Η Ινδονησία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος «πλαστικός ρυπαντής» μετά την Κίνα, παράγοντας 3,2 μετρικούς τόνους πλαστικών απορριμμάτων ετησίως.
Υπάρχουν πολλές περιοχές της χώρας που δεν διαθέτουν κατάλληλες υποδομές διαχείρισης απορριμμάτων με αποτέλεσμα τα μισά σκουπίδια περίπου να καίγονται.
Τα υπόλοιπα πλαστικά σκουπίδια καταλήγουν στα ποτάμια. Σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δασών της χώρας, το 59% των 564 ποταμών της Ινδονησίας είναι μολυσμένα.
Η οικογενειακή μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση Sungai Watch κατασκευάζει ειδικά φράγματα για τα ποτάμια που παγιδεύουν τα πλαστικά απορρίμματα ώστε να μην φτάσουν στον ωκεανό. Στη συνέχεια τα συλλέγει και τα ταξινομεί για ανακύκλωση όπου είναι δυνατόν. Πρόσφατα, η οργάνωση ανακοίνωσε τη σύσταση μιας αδελφής εταιρείας, τη Sungai Design, η οποία θα ανακυκλώνει μερικά από τα πιο δύσκολα ανακυκλώσιμα πλαστικά και θα τα μετατρέπει σε ανθεκτικά προϊόντα, αναφέρει το Fast Company.
Πριν από 20 χρόνια, ο Σαμ Μπέντσεγκιμπ μετακόμισε στο Μπαλί με την οικογένειά του. Σιγά σιγά άρχισε να συνειδητοποιεί το μέγεθος του προβλήματος των πλαστικών απορριμμάτων στη χώρα.
«Το Μπαλί ήταν αυτός ο όμορφος παράδεισος που βλέπετε στις καρτ ποστάλ και στο Instagram», δήλωσε στο Fast Company. «Αλλά έχουμε δει πραγματικά να καταστρέφεται από τα πλαστικά» τόνισε.
Όταν ήταν μικρός, ο Μπέντσεγκιμπ καθάριζε τις παραλίες με τα δυο αδέρφια του. Αλλά αυτό αποδείχθηκε σχετικά αναποτελεσματικό, επειδή τα περισσότερα από τα πλαστικά απορρίμματα στον ωκεανό εισρέουν από τα ποτάμια. Το 2020, τα τρία αδέρφια κατασκεύασαν στο γκαράζ των γονιών τους ένα μακρύ, πλωτό φράγμα από μεταλλικό σύρμα και το τοποθέτησαν σε ένα ποτάμι κοντά στο σπίτι τους. Την επόμενη μέρα διαπίστωσαν ότι το φράγμα είχε παγιδεύσει 110 κιλά πλαστικού.
Σήμερα, υπάρχουν 270 φράγματα και οκτώ κέντρα διαλογής στο Μπαλί και την Ανατολική Ιάβα. Κάθε περιοχή διαθέτει 15 έως 20 φράγματα και ένα κέντρο διαλογής στο οποίο εργάζονται περίπου 12 άτομα τα οποία ταξινομούν το πλαστικό σε 30 διαφορετικές κατηγορίες. Μέχρι σήμερα, τα φράγματα έχουν συγκεντρώσει 1.800 μετρικούς τόνους πλαστικού.
Μόλις ταξινομηθούν, ορισμένα πλαστικά, όπως τα μπουκάλια νερού, είναι ανακυκλώσιμα. Πολλά άλλα όμως δεν είναι. Η Ινδονησία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα με τους τεράστιους όγκους πλαστικών μιας χρήσης. Κάθε χρόνο, απορρίπτονται εκατομμύρια μικρά φακελάκια από καθημερινά βασικά προϊόντα, όπως καφές, στιγμιαία νουντλς και σαμπουάν.
Οι Ινδονήσιοι χρησιμοποιούν περίπου 5,5 εκατομμύρια φακελάκια απορρυπαντικού πλυντηρίου την ημέρα. Τα φακελάκια, πολλά από τα οποία κατασκευάζονται από την Unilever, είναι δημοφιλή στις φτωχότερες χώρες επειδή είναι φθηνά. Ωστόσο, κατασκευάζονται από πλαστικό και αλουμίνιο, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον διαχωρισμό και την ανακύκλωσή τους, οπότε πρέπει να αποσταλούν σε χωματερές.
Κάθε χρόνο, στην Ινδονησία, απορρίπτονται περίπου 10 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες στο περιβάλλον. Αντιπροσωπεύουν το 36% των πλαστικών απορριμμάτων που συλλέγει η Sungai και τα οποία συσσωρεύονται στις αποθήκες της. Για να επαναχρησιμοποιήσουν αυτές τις σακούλες, αποφάσισαν να τις μετατρέψουν σε προϊόν προς πώληση.
Η νέα εταιρεία, η Sungai Design, θα κατασκευάσει νέα ανακυκλωμένα προϊόντα – ξεκινώντας με δύο πολυθρόνες κήπου. Όπως αναφέρει η εταιρεία, η πολυθρόνα κήπου Ombak έχει κατασκευαστεί από 2.000 πλαστικές σακούλες.
Η ομάδα τεμαχίζει και πιέζει θερμικά τις σακούλες, διαδικασία που τις σκληραίνει αλλά παράλληλα τις διατηρεί εύπλαστες. Στη συνέχεια τις κόβει με μηχανήματα κοπής που ελέγχονται από προγράμματα υπολογιστή. Αρχικά, θα πωλούνται στην Ινδονησία προς 800 δολάρια το τεμάχιο, πιθανότατα σε νοικοκυριά με υψηλότερο εισόδημα στην αρχή, και μέχρι το καλοκαίρι θα διατίθενται σε όλο τον κόσμο.
Η κατασκευή γίνεται με αργούς ρυθμούς, δεδομένου ότι οι ιδρυτές και το προσωπικό της εταιρείας κάνουν τα πάντα μόνοι τους. Σήμερα, χρειάζονται 30 άτομα για να κατασκευάσουν μία πολυθρόνα την ημέρα, αλλά η παραγωγή μπορεί να κλιμακωθεί, δεδομένου ότι υπάρχει άπλετο πλαστικό. Η εταιρεία σκοπεύει να εισαγάγει πιο ανθεκτικά προϊόντα αυτό το καλοκαίρι. Ωστόσο δεν θέλει να κατασκευάσει μικρότερα αντικείμενα όπως σουβέρ ή γυαλιά ηλίου, τα οποία τείνουν να έχουν σχετικά μικρή διάρκεια ζωής και καταλήγουν ξανά σε ροές απορριμμάτων.
Η κλιμάκωση φαίνεται πολλά υποσχόμενη δεδομένης της εισερχόμενης χρηματοδότησης. Η Sungai λαμβάνει χρηματοδότηση κυρίως μέσω εταιρικών χορηγιών. Μεγαλύτερες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Corona και Marriott, χρηματοδοτούν ολόκληρες περιοχές.
Εκτός από τις χορηγίες, η περιβαλλοντική οργάνωση λαμβάνει δωρεές, ενώ πρόσφατα κέρδισε το βραβείο Elevate Prize το οποίο υποστηρίζει κοινωνικούς επιχειρηματίες και συνοδευεται από το ποσό των 300.000 δολαρίων.
Σε κάθε τοποθεσία που τοποθετεί φράγματα και κέντρα διαλογής η Sungai εκπαιδεύει την κοινότητα σχετικά με την καλύτερη διάθεση απορριμμάτων και τα οικονομικά οφέλη από την αγορά μεγαλύτερων συσκευασιών προϊόντων αντί για φακελάκια. Σύμφωνα με τον Μπέντσεγκιμπ, πολλές τοπικές αρχές είναι πλέον πολύ πιο ανοιχτές στο να εισάγουν σιγά σιγά καλύτερες διαδικασίες διαχείρισης απορριμμάτων.