Το τέλος στεφανώνει το έργο
duncan1890 via Getty Images

Τα παλιά χρόνια όταν έγραφαν σε πάπυρο με πένα από φτερό χήνας, που την βουτούσαν σε μελανοδοχείο, στο τέλος για να στεγνώσει το μελάνι στο χαρτί και να μην γίνουν μουτζούρες, έριχναν από ειδικό δοχείο άμμο στο χαρτί, που λειτουργούσε σαν στυπόχαρτο και στη συνέχεια τίναζαν το χαρτί.

Κάποτε, στα χρόνια εκείνα, ένας σοφός έγραψε μια περισπούδαστη σε in folio πάπυρο με πένα από φτερό χήνας που τη βύθιζε σε μελανοδοχείο. Όταν τελείωσε και διάβασε το κείμενο τόσο πολύ ενθουσιάστηκε από αυτά που έγραψε, που πήρε τη πένα και συμπλήρωσε στο τέλος του κειμένου finis coronat opus δηλαδή το τέλος στεφανώνει το έργο και στη συνέχεια πήρε το αμμοδοχείο για να ρίξει την άμμο να στεγνώσει το μελάνι, αλλά κατά λάθος πήρε το μελανοδοχείο και το άδειασε πάνω στον πάπυρο και έτσι κατάστρεψε το έργο του.

Δεν γνωρίζω, αν η ιστοριούλα αυτή είναι πραγματική ή ben trovato, αλλά είναι πολύ διδακτική και ταιριάζει διαχρονικά σε πολλές περιπτώσεις κυρίως κυβερνητικές πράξεις, που με την τελευταίας τους πράξη αντί να στεφανώσουν το συνολικό τους έργο το ακυρώνουν, γιατί όπως είπε ο Δημοσθένης « Προς γαρ το τελευταίο εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται».

Κατά την προσωπική μου γνώμη δύο πρόσφατες περιπτώσεις από την πολιτική ζωή της χώρας ταιριάζουν απόλυτα με την παραπάνω ιστορία, γιατί οι αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις με τις τελευταίες νομοθετικές πράξεις τους πριν τη διάλυση της Βουλής αυτοαναιρέθηκαν, κοινώς έβαλαν πολιτικό αυτογκόλ.

Α) Η κυβέρνηση ΣΥΤΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως τελευταία πράξη πριν τη διάλυση της Βουλής το 2019 εισήγαγε και κατά την διαδικασία των κωδίκων ψήφισε μονομερώς με την απουσία όλων των βουλευτών της αντιπολίτευσης το νέο Ποινικό Κώδικα και το νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς επαρκή προετοιμασία και διαβούλευση με κοντόφθαλμα πολιτικά κίνητρα, όπως η κατάργηση της παρεπόμενης ποινής στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων. Αξίζει να σημειωθεί πως εάν δεν είχε καταργηθεί θα μπορούσε να είχε αντιμετωπισθεί το κόμμα Κασιδιάρη εγκαίρως.

Ο νέος Ποινικός Κώδικας διέλυσε το ποινικό σύστημα της χώρας, άνοιξε τις πόρτες των φυλακών σε επικίνδυνους εγκληματίες, με την μετατροπή κακουργηματικών πράξεων σε πλημμελήματα, παράγραψε πλήθος αδικημάτων και εισήγαγε πλήθος διατάξεων, που στη πράξη αποδείχτηκαν αδόκιμες. Η παρούσα κυβέρνηση σταδιακά και με δισταγμό αναγκάστηκε να τις τροποποιήσει με αποτέλεσμα να ισχύουν παράλληλα τρεις Ποινικοί Κώδικες.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε τεράστια καθυστέρηση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης, που με δεδομένες τις εγγενείς δυσχέρειες, έχει φθάσει στα όρια της αρνησιδικίας. Αποτέλεσμα οι τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες με παράλληλη απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών σε αυτήν και την τεράστια ταλαιπωρία τους.

Β) Η παρούσα κυβέρνηση, καθυστερημένα για να αποκλείσει τη συμμετοχή στις προσεχείς εκλογές του κόμματος Κασιδιάρη ακόμα και με αχυράνθρωπο ως πρόεδρο του κόμματος, πέτυχε σχεδόν ομόφωνα την ψήφιση διάταξης από τη Βουλή, που απαγορεύει τη συμμετοχή νεοναζιστικών κομμάτων σε εκλογές.

Ο εκλογικός νόμος αναθέτει στο Α τμήμα του Αρείου Πάγου τον έλεγχο των προϋποθέσεων για να χαρακτηριστεί με απόφαση του ένα κόμμα ως νεοναζιστικό, που σε καταφατική περίπτωση δεν του επιτρέπεται η συμμετοχή στις εκλογές. Κατά τη τελευταία συνεδρίαση της Βουλής πριν διαλυθεί και με ψήφους μόνο της ΝΔ και ΚΙΝΑΛ ψηφίστηκε τροποποιητική διάταξη, ότι το Α τμήμα του Αρείου Πάγου για την ανακήρυξη των υποψηφίων συνεδριάζει σε ολομέλεια με τους 11 δικαστές αντί των 5, που προβλέπει ο Οργανισμός Δικαστηρίων.

Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης δεν έχει πειστεί για την αναγκαιότητα αυτής της διάταξης, οι δε εξηγήσεις που δόθηκαν δεν ικανοποιούν όχι μόνο τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, αλλά ευρύτατα τη κοινή γνώμη ακόμα και τους φίλα προσκείμενους στη κυβέρνηση και δίνουν την αφορμή για τα όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια για παρέμβαση της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη με τη συνάντηση του Υπουργού Επικρατείας κ. Γεραπετρίτη με τον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου που προεδρεύει του Α τμήματος.

Οι δηλώσεις και η παραίτηση του αντιπροέδρου, η παραδοχή του αντιπροέδρου, ότι συναντήθηκε μαζί του για « θεσμική διαβούλευση», που δεν προβλέπεται από καμιά διάταξη ούτε εθιμικά, ενώ εθιμικά ισχύει τουλάχιστον το αντίθετο, ενισχύουν την δυσμενή εντύπωση, που δημιουργήθηκε σε βάρος της κυβέρνησης.

Ασφαλώς όμως η διάταξη αυτή ως νόμος του κράτους πρέπει να εφαρμοσθεί ανεξάρτητα των αντιρρήσεων που διατυπώθηκαν.

Ο αποκλεισμός ως νεοναζιστικού ενός κόμματος από τις εκλογές με απόφαση του Αρείου Πάγου μπορεί να παρουσιάσει προβλήματα παραβιάσεως του Συντάγματος και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ «περί δικαίας δίκης», τα οποία θα λυθούν τελικά από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 100 του Συντάγματος και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σε κάθε περίπτωση όμως από τους αδέξιους χειρισμούς της κυβέρνησης έχει προκύψει ένα μείζον πολιτικό θέμα με απρόβλεπτες και όχι μόνο πολιτικές συνέπειες, που προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση.

***

Λέανδρος Τ.Ρακιντζής

Αρεοπαγίτης ε.τ.

Δημοφιλή