Είναι βέβαιο και το παίρνω πάνω μου: Αν ρωτήσουμε σήμερα δέκα - ή εκατό - πολίτες, «Τι έχετε καταλάβει για την εμπλοκή με το κόμμα Κασιδιάρη;» οι μισοί θα απαντήσουν «τίποτα» και οι άλλοι μισοί θα πούνε ότι πρόκειται για άλλο ένα ζήτημα προεκλογικής αντιπαράθεσης.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει αντιπαράθεση και δυσκολεύομαι να διακρίνω κάποια ουσιαστική διαφωνία.
- Εκτός αν πιστεύουμε ότι η Δημοκρατία δεν οφείλει να αμυνθεί, έναντι ενός δήθεν πολιτικού που εκτίει ποινή πολυετούς κάθειρξης.
- Εκτός αν μας διαφεύγει ότι ο εν λόγω κύριος δικάστηκε και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών και σε ποινή φυλάκισης από 6 μέχρι 8 μήνες.
- Εκτός αν για τον ΣΥΡΙΖΑ προέχει η «διαδικασία» και την προτάσσει έναντι της ουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, διευκρινίζω, δηλώνει ότι θέλει να εμποδίσει την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Με τι λέει ότι διαφωνεί; Με την συγκεκριμένη μεθοδολογία και τροπολογία του υπουργού Εσωτερικών, που συμβαίνει να είναι ο Μάκης Βορίδης.
- Εκτός αν κάνει λάθος και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος αφενός χαρακτήρισε «αδιανόητο θεσμικά» τον διάλογο με τον Υπουργό Εσωτερικών, που άνοιξε η δημόσια τοποθέτηση του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου και αφετέρου πρότεινε να επιληφθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου του όλου ζητήματος της ανακήρυξης των συνδυασμών.
- Εκτός αν υπάρχει κάποιος που αμφισβητεί, ότι η αληθινή πρόθεση και στόχευση του Συντάγματος είναι να υπερασπίζεται το δημοκρατικό πολίτευμα. Και αν αυτός ο κάποιος θέλει να υποστηρίξει δημόσια και με την ευθύνη των λόγων του, ότι «όλοι χωράνε στη Βουλή».
- Εκτός αν θεωρήσουμε ότι έχει κάποιος ένσταση σε αυτό το απλό, που είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Εύοσμο: «Μού είναι αδιανόητο, σάς το λέω ειλικρινά, να μην καταφέρουμε να συγκροτήσουμε ένα ευρύ δημοκρατικό τείχος άμυνας απέναντι στην προοπτική να επιστρέψουν εγκληματίες στο κοινοβούλιο. Τους πληρώσαμε πολύ ακριβά.»
Δεν μπορεί να υπάρχει «ένσταση στη Δημοκρατία». Ένα άλυτο μυστήριο υπάρχει: Γιατί αναλωνόμαστε σε μία ανούσια «διαφωνία για τη διαφωνία» και γιατί τα κόμματα προκαλούν σύγχυση στους πολίτες και αυριανούς ψηφοφόρους τους, επί ενός θέματος που θα έπρεπε να ενώνει το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, έναντι ενός δήθεν πολιτικού που εκτίει ποινή πολυετούς κάθειρξης και πασχίζει να ανακαλύψει «παραθυράκι» στο νόμο, προκειμένου να ξεγελάσει τη Δημοκρατία και να επιστρέψει εκεί όπου δε θα έπρεπε να περνάει ούτε απέξω: στη Βουλή των Ελλήνων.