Περισσότεροι από 6.500 εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους στο Κατάρ από το 2010, όταν η αραβική χώρα ανέλαβε να διοργανώσει το Μουντιάλ 2022.
Οι τόσοι πολλοί θάνατοι εξηγούν τον λόγο που εδώ και αρκετούς μήνες ακτιβιστές, πολιτικοί αλλά ακόμα και ποδοσφαιριστές καταγγέλλουν τη διοργάνωση του Μουντιάλ από το ανεξάρτητο εμιράτο της Μέσης Ανατολής.
Αυτή την Τρίτη, 4 Οκτωβρίου, ο πρώτος γραμματέας του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος Ολιβιέ Φορ κατήγγειλε χαρακτηριστικά στο franceinfo μια διοργάνωση «που θα παιχτεί σε νεκροταφείο». Είπε επίσης ότι «υπάρχουν 6.500 εργαζόμενοι που πέθαναν τα τελευταία δώδεκα χρόνια για να φτιάξουν αυτά τα γήπεδα, σε συνθήκες σκλαβιάς».
Αρχικά, ο αριθμός αυτός προέρχεται από έρευνα της βρετανικής εφημερίδας The Guardian, που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2021. Με βάση στοιχεία από την Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ και τη Σρι Λάνκα, καθώς και στοιχεία από την Πρεσβεία του Πακιστάν στο Κατάρ, η εφημερίδα αποκάλυψε ότι 5.927 εργαζόμενοι από τις τέσσερις πρώτες χώρες που αναφέρθηκαν και 824 από την τελευταία πέθαναν σε εργοτάξια στο Κατάρ μεταξύ του 2010, όταν απονεμήθηκε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο εμιράτο, και του 2020.
Ένα ρεκόρ μπορεί να είναι ακόμη χειρότερο, σύμφωνα με τον Guardian
Ο Guardian διευκρίνισε περαιτέρω ότι ο συνολικός απολογισμός ήταν στην πραγματικότητα «πολύ υψηλότερος», καθώς δεν περιελάμβανε τους θανάτους εργαζομένων από άλλες χώρες, «συμπεριλαμβανομένων των Φιλιππίνων ή της Κένυας».
Το Κατάρ απασχολεί περίπου δύο εκατομμύρια μετανάστες εργάτες, σχεδόν το 90% του συνολικού πληθυσμού του. «Δεν περιλαμβάνονται ούτε οι θάνατοι των τελευταίων μηνών του 2020», καταλήγει το δημοσίευμα, όπως και αυτοί του 2021 και του 2022.
Με βάση τις μαρτυρίες πολλών οικογενειών στις πέντε χώρες που προαναφέρθηκαν, ο Guardian επικαλέστηκε, για παράδειγμα, έναν άνδρα που υπέστη ηλεκτροπληξία στο δωμάτιό του λόγω κακής μόνωσης ηλεκτρικών καλωδίων, την αυτοκτονία ενός άλλου που χρειάστηκε να πληρώσει περισσότερα 1.000 ευρώ για να προσληφθεί ως ένας εργάτης συντήρησης σε εργοτάξιο ή ενός τελευταίου που βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του.
Για να υποστηρίξει την έρευνά της, η εφημερίδα ανέφερε επίσης τα λόγια του Νικ ΜακΓκιζαν, διευθυντή μιας ΜΚΟ που ειδικεύεται στις παραβιάσεις του εργατικού δικαίου στις χώρες του Κόλπου.
Φυσικοί θάνατοι και φυσιολογικοί αριθμοί για το Κατάρ
Την εποχή που ο Guardian δημοσίευσε το άρθρο, η οργανωτική επιτροπή του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανέφερε «μόνο» 37 θανάτους μεταξύ των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων 34 που «δεν είχαν σχέση με το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Από την πλευρά τους, οι κυβερνητικές αρχές του Κατάρ ανέφεραν ότι μόνο μια μειοψηφία εργαζομένων από τις αναφερόμενες χώρες εργαζόταν στον κατασκευαστικό κλάδο, ότι οι φυσικοί θάνατοι ήταν εξαιρετικά διαδεδομένοι και ότι, τελικά, αυτοί οι αριθμοί δεν ήταν υψηλότερο από τον μέσο όρο του «κανονικού» πληθυσμού.
Ένας ισχυρισμός που αντικρούεται από τη ΜΚΟ Διεθνής Αμνηστία, η οποία έχει επανειλημμένα υπενθυμίσει ότι το Κατάρ πολύ σπάνια ερευνά τους θανάτους μεταναστών εργαζομένων και ότι πολύ συχνά τα δυστυχήματα αποδείδονται σε αναπνευστικές ασθένειες ή καρδιαγγειακά προβλήματα.
Όπως μας υπενθυμίζει το αυστραλιανό SBS, αν βασιστούμε σε επίσημα στοιχεία του Κατάρ, οι θάνατοι που συνδέονται με καρδιαγγειακά νοσήματα μεταξύ Νεπαλέζων ηλικίας 25 έως 35 ετών που εργάζονται στο Κατάρ αντιπροσωπεύουν το 58% των συνολικών θανάτων.
Ένα ποσοστό που είναι μόνο 15% για όσους εργάζονται στο Νεπάλ. Επομένως, υπάρχει λόγος να αμφιβάλλουμε για την ακρίβεια των επίσημων στοιχείων και των συνθηκών υπό τις οποίες εργάζονται οι ξένοι στο εμιράτο.
Η FIFA αναγνωρίζει 3 νεκρούς σε εργοτάξια
Μόλις τον Ιανουάριο του 2022, ο Τζιάνι Ινφαντίνο, το αφεντικό της FIFA, εξήγησε στο Συμβούλιο της Ευρώπης ότι αυτός ο αριθμός των 6.500 νεκρών «ήταν απλώς ψευδής».
Είπε ότι μόνο τρεις άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους στα εργοτάξια του Κατάρ. Αριθμός που συμπίπτει με την ανακοίνωση των τοπικών αρχών για τους 37 θανάτους, εκ των οποίων οι 34 δεν σχετίζονται με τα εργοτάξια.
Λίγους μήνες αργότερα, πρόσθεσε ότι «το να δίνεις σε κάποιον δουλειά, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες, του δίνει αξιοπρέπεια και περηφάνια». Πριν επιστρέψουμε στον αριθμό, για να διασφαλίσουμε ότι 6.000 άνθρωποι μπορεί να έχουν πεθάνει δουλεύοντας αλλού (σ.σ και όχι σε εργοτάξια) «και ότι» η FIFA δεν είναι υπεύθυνη για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο».
Πρέπει να σημειωθεί ότι πέρα από το νούμερο που έχει γίνει αναφορά που συνδέεται με την έρευνα του Guardian, άλλες εκτιμήσεις δίνουν επίσης νούμερα πολύ μεγαλύτερα από αυτά της FIFA.
Ήδη από το 2015, πολλά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης της Washington Post και του BBC, είχαν, για παράδειγμα, εξετάσει την αναφορά μιας ΜΚΟ που έκανε λόγω για 1.200 θανάτους το 2013.
