Καμιά φορά, εξαιτίας του γεγονότος ότι φλερτάρουμε αποκλειστικά μέσα από τις εφαρμογές γνωριμιών, τρέχουμε από το ένα αποτυχημένο ραντεβού στο επόμενο. Kαι τελικά φτάνουμε να αναρωτιόμαστε όλο απόγωνση «Άραγε θα βρούμε ποτέ την πραγματική αγάπη»;
Το φαινόμενο είναι γνωστό και ως «εξουθενωτική χρήση των dating apps» και αποτελεί κοινή εμπειρία μεταξύ των χρηστών.
«Το αίσθημα κόπωσης από τα υπερβολικά πολλά ραντεβού που κλείνονται μέσω διαδικτύου, είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό και δυστυχώς, ως φαινόμενο καθίσταται όλο και πιο διαδεδομένο», εξηγεί η θεραπεύτρια σχέσεων Κίμπερλι Μοφίτ.
Η ψευδαίσθηση των απεριόριστων δυνητικών συντρόφων μας βυθίζει σε μια άβυσσο, που μοιάζει ατελείωτη. Με άλλα λόγια, νιώθουμε παγιδευμένοι σε έναν φαύλο κύκλο πρώτων ραντεβού, που καταλήγουν στο πουθενά.
Το φαινόμενο της εξάντλησης εκδηλώνεται όταν τα ραντεβού σταδιακά αρχίζουν να μας φαίνονται περισσότερο σαν αγγαρείες, παρά σαν συναρπαστικές ευκαιρίες.
Ένα ραντεβού θα πρέπει να είναι μια διασκεδαστική και ευχάριστη εμπειρία. Αν όμως καθώς ετοιμαζόμαστε για το ραντεβού έχουμε αρνητική προδιάθεση ή θα προτιμούσαμε να μείνουμε σπίτι, οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας αυτή τη μικρή παραχώρηση.
«Ένα σημάδι ότι βιώνουμε εξάντληση από τα πολλά ραντεβού, είναι η απουσία κινήτρου ή πολύ απλά το να μην ανυπομονούμε για το επόμενο ραντεβού που έχουμε κλείσει ή και κανένα ραντεβού γενικά, επειδή κατά βάθος πιστεύουμε πως δεν πρόκειται να πετύχουμε το παραμικρό», προειδοποιεί η Μοφίτ.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτή η αίσθηση ματαιότητας ελλοχεύει ο κίνδυνος να έχει τρομερά αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική μας υγεία, επιδεινώνοντας το άγχος και τα διάφορα συμπτώματα κατάθλιψης και επιφέροντας τεράστιο πλήγμα στην αυτοπεποίθησή μας.
Ωστόσο συχνά, η απογοήτευση και η αποτυχία των διαδοχικών ραντεβού οφείλεται στις μη ρεαλιστικές προσδοκίες που θέτουμε για τον μελλοντικό σύντροφο και τη μεταξύ μας σχέση.
Πολλές φορές φτιάχνουμε στο μυαλό μας ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα και όταν η ερωτική μας ζωή δείχνει να μην το ακολουθεί ή να παρεκκλίνει έστω και στο ελάχιστο, αδυνατούμε να το διαχειριστούμε.
Όσο πιο αυστηροί και συγκεκριμένοι γινόμαστε ως προς το τι ψάχνουμε, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να απογοητευτούμε. Αν δηλαδή ορίσουμε εμμονικά πως μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα διαθέτουμε σύζυγο, παιδιά, έναν σκύλο και το τέλειο σπίτι, αμέσως αυξάνονται οι πιθανότητες να οδηγηθούμε σε συμπτώματα κατάθλιψης.
Επομένως, αντί να θέτουμε αυστηρά στάνταρ και να αξιώνουμε ακραία πράγματα από αγνώστους, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το κάθε ραντεβού ως μια νέα ευκαιρία και το κάθε δυνητικό ταίρι ως μια ξεχωριστή περίπτωση.
Το οποιοδήποτε ραντεβού μας προσφέρει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε πράγματα τόσο για τους άλλους, όσο και για εμάς τους ίδιους. Γιατί λοιπόν να μην την εκμεταλλευτούμε και να παραμείνουμε προσκολλημένοι σε αυτά που ήδη γνωρίζουμε για εμάς και το τι ψάχνουμε;
Ωστόσο η εξάντληση, αρκετές φορές δεν οφείλεται σε παράγοντες που σχετίζονται με το άτομο μας. Σε αυτή την περίπτωση ένα διάλειμμα από τα ραντεβού θεωρείται από πολύτιμο έως αναγκαίο.
Αυτό δεν σημαίνει πως παραιτούμαστε. Απλώς μαζεύουμε δυνάμεις για να επανέλθουμε στον κόσμο του φλερτ με μια πιο αισιόδοξη ματιά, χωρίς όμως την απόλυτη βεβαιότητα ότι στο τέλος της ημέρας, όλη αυτή η «σκληρή δουλειά» θα μας οδηγήσει στο «ιδανικό» ταίρι. Γιατί τότε είναι που βγαίνουμε θλιβερά ραντεβού, όπου η αποτυχία μπορεί να προβλεφθεί από την πρώτη χειραψία.
(Με πληροφορίες από Usatoday)