Πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά επουλώνουμε τις πληγές μας

Η συγχώρεση είναι το κλειδί της απελευθέρωσης.
Surasak Suwanmake via Getty Images

Οι πληγές που χαράκτηκαν μέσα μας δεν είναι τόσο βαθιές όσο νομίζουμε. Δεν μας προσδιορίζουν και δεν μας καθορίζουν.

Ό,τι πέρασε μάς κατακλύζει με φόβο και αγωνία μήπως ξαναέρθει, μήπως μας αφήσει αιώνια έκθετους στα ίδια λάθη και στις ίδιες πληγές. Θέλω, όμως, να πάρετε θάρρος από μια αποκαλυπτική αλήθεια! Ό,τι κι αν έχουμε περάσει, όσο τραυματικό και αν ήταν, είναι μονάχα μια ανεπαίσθητη γρατζουνιά στην αλεξίσφαιρη καρδιά μας!

Αυτό που τραυματίζεται, ταλαιπωρείται και στη συνέχεια μάς ταλαιπωρεί με τύψεις, φόβους και μπερδεμένα συναισθήματα είναι το αδούλευτο Εγώ μας.

Το ανώτερο κομμάτι μας, που βρίσκεται πολύ πιο βαθιά, δεν κινδυνεύει, δεν ζει στην απόρριψη, δεν ζει στο δράμα, μένει ανέπαφο. Είναι σαν ένα τρακάρισμα που σε ταράζει το χτύπημα, αλλά διαπιστώνεις πως έχεις βρει μονάχα τον ”προφυλακτήρα”.

Είναι αρκετό για να σου δώσει μαθήματα αυτό το τράνταγμα, αλλά όχι ικανό για να σε στιγματίσει!

Αυτό που κινεί πραγματικά το νήμα της ζωής μας είναι ο ανώτερος εαυτός, που καθημερινά πρέπει να τον ενισχύουμε και να τον πριμοδοτούμε με αγάπη και βαθύτερη γνώση από βιβλία, σεμινάρια, workshops και retreats (όπως το μοναδικό Create Your Life που θα γίνει φέτος στην Κρήτη).

Πώς προχωράς, λοιπόν, μετά από αυτά τα επιφανειακά αλλά επώδυνα ”τρακαρίσματα”; Πώς αντιμετωπίζεις τις γρατζουνιές στο Εγώ σου; Τις κάνεις μάθημα, τις αγαπάς, τις επουλώνεις και... ξαναπαίρνεις το τιμόνι στα χέρια σου!

Η συγχώρεση είναι το κλειδί της απελευθέρωσης. Είναι μια διαδικασία αγάπης και όχι αποδοχής. Κυνηγώντας συνεχώς το δίκιο σου, ανακυκλώνεις την τραυματική εμπειρία.

Πέρασαν πολλοί όλη τους τη ζωή αναζητώντας το δίκιο τους και το μόνο που κέρδισαν είναι να μην κοιμούνται, να ζουν κολλημένοι στο παρελθόν, να μη βρίσκουν πουθενά την ευτυχία, να νιώθουν συνέχεια ανεπαρκείς και ανικανοποίητοι.

Υπάρχει μόνο το ΤΩΡΑ. Ό,τι κι αν μου έχουν κάνει, όσες φορές κι αν μου το έκαναν, η μηχανή ειναι ανέπαφη, τα κυβικά είναι εκεί, η βενζίνη είναι εκεί. Είναι ώρα, λοιπόν, να ξαναβγούμε στο δρόμο και να τον ξεμπλοκάρουμε για εμάς και για τους άλλους!