Ποιητή μου, φίλε μου,
εσύ που μας παραβγαίνεις σε αλαζονεία,
που στα νεκρά μάτια των ψαριών
βλέπεις κρυφά νοήματα…
Ευσταθία Τσίγκανου, Η αφή του κόσμου
Η μόνη λειτουργική “ορατότητα” του συγγραφέα είναι η παρέμβασή του στα κακώς κείμενα του κόσμου [1], δεδομένου ότι η μελέτη/έκφραση της προσωπικής οδύνης και απώλειας [2], ακόμα κι όταν προκαλούν “ωκεάνειο συναίσθημα” στον δημιουργό [3], δεν προσφέρουν στην αντιποιητική μας εποχή [4] μία δι-έξοδο ή ένα αισιόδοξο μήνυμα[έστω συμβολικό ή μυθολογικό].
Σε αντίθεση με τους ποιητές που “τραγουδιούνται” [5], συμβάλλοντας με τους στίχους τους στο να κατανοήσει [ή και να υπερβεί] ο κάθε άνθρωπος το βάρος που του γεννάει η αδικία και η βία [6], μερικοί προτιμούν την αυτοεκφραστικότητά τους ως τελικό σκοπό στο έργο τους [7], αναλισκόμενοι σε ένα [συχνά άγονο ή ανταγωνιστικό] διάλογο μεταξύ των ομοτέχνων τους [8]
Η τέχνη της ποίησης [9] δεν πρέπει να εξαντλείται στην αυτοπαρηγορητική αντίδραση στο μοιραίο και στη ματαιότητα, αφενός διότι όλοι οι θνητοί αισθάνονται το ίδιο [κι όχι μόνον αποκλειστικά οι ποιητές] [10] κι αφετέρου διότι τα μεγαλόστομα [το χάος, η ανυπαρξία κλπ] δεν έχουν από μόνα τους κάποια λογο-τεχνική πρωτοτυπία [ιδίως όταν παρουσιάζονται εν είδει “αποφθέγματος”]. [11]
Στο εργαστήριο της σκέψης και της έμπνευσης του ποιητή γαλβανίζεται το μέλλον [12] και η προφητεία του γίνεται επιδραστικό ανάγνωσμα για τις επόμενες γενιές
Το “γράφω μόνο για τον εαυτό μου» [13] ή “το νόημα της έλλειψης νοήματος” [14] συγκρούονται ως έννοιες και θρυμματίζονται ως αντιλήψεις από τις αλήθειες της πραγματικότητας. [15]
Η ποιητική αφήγηση, εάν κι εφόσον έχει και “θεραπευτική επίδραση” [16], αυτή δεν αφορά στην αυτοπαρηγορία του ποιητή [17], αλλά στη δημιουργία αύρας [πυροδότησης;] αισθημάτων ελπίδας κι αισιοδοξίας.
Αυτή πρέπει να είναι η δικαίωση του ποιητή κι όχι τα βραβεία και οι τίτλοι.
ΥΓ. Έχει ενδιαφέρον ότι κάποιοι ποιητές [νάρκισσοι κι εγωπαθείς;] αυτο-αθωώνονται “ως εξαρχής έντιμοι και καθαροί” [οι μοναδικοί;], λες και ζούνε εκτός πλαισίου πολιτικής και κοινωνίας. Άλλοι πάλι, ενώ είναι κατεξοχήν λάτρεις του “μανιερισμού” [στυλ, γλωσσάρι κλπ] και ρολίστες της πνευματικής τους ανωτερότητας [sic] και της πολιτιστικής τους διαφορετικότητας [;], αρνούνται ν’αναλάβουν κοινωνικούς ΡΟΛΟΥΣ. Ορθά το πράττουν διότι ελάχιστοι είναι πραγματικά ηθο-ποιοί, δηλαδή έχουν και παράγουν ήθος. [18]
ΥΓ2. Όσοι πιστεύουν ότι “η ποίηση είναι σαν το φόνο” οφείλουν να γνωρίζουν ότι μετά το φόνο ακολουθεί η τιμωρία.
Υποσημειώσεις-παραπομπές *
[1] βλ.Θωμάς Τσαλαπάτης, “Συμμετέχω στο Δίκτυο συγγραφέων” γιατί ελπίζω, ΕφΣυν/νησίδες 18-19/10/25
[2] πρβλ. Ελένη Γκίκα, Γράφω για να εξευμενίσω τον θάνατο,να μου δώσει ένα καλό τέλος[για Μάνο Ελευθερίου], fractalart.gr 25/10/25
[3] βλ.Κ.Μπούρας, Κριτικές περιπλανήσεις στη λογοτεχνία[για Δάφνη-Μαρία Γκυ-Βουβάλη], fractalart.gr 29/10/25
[4] βλ. Διώνη Δημητριάδου, Αναγνώσεις-500+λέξεις “Εν θλίψεσι το ποίημα δεικνύει το ήθος του ποιητή” [για Κ.Θ.Ριζάκη], fractalart.gr 29/10/25
[5] βλ.Δ.Δουλγερίδης, Ο Διονύσης Σαββόπουλος και οι ποιητές, Νέα 23/10/25-Χρ.Χωμενίδης, Να δω τους ποιητές πρόφτασα εγώ, Νέα 25-26/10/25-πρβλ. Φυλλένια Σφουγγάρη, “Το ποίημα είναι σαν μουσική” [επιμ.Ελ.Γκίκα],fractalart.gr 25/10/25
[6] βλ. Ιωάννα Σταθοπούλου, Μία ποίηση καταγραφή και ταυτόγχρονα διεκδίκηση[για Ευαγγελία Αλιβιζάτου], fractalart.gr 25/10/25
[7] βλ.Νίκος Α.Μάντης, Το φάντασμα του ιδανικού αποδέκτη, “Για ποιόν γράφεις” –Νέες Εποχές/Βήμα Κυριακής 29/10/25-Δ.Σωτάκης, Μία συνθήκη εσωτερικού διαλόγου, οπ.π.
[8] βλ.Αμάντα Μιχαλοπούλου, Ανεπίδοτες επιστολές σε ομότεχνους, οπ.π.-για διαταξική συνομοταξία που μισεί τους ανθολόγους βλ.Μ.Αναγνωστάκης “Δυσπιστείτε”-η περί του “λογοτεχνικού ψώνιου”, Λογοτεχνική Δημιουργία 236/25,12-15
[9] βλ.Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Τέχνη Στίχου, μτφ.Μ.Τόμπρου,Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης 2006
[10] πρβλ.Δήμος Χλωπτσιούδης, Η ποιητική της ασθένειας ως βίωμα του ασθενούς: η συμβολή της Χριστίνας Λιναρδάκη, fractalart.gr 24/9/25 [αυτοβιογραφική ποίηση]
[11] βλ.”Ασλεϊ Μπρίλιαντ, Ο βασιλιάς του αποφθέγματος, Βήμα Κυριακής 19/10/25
[12] βλ.Ο Μάκης Πανώριος στο εργαστήρι του συγγραφέα, fractalart.gr 29/10/25
[13]βλ.Τζ.Ντ.Σάλιντζερ, Η τελευταία συνέντευξη, μτφ.Χρ.Καψάλης, Key books 2025, Νέα/βιβλιοθήκη 18-19/10/25 [προδημοσίευση]
[14] πρβλ. Μιχ.Μοδινός [για Lazlo Krasnahorkai], Νέα/βιβλιοθήκη 18-19/10/25
[15] βλ.συνέντευξη Αντ.Δ.Σκιαθά σε Μίνα Πετροπούλου για το “Ημερολόγιο Θηριοδαμαστή”, fractalart.gr 29/10/25
[16] βλ.Μπιούνγκ-Τσουλ Χαν, Η κρίση της αφήγησης, μτφ.Β.Τσαλής, opera 2025,104
[17] οπ.π.,75
[18] οπ.π.,81[για τον ποιητή που χάνει το φωτοστέφανό του βλ.Μπένγιαμίν για Σαρλ Μπωντλαίρ, Η μελαγχολία του Παρισιού, μτφ.Στ.Βαρβαρούσης, Ερατώ 1985]
*οι παραπομπές στις ιστοσελίδες αναφέρονται στη χρονολογία αναζήτησης κι όχι ανάρτησης
