Πώς ένας αρχηγός κράτους μπορεί να γίνει ο καλύτερος φίλος του Τραμπ

Ακολουθώντας το παράδειγμα του ουκρανού προέδρου και πολλών άλλων που προηγήθηκαν.
SAUL LOEB via Getty Images

Οι δηλώσεις του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, προέδρου της Ουκρανίας, σχετικά με την τηλεφωνική του συνομιλία με τον πρόεδρο των ΗΠΑ για την οποία ξεκίνησε έρευνα σε βάρος του Ντόναλντ Τραμπ, είναι ενδεικτικές του τρόπου με τον οποίο ηγέτες ανά τον κόσμο έχουν προσαρμόσει την διπλωματική γλώσσα που χρησιμοποιούν για να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητές του.

Παραδοσιακά, οι αρχηγοί κρατών απευθύνουν εκκλήσεις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ επισημαίνοντας πως οι χώρες τους διατηρούν φιλικές σχέσεις με τις ΗΠΑ επικαλούμενοι την κοινή ιστορία, τις κοινές αξίες, τα στρατηγικά συμφέροντα. Όπως όμως ο ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι έτσι και άλλοι αξιωματούχοι ανά τον κόσμο έχουν εκτιμήσει ότι η κύρια ανησυχία του πιο ισχυρού πολιτικού στον κόσμο δεν είναι εθνικό συμφέρον, αλλά το «εγώ» του.

Η HuffPost US λοιπόν παρουσιάζει μια σειρά από διαφορετικές προσεγγίσεις που όπως υποστηρίζει έχουν επιλέξει αρχηγοί κρατών και διπλωμάτες προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του Τραμπ, εστιάζοντας στις ιδιαιτερότητές του.

Πείτε του πως είναι πολιτική ιδιοφυΐα

«Χρησιμοποιήσαμε κάποιες από τις δεξιότητές σας» για να κερδίσουμε τις βουλευτικές εκλογές, είχε πει για παράδειγμα ο πρόσφατα εκλεγείς Ζελένσκι στον Τραμπ.

Όπως φάνηκε και στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο Τραμπ την Τετάρτη, συνεχίζει να ασχολείται υπερβολικά με την νίκη του στις εκλογές του 2016. Το να τον επικροτούν λοιπόν για τον τρόπο που τα κατάφερε είναι ένας τρόπος αναγνώρισης της αφήγησής του, που έχει καταστεί θέμα ζωτικής σημασίας για τον ίδιο. Η αφήγηση αυτή είναι, εν συντομία, η εξής: ότι αξίζει να είναι στο Οβάλ Γραφείο, παρά το ότι δεν κέρδισε σε ψήφους.

Η τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ και ενώ προσπαθούσε να χτίσει «γέφυρες» με την Ουάσινγκτον, είχε επίσης επαινέσει τη νίκη του κάνοντας λόγο για ένα «εκπληκτικό» επίτευγμα.

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς ισχυρίστηκε ότι η οξυδέρκεια του Τραμπ είναι τέτοια που μπορεί ακόμη και να λύσει το Παλαιστινιακό. Ο Αμπάς δήλωσε το Μάιο του 2017 ότι «μετά την άνοδο του Τραμπ έχουμε ελπίδες» επισημαίνοντας την «σοφία» του και την «διαπραγματευτική του ικανότητα».

Τελικά, βέβαια, ο Αμπάς μάλλον δεν έγινε και πολύ καλός φίλος του Τραμπ αφού όλες οι πρόσφατες αποφάσεις του ευνοούν το Ισραήλ.

Ενισχύστε τις επιχειρήσεις του

Ο Ζελένκσι επίσης φάνηκε να συνειδητοποιεί πως το να ενισχύει και να επαινεί τις επιχειρήσεις του Τραμπ είναι επίσης κάτι που τον ευχαριστεί, ενισχύοντας την ήδη μεγάλη ιδέα που έχει για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο. Έτσι και στο διαβόητο πλέον τηλεφώνημα του Ιουλίου, ο ουκρανός πρόεδρος φροντίζει να επισημάνει πως έμεινε στον Πύργο του Τραμπ σε μια παλαιότερη επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη.

Σε ανάλογα τεχνάσματα έχουν καταφύγει και άλλοι αρχηγοί κρατών. Τουλάχιστον 12 ηγέτες έχουν ενισχύσει οικονομικά τα ακίνητα του Τραμπ διαμένοντας στα πολυτελή ξενοδοχεία του ή κλείνοντας χώρους για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων.

Η κυβέρνηση μάλιστα της Σαουδικής Αραβίας αυξάνει σημαντικά τα έσοδα των επιχειρήσεων του Τραμπ κάνοντας μεγάλους λογαριασμούς στα ξενοδοχεία του σε Νέα Υόρκη και Ουάσινγκτον. Ο Τραμπ μάλιστα, αναφερόμενος πρόσφατα στην επίθεση στη Σαουδική Αραβία ανέφερε, χωρίς να υπάρχει λόγος, πως «Η Σαουδική Αραβία πληρώνει με μετρητά».

Υιοθετήστε την ρητορική του

Ο Ζελένσκι επίσης φρόντισε να αναφερθεί σε δύο αγαπημένα θέματα του Τραμπ. Επέκρινε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λέγοντας πως δεν κάνουν αρκετά για να προστατέψουν την ήπειρο (δηλαδή δεν υποστηρίζουν επαρκώς την Ουκρανία στις διαφορές της με τη Ρωσία) και τόνισε πως και ο ίδιος μάχεται κατά των διεφθαρμένων πολιτικών. Φάνηκε μάλιστα, ακόμη και να υιοθετεί την άποψη του Τραμπ πως ίσως υπάρχει κάτι μεμπτό στην παρουσία του γιου του Τζο Μπάιντεν στην Ουκρανία που να αγγίζει και τον ίδιο τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και πως οι αρμόδιες αρχές στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να διερευνήσουν το θέμα και να βγάλουν άκρη.

Αυτή η τακτική υιοθέτησης/αποδοχής των απόψεων και της ρητορικής του Τραμπ έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμη σε πολλούς ηγέτες.

Νωρίτερα φέτος ο πρωθυπουργός της Τσεχίας, Αντρέι Μπάμπις επαίνεσε το εκλογικό σύνθημα του Τραμπ και υποστήριξε πως τα σχέδια του να κάνει την Αμερική και πάλι μεγάλη (Make America Great Again) είναι σαφή.

Κάντε τον να αισθάνεται πως είναι πιο σημαντικός από προηγούμενους προέδρους

Οι ηγέτες κρατών γνωρίζουν επίσης πόσο πολύ ο Τραμπ αρέσκεται να παραπονιέται και να κατηγορεί προηγούμενους προέδρους του Δημοκρατικού Κόμματος όπως ο Μπαράκ Ομπάμα, την υποψήφια για την προεδρία Χίλαρι Κλίντον ή ακόμη και μέλη του κόμματος του, όπως ο Τζον Μακέιν. Έτσι θεωρείται πως είναι μια έξυπνη κίνηση ένας ηγέτης που θέλει να κερδίσει την εύνοια του Τραμπ, να τον κάνει να νιώσει σπουδαιότερος όλων.

Ακολουθώντας αυτή την τακτική η Γαλλία φρόντισε ώστε ο Τραμπ να έχει την καλύτερη μπροστινή θέση κατά τους εορτασμούς την Ημέρα της Βαστίλης. Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας έφτασε μέχρι το σημείο να σνομπάρει τον Ομπάμα και τον Λευκό Οίκο κατά τις τελευταίες ημέρες της προεδρίας του για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον Τραμπ τις παραμονές της ανάληψης των καθηκόντων του. Ο δε Μπέντζαμιν Νετανιάχου του Ισραήλ, αναγνωρίζοντας την πολιτική βαρύτητα που έχει για τη χώρα του το πόσο υποστηρικτικός εμφανίζεται ο Τραμπ προς τα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα του έχει επανειλημμένα δείξει ότι πιστεύει ότι η σχέση του με τις ΗΠΑ είναι πολύ καλύτερη από ό, τι πριν από το 2017.

«Γλύψτε τον»

Ο πιο προφανής τρόπος για να πάρει κάποιος τον Τραμπ με το μέρος του είναι και ο πιο απλός και αποτελεσματικός: χρειάζεται απλά να του πει πως είναι ο καλύτερος όλων και πως το ίδιο ισχύει και για ό,τι μπορεί να περιλαμβάνει ο «κόσμος του Τραμπ».

«Μπορούμε να πάρουμε το δικό σας αεροπλάνο που πιθανότατα είναι πολύ καλύτερο από το δικό μου» είχε πει για παράδειγμα ο Ζελένσκι όταν συζητούσαν για μια μελλοντική συνάντηση.

Και ακόμη και εάν κάτι πάει στραβά, όπως γράφει και η HuffPost US , οι τρόποι με τους οποίους μπορείς να κερδίσεις το ενδιαφέρον του προέδρου δεν τελειώνουν ποτέ. Απλά προσπάθησε ξανά και ξανά.

To ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στην αμερικανική έκδοση της HuffPost US και έγινε απόδοση του κειμένου στα ελληνικά.

Δημοφιλή