Ο μονόκερος είναι ένα από τα πιο διάσημα μυθικά πλάσματα, που συχνά απεικονίζεται ως ένα λευκό άλογο με ένα σπειροειδές κέρατο να ξεπροβάλλει από το μέτωπό του. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα άλογο με κέρατο έτσι οι άνθρωποι πίστευαν ότι υπήρχε στην πραγματικότητα. Αλλά από πού προήλθε αυτός ο μύθος;
Οι εικόνες που μοιάζουν με μονόκερους χρονολογούνται από τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού (περίπου 3300 π.Χ. έως 1300 π.Χ.) στη Νότια Ασία, που περιλάμβανε τμήματα του σύγχρονου Αφγανιστάν, του Πακιστάν και της Ινδίας.
Ένα τέτοιου προφίλ ζώου που μοιάζει με άλογο με ένα μόνο κέρατο εμφανίζεται στις φώκιες εκείνης της περιόδου. Ωστόσο, αυτές οι εικόνες ήταν πιθανότατα απεικονίσεις αύρων* (Bos primigenius), ενός πλέον εξαφανισμένου άγριου βοδιού, σύμφωνα με το Μουσείο Στ′ Νέοτς στην Αγγλία.
Οι περιγραφές ενός ασιατικού μονόκερου χρονολογούνται γύρω στο 2700 π.Χ., σύμφωνα με το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη. Αυτός ο «μονόκερος» φαινόταν να είναι ένας συνδυασμός διαφορετικών ζώων και είχε σώμα ελαφιού, ουρά βοδιού, πολύχρωμο ή φολιδωτό παλτό σαν δράκο και ένα κέρατο καλυμμένο με σάρκα (ή κέρατα). Παρά τις φυσικές διαφορές, οι ασιατικοί μονόκεροι περιγράφονταν ως υπεκφυγές και μοναχικά πλάσματα, όπως ακριβώς ήταν και στα μεταγενέστερα ευρωπαϊκά αρχεία.
Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για μονόκερους στη δυτική λογοτεχνία έγινε τον τέταρτο αιώνα π.Χ. Ο Κτεσίας, γιατρός και ιστορικός, έγραψε ιστορίες από Ινδούς ταξιδιώτες και περιέγραψε «άγρια γαϊδούρια» σε μέγεθος αλόγου με λευκά σώματα, μπλε μάτια, κόκκινα κεφάλια και ένα πολύχρωμο κέρατο μήκους περίπου μίσο μέτρο. Ο μονόκερος του Κτησία πιθανότατα βασίστηκε σε περιγραφές πολλών ζώων όπως τα άγρια γαϊδούρια και οι ινδικοί ρινόκεροι..
*Ο Ούρος είναι εξαφανισμένο είδος άγριων βοοειδών. Ζούσε στην Ευρώπη, στη Βόρεια Αφρική και στην Ασία, και θεωρείται ο πρόγονος της οικόσιτης αγελάδας. Η εξημέρωσή του έλαβε χώρα κατά τη Νεολιθική επανάσταση, στις αρχές δηλαδή του Ολόκαινου και έδωσε τις σύγχρονες αγελάδες.
Πηγή: Livescience