Εάν αισθανόμαστε απογοητευμένοι και χρειαζόμαστε μια ώθηση στη δουλειά, θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε να υιοθετήσουμε τη νέα τάση της «ήσυχης ευημερίας».
Όχι, δεν κάτι είναι σαν την «ήσυχη απόσυρση», όπου αποφεύγουμε να κάνουμε κάτι περισσότερο από ό,τι είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε – ούτε είναι σαν το «άσε το να σαπίσει», όπου οι άνθρωποι κάνουν το απόλυτο ελάχιστο. Αλλά δεν έχει να κάνει ούτε με το να βγάλουμε τα έντερά μας στην δουλειά.
Αντίθετα, αυτή η νέα τάση που επικεντρώνεται στην ευημερία ενθαρρύνει τους ανθρώπους να «λάβουν συγκεκριμένες ενέργειες και να κάνουν νοητικές αλλαγές που μας βοηθούν να αισθανόμαστε πιο αφοσιωμένοι στη δουλειά», σύμφωνα με τη Λέσλεϊ Αλντερμαν, ψυχοθεραπεύτρια που επινόησε τον όρο σε ένα άρθρο για την Washington Post.
Και φαίνεται ότι αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή. Σύμφωνα με έκθεση του State of the Global Workplace που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, μόνο το 21% ασχολείται με την εργασία και μόλις το 33% των εργαζομένων αναπτύσσονται ως προς τη συνολική τους ευημερία.
Λοιπόν, πώς μπορούμε να πραγματοποιήσουμε αυτή την τάση;
Ας ρυθμίσουμε εκ νέου τη σκέψη μας
Το κλειδί είναι να είμαστε πιο θετικοί για την ίδια τη δουλειά μας.
«Αν προσεγγίσουμε τον ρόλο μας με αρνητική νοοτροπία στην αρχή κάθε μέρας, θα μπορούμε να δούμε μόνο τα σημεία της δουλειάς που δεν μας αρέσουν και θα παραβλέψουμε τις θετικές πτυχές», λέει η Γκόσια Μπόουλινγκ, επικεφαλής σε εθνικό επίπεδο (σ.σ. Ηνωμένο Βασίλειο) για τη συναισθηματική ευεξία στη Nuffield Health. «Αλλάζοντας τις προοπτικές, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια μεγαλύτερη αίσθηση νοήματος στην καθημερινή σας εργασία».“
Ας διασκεδάσουμε περισσότερο
Ας προσπαθήσουμε να παρακινήσουμε τον εαυτό μας αντικαθιστώντας τις άχρηστες συνήθειες με πράγματα που θα μας κάνουν να νιώθουμε πιο θετικά, όπως η άσκηση στο μεσημεριανό διάλειμμα ή η συμμετοχή σε μια νέα λέσχη εργασίας, έτσι ώστε να αισθανόμαστε λιγότερο επιβάρυνση.
Η Αλντερμαν συστήνει «διασκεδαστικά διαλείμματα» όπου αφιερώνουμε 10 λεπτά για να κάνουμε κάτι ευχάριστο κάθε μέρα κατά τη διάρκεια του χρόνου εργασίας – μελέτες δείχνουν ότι αυτό μπορεί πραγματικά να μας βοηθήσει να είμαστε πιο παραγωγικοί μετά.
Ας κάνουμε φίλους
Στο ίδιο πνεύμα, είναι καλό να χτίζουμε περισσότερες φιλίες με τους συναδέλφους μας, για να δημιουργήσουμε ένα πιο χαλαρό, ευχάριστο περιβάλλον (και βοηθώντας στην ανακούφιση από κάθε πιθανή πλήξη).
Η συμμετοχή σε ομάδες ή επιτροπές στο χώρο εργασίας μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να συναντήσουμε άτομα εάν εργαζόμαστε σε έναν μεγαλύτερο οργανισμό και θέλουμε να διευρύνουμε το κοινωνικό δίκτυο γνωριμιών μας.
Ας εστιάσουμε σε ένα σκοπό
«Οι άνθρωποι τείνουν να αισθάνονται καλύτερα όταν αναλαμβάνουν δράση», λέει η Αλντερμαν. Ο θεραπευτής συνιστά να βρούμε κάτι (που σχετίζεται με την εργασία, φυσικά) που είναι σημαντικό για εμάς και να μιλήσουμε στο αφεντικό μας «με φιλικό συνεργατικό τρόπο» για να κάνουμε μια αλλαγή – είτε αυτό σημαίνει ευέλικτη εργασία, λιγότερες συναντήσεις ή διαφορετικό τρόπο εργασίας.
Ας δοκιμάσουμε το ‘job crafting’
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας σας πιο ελκυστική μιλώντας στους διευθυντές μας και ελέγχοντας εάν μπορούμε να εστιάσουμε στα σημεία του ρόλου μας που μας αρέσουν περισσότερο, προτείνει η Μπόουλινγκ.
Αυτό όχι μόνο μπορεί να βελτιώσει τη στάση απέναντι στην εργασία μας, αλλά μπορεί να «οδηγήσει σε περαιτέρω ευκαιρίες για να ολοκληρώσουμε εργασίες που μας αρέσουν – και να επιτρέψει στον διευθυντή μας να κατανοήσει καλύτερα τα δυνατά μας σημεία».
Ας τραβήξουμε μια γραμμή ανάμεσα στη δουλειά και την υπόλοιπη ζωή μας
Είναι σημαντικό να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να βάζετε όρια ώστε να μην αισθανόμαστε ότι η δουλειά καταλαμβάνει ολόκληρη τη ζωή μας.
Για παράδειγμα, ας βεβαιωθούμε ότι απολαμβάνουμε ολόκληρο το μεσημεριανό μας διάλειμμα και μην κοιτάτε τα μέιλ μας κατά τη διάρκειά του.
Αυτό περιλαμβάνει, επίσης, την ενεργή εύρεση χόμπι που μας βοηθούν να απομακρύνουμε το μυαλό μας από τη δουλειά, ώστε να αισθανόμαστε ότι έχουμε κάποια ισορροπία.
Ας κρατήσουμε τα επιτεύγματά μας κρυφά (μέχρι να ολοκληρωθούν)
...«Αν μοιραζόμαστε τους στόχους μας, αυτό θα μπορούσε να μας ξεγελάσει ώστε να πιστέψουμε ότι έχουν ήδη επιτευχθεί», λέει στο Metro η Πίπα Ρούξτον, προπονήτρια καριέρας και διαχείρισης στο Polygon Coaching.
Η ίδια προτείνει να βεβαιωθούμε ότι μπορούμε να εργαζόμαστε ανεξάρτητα και στη συνέχεια να μιλάμε μόνο για τα επιτεύγματά μας όταν μπορούμε να βάλουμε ”τικ” ότι έχουν γίνει στη λίστα υποχρεώσεων μας.