Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, ανάμεσα στις κυρώσεις της Δύσης ήταν και ο αποκλεισμός της Μόσχας από κάθε διεθνή αθλητική και πολιτιστική διοργάνωση .
Η Ρωσία, έμεινε εκτός Ολυμπιακών Αγώνων και Πανευρωπαικών οργανώσεων -παρότι η χώρα ήταν μια ισχυρή δύναμη μεταλλίων, με κάποιους από τους αθλητές της να συμμετέχουν έκτοτε ως ανεξάρτητοι – αλλά και της Eurovision.
Η Ρωσία, προσπάθησε να μετατρέψει την «εξορία» της σε όφελος επιδιώκοντας να αντικαταστήσει τέτοιες διεθνείς εκδηλώσεις με εγχώριες εκδοχές. Αν και οι Ρώσοι κατανοούν ότι πρόκειται για «υποκατάστατα» πολλοί έχουν δει τις προσπάθειες αναδημιουργίας αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων ως μια πατριωτική αναζωπύρωση της Σοβιετικής εποχής της Ρωσίας, την οποία ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναφέρει συχνά με νοσταλγία.
«Η πλειοψηφία των Ρώσων πιστεύει ότι η Ρωσία αποκλείστηκε άδικα από τα περισσότερα διεθνή γεγονότα, επομένως αυτά τα «υποκατάστατα» λειτουργούν ως εναλλακτική λύση», υποστηρίζει ο Άντον Μπαρμπάσιν, Ρώσος πολιτικός αναλυτής και διευθυντής σύνταξης του περιοδικού Riddle.
«Οι Ρώσοι, πιστεύουν ότι ακόμη κι αυτά (τα γεγονότα) είναι καλύτερα από το τίποτα.. Στις παλαιότερες γενιές, θυμίζουν τις καλά οργανωμένες εκδηλώσεις του Σοβιετικού καθεστώτος και ο Πούτιν επιδιώκει συχνά να τα ταυτίζει με το παρελθόν» δήλωσε ο Μπαρμπάσιν.
Αναβιώνει το Σοβιετικό παρελθόν
Το Κρεμλίνο έχει συχνά περιγράψει την απομόνωσή του από τη Δύση ως «ρωσοφοβική» και δεν σταματά να υποστηρίζει ότι «είναι θύμα της δυτικής ηγεμονίας». Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ανάγκασε τη Ρωσία να αναζητήσει συμμάχους και εμπορικούς εταίρους μακριά από την Ευρώπη.
Τον Μάιο του 2023 ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία θα οργανώσει τους «Παγκόσμιους Αγώνες Φιλίας», ως εναλλακτική μορφή των Ολυμπιακών Αγώνων, Μια προσπάθεια που όμως ναυάγησε ένα χρόνο αργότερα μετά την έντονη κριτική από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία δήλωσε ότι οι αγώνες αυτοί ήταν μια «κυνική προσπάθεια» πολιτικοποίησης του αθλητισμού και προέτρεψε τους αθλητές να μποϊκοτάρουν τους αγώνες.
Μια εκδήλωση που φαινομενικά είχε μεγαλύτερη επιτυχία, ήταν η επαναφορά τον Σεπτέμβριο, του Διαγωνισμού Τραγουδιού Intervision -από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης- απέναντι στην Eurovision.
Παρότι υπήρξε κάποια αμηχανία για τον διαγωνισμό μεταξύ των σχολιαστών, και οι επικριτές του είπαν ότι ήταν ένα εργαλείο προπαγάνδας, ο διαγωνισμός προσέλκυσε τραγουδιστές από 23 χώρες με τη νίκη να πηγαίνει στον Duc Phuc από το Βιετνάμ.
«Είναι αλήθεια ότι [οι ρωσικές υποκατάστατες εκδηλώσεις] δεν μπορούν να αντικαταστήσουν γνήσιες διεθνείς εκδηλώσεις, ούτε αυτός είναι ο σκοπός τους, αλλά δημιουργούν εναλλακτικές πλατφόρμες – έναν χώρο όπου η Ρωσία μπορεί να λειτουργήσει και να αναπτύξει κάτι που είναι «φιλικό» και ταυτόχρονα διεθνές», ανέφερε η Τατιάνα Στανόβαγια, Ρωσίδα πολιτική αναλύτρια και ιδρύτρια της εταιρείας πολιτικής ανάλυσης R. Politik.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, με ελάχιστα σημάδια ότι η Ρωσία θέλει να επανασυνδεθεί με τη Δύση, παρά τις εκκλήσεις του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για κατάπαυση του πυρός. Άλλωστες το πρόσφατο ναυάγιο των συνομιλιών μεταξύ Τραμπ και Πούτιν αναμένεται να παγώσει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις των δύο χωρών για ακόμη περισσότερο διάστημα.
Και παρότι το Κρεμλίνο έχει καταφέρει σε σημαντικό βαθμό να χρησιμοποιήσει την απομόνωσή του για να ενώσει τους Ρώσους με τις προπαγανδιστικές του εκδηλώσεις που αναβιώνουν το ένδοξο Σοβιετικό παρελθόν, οι νέοι θέλουν να βγουν απο την διεθνή απομόνωση και να είναι μέρος της δυτικής κουλτούρας. Μένει, να το επιτρέψουν και οι πολιτικές αποφάσεις.
