Ιαπωνία: Ράγισε η «πέτρα που σκοτώνει» όπου λέγεται ότι είχε φυλακιστεί δαίμονας για αιώνες

«Θύελλα» προκαταλήψεων και δεισιδαιμονίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
.
.
@Lily0727K

Μια «θύελλα» προκαταλήψεων και δεισιδαιμονίας στα ιαπωνικά social media προκάλεσε η είδηση τη Δευτέρα πως ένας διάσημος ηφαιστειακός βράχος που λεγόταν ότι προκαλούσε τον θάνατο όποιου ερχόταν σε επαφή μαζί του βρέθηκε ραγισμένος.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του βρετανικού Guardian, o θρύλος του «Σέσο-σέκι», ή «πέτρας του φόνου» (ή «πέτρα που σκοτώνει») , λέει ότι εκεί μέσα ήταν κλεισμένο το μεταμορφωμένο πτώμα της Ταμάμο-νο-Μέι, μιας όμορφης γυναίκας που συμμετείχε σε συνωμοσία ενός πολεμάρχου για τη δολοφονία του αυτοκράτορα Τόμπα, που βασίλεψε από το 1107 ως το 1123. Σύμφωνα με τον θρύλο, στην πραγματικότητα ήταν μια διαβολική αλεπού με εννιά ουρές, το πνεύμα της οποίας έχει ενσωματωθεί στον όγκο λάβας, ο οποίος βρίσκεται σε περιοχή της επαρχίας Τοτσίγκι, κοντά στο Τόκιο, η οποία είναι γνωστή, μεταξύ άλλων, για τις θειούχες θερμές πηγές της.

Η πέτρα χωρίστηκε σε δύο σχετικά ίσα κομμάτια, και το συμβάν θεωρείται ότι έλαβε χώρα μέσα στις τελευταίες ημέρες. Αξίζει να σημειωθεί πως χρήστες του Ίντερνετ έγραψαν ότι, σύμφωνα με τις παραδόσεις, η πέτρα βγάζει δηλητηριώδη αέρια (ως εκ τούτου και το όνομά της).

Αν και η πέτρα λέγεται πως είχε καταστραφεί και ότι το κακό πνεύμα είχε εξορκιστεί από βουδιστή μοναχό, που διέσπειρε τα κομμάτια της ανά την Ιαπωνία, πολλοί Ιάπωνες πιστεύουν ότι βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Νάσου.

Σε κάθε περίπτωση, η περιοχή είναι δημοφιλές αξιοθέατο- και ως εκ τούτου προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση εικόνες της ραγισμένης πέτρας που κυκλοφόρησαν online. «Νιώθω σαν να είδα κάτι που δεν θα έπρεπε να δούμε» έγραψε ένας χρήστης του Twitter σε μια ανάρτηση που συγκέντρωσε περίπου 170.000 likes. Κάποιοι έλεγαν ότι το δαιμονικό πνεύμα της Ταμάμο-νο-Μέι είχε αναστηθεί μετά από περίπου 1.000 χρόνια, ωστόσο τοπικά ΜΜΕ ανέφεραν πως στον βράχο είχαν παρατηρηθεί ρωγμές εδώ και χρόνια, επιτρέποντας στο νερό της βροχής να μπει μέσα και να τον αποδυναμώσει.

Ο βράχος, που είχε καταχωρηθεί ως χώρος τοπικής ιστορικής κληρονομιάς το 1957, είχε αναφερθεί σε λογοτεχνικά έργα, μια ταινία anime και ένα ιαπωνικό θεατρικό έργο.

Ο Μασαχάρου Σουγκαβάρα, επικεφαλής τοπικής ομάδας εθελοντών ξεναγών, είπε στη Γιομιούρι Σιμπούν πως ήταν κρίμα το ότι η πέτρα είχε ραγίσει, καθώς ήταν σύμβολο της περιοχής, αλλά συμφώνησε ως προς το ότι οφειλόταν απλά στη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Σύμφωνα με τημ εφημερίδα Σιμοτσούκε Σιμπούν, τοπικοί αξιωματούχοι θα συζητούσαν τη μοίρα του βράχου, και ένας αξιωματούχος είπε ότι θα ήθελε να τον δει να αποκαθίσταται και να επιστρέφει στην αρχική του μορφή.

Δημοφιλή