυεθνικά εδέσματα, συναυλίες, προβολές ταινιών, διήγηση παραμυθιών, εκδηλώσεις για παιδιά, σεμινάρια ακροβατικών, παιδότοπο, επίκαιρες συζητήσεις, το «Αντιρατσιστικό» κάθε χρόνο μεγαλώνει και μαζί του οι χιλιάδες Αθηναίοι, παλιοί και νέοι, που το επισκέπτονται.
«Ήμουν 20 χρόνων όταν πρωτοπήγα στο αντιρατσιστικό. Τώρα, έχοντας περάσει τα σαράντα, συνεχίζω να πηγαίνω με τα παιδιά μου. Η πόλη, εμείς, που ζούμε εδώ, έχουμε ανάγκη τέτοιες γιορτές. Να συναντούμε άλλους ανθρώπους, να διασκεδάζουμε, να ξαναβρίσκουμε παλιούς γνωστούς. Αλλιώς χανόμαστε στη μητρόπολη», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαρία Δημάκου.
Τα τελευταία χρόνια το «Αντιρατσιστικό» επισκέπτονται περίπου 15.000 άνθρωποι, περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αγγελική Βαλσαμάκη, μέλος της οργανωτικής επιτροπής. «Έχει γίνει πια θεσμός, ενώ αποτελεί και το μεγαλύτερο αντιρατσιστικό φεστιβάλ της Ευρώπης», προσθέτει.
Παρ’ όλα αυτά το κεντρικό μήνυμα μένει αναλλοίωτο: ζούμε σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες και η αρμονική συνύπαρξη είναι το ζητούμενο, γι’ αυτό και το φεστιβάλ αποτελεί χώρο συνάντησης ανθρώπων από διαφορετικές κουλτούρες, επισημαίνει η κ. Βαλσαμάκη. Προσθέτει, ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση κρατά κλειστά τα σύνορά της, οι πρόσφυγες και μετανάστες συνεχίζουν να πνίγονται στη θάλασσα και στον Έβρο, ενώ όσοι τα καταφέρουν, ζουν σε άθλιες συνθήκες σε κέντρα κράτησης ή απομακρυσμένες δομές. Το φετινό σύνθημα του φεστιβάλ απευθύνεται σε αυτούς, από τα λόγια του Πάμπλο Νερούδα, “ξαναμοιράζοντας το αστέρι σε όσους κοπιάσουν να ’ρθούνε”».
Κάθε μέρα τρεις παράλληλες σκηνές λειτουργούν με ζωντανή μουσική: Από τον Ψαρογιώργη, τους Χαΐνιδες, ηλεκτρονική μουσική μέχρι ροκ στην κεντρική σκηνή, τον Βαγγέλη Κορακάκη, ικαριώτικο γλέντι στη λαϊκή σκηνή, λατινικά, ρώσικα, αφρικάνικα, αραβικά, κουρδικά συγκροτήματα στη μεταναστευτική είναι ορισμένες από τις πολλά υποσχόμενες συμμετοχές.
Επίσης το Φεστιβάλ στρώνει τραπέζι με γεύσεις από 20 χώρες. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν γεύσεις από Αίγυπτο, Αιθιοπία, Ακτή Ελεφαντοστού, Αφγανιστάν, Βενεζουέλα, Ζιμπάμπουε, Ιράν, Καμερούν, Κουρδιστάν, Μαγαδασκάρη, Μαλαισία, Μαρόκο, Μοζαμβίκη, Νιγηρία, Νότια Αφρική, Σενεγάλη, Σιέρα Λεόνε, Σουδάν, Τουρκία-Κουρδιστάν, Φιλιππίνες.
Μια από τις συζητήσεις (όλο το πρόγραμμα εδώ), που ξεχωρίζει, είναι για το Airbnb και τις άλλες πλατφόρμες βραχυχρόνιων μισθώσεων και τις επιπτώσεις τους στην πόλη και τους κατοίκους. Η Τόνια Κατερίνη, μέλος Δ.Σ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ γιατί το Airbnb είναι σήμερα στην αιχμή της συζήτησης. «Η αλματώδης αύξηση των ενοικίων σε πολλές γειτονιές, και σε κάποιες περιοχές η παντελής έλλειψη προσφοράς διαμερισμάτων προς ενοικίαση, έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση, όσους θέλουν να βρουν σπίτι», επισημαίνει η κ. Κατερίνη. Επιπλέον, κάτοικοι ωθούνται σε έξωση από τους ιδιοκτήτες, γιατί οι δεύτεροι προτιμούν να εκμεταλλευτούν το ακίνητο μέσω του Airbnb. Ολόκληρες πολυκατοικίες αγοράζονται από εταιρείες και οι ένοικοι εκδιώκονται. Οι μόνιμοι κάτοικοι απομακρύνονται, ο χαρακτήρας της γειτονιάς αλλάζει, οι χρήσεις των καταστημάτων επίσης, συμπληρώνει η κ. Κατερίνη.
«Στη Ελλάδα δεν υπάρχει σοβαρό θεσμικό πλαίσιο ελέγχου, μόνο φορολογική διευθέτηση. Όποιος και όπου θέλει, ανοίγει ένα Airbnb», τονίζει η κ. Κατερίνη. Από την άλλη, στην Ελλάδα γενικότερα υφίσταται κρίση στέγης, καθότι είναι πολύ χαμηλή, ως ανύπαρκτη, η πολιτική της κοινωνικής κατοικίας.
Μια διαφορετική πρόταση αποτελούν οι πλατφόρμες διάθεσης διαμερισμάτων, οι οποίες θα είναι κερδοσκοπικές, όπως η Fairbnb, η οποία όμως ακόμα δεν έχει έρθει στην Ελλάδα, λέει η κ. Κατερίνη.
Άλλες συζητήσεις αφορούν τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, την έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τις πολιτικές ένταξης των προσφύγων, την άνοδο της ακροδεξιάς, τα δικαιώματα των φυλακισμένων, τους μετανάστες εργάτες γης στη νότια Ευρώπη, τους χώρους εποπτευόμενης χρήσης ουσιών, τη δίκη της Χρυσής Αυγής, παρουσία της μητέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, Μάγδα Φύσσα και άλλα.
Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες: Η ανοιχτή πληγή του Εμφυλίου» σε πρώτη προβολή, η ταινία «The Way Back» (Σκηνοθεσία: Maxime Jennes, Dimitri Petrovic), το ντοκιμαντέρ « Peace vs Piece. Μέρος I: Η Αντίσταση των παλαιστινίων γυναικών στη Χεβρώνα», και το ντοκιμαντέρ για την Αντίσταση του ΕΑΜ στην Αθήνα της Κατοχής « Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών», (Σκηνοθεσία: Ξενοφώντας Βαρδαρός, Γιάννης Ξύδας)
Στον χώρο του Φεστιβάλ θα φιλοξενούνται εκθέσεις φωτογραφίας, βιβλιοπωλεία και κέντρο Τύπου.
*Είσοδος ενίσχυσης: 5 ευρώ ανά ημέρα και 10 ευρώ για όλο το τριήμερο, ενώ η είσοδος είναι δωρεάν για πρόσφυγες, μετανάστες/τριες και ανέργους.