Ήταν ένας από τους πιο πολυαναμενόμενους τίτλους του χώρου του gaming τον τελευταίο καιρό, και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία εμφανίστηκαν και άλλα «βαριά» ονόματα, όπως το Baldur’s Gate 3 ή το Armored Core VI: Fires of Rubicon: Το Starfield της Bethesda, διάσημης για τις ιστορικές σειρές παιχνιδιών Fallout και Elder Scrolls, είχε υποσχεθεί πολλά, και οι προσδοκίες ήταν μεγάλες. Σε αρκετές από αυτές τις περιπτώσεις στον χώρο του gaming, αυτό γίνεται «μπούμερανγκ», καθώς πολυδιαφημισμένοι τίτλοι αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων. Η περίπτωση του Starfield, ωστόσο, δεν είναι μία από αυτές.
Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στις 6 Σεπτεμβρίου για το PC και το Xbox, και, αν δει κανείς στο Steam, οι κριτικές των παικτών (πάνω από 20.000, τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές), ήταν ενθουσιώδεις. Οι πωλήσεις του είναι ιλιγγιώδεις (είχε εκτοξευτεί στην κορυφή από πριν την κυκλοφορία του, λόγω των προπαραγγελιών)- αυτή τη στιγμή είναι πρώτο στα «κορυφαία σε πωλήσεις».
Οι ιστοσελίδες του ειδικού Τύπου δίνουν σε γενικές γραμμές υψηλές βαθμολογίες στα reviews- γενικότερα, δεδομένου και του φιλόδοξου χαρακτήρα του, φαίνεται πως πρόκειται για ένα παιχνίδι που «ήρθε για να μείνει»- και ότι η νέα προσπάθεια της Bethesda, που δημιουργεί έναν νέο κόσμο/setting μετά από 25 χρόνια, έχει επιτύχει ήδη.
Οι φίλοι του gaming γνωρίζουν πως η Bethesda ειδικεύεται στους μεγάλους, ανοιχτούς κόσμους (ενδεικτικές περιπτώσεις των τελευταίων ετών τα Skyrim, Fallout 3 & 4), ωστόσο επί της προκειμένης προσπάθησε να ξεπεράσει τον εαυτό της: Αντίθετα με τον μεσαιωνικό fantasy κόσμο της σειράς των Elder Scrolls (με το Skyrim να αποτελεί ένα από τα εμβληματικότερα «open world» παιχνίδια ρόλων της εποχής μας) και τον πολύ ιδιαίτερο μεταπυρηνικό/ post-apocalyptic κόσμο των Fallout, στο Starfield ο κόσμος όπου ο παίκτης κινείται είναι...ο Γαλαξίας μας (τουλάχιστον ένα μέρος του). Ο παίκτης φτιάχνει τον χαρακτήρα του και το διαστημόπλοιό του και μπορεί να επισκεφθεί πάνω από 1.000 πλανήτες (σε πλανητικά συστήματα πραγματικά και φανταστικά) και άγνωστο αριθμό διαστημικών σταθμών και φεγγαριών. Μπορεί είτε να προσπαθήσει να ολοκληρώσει την ιστορία, αναζητώντας απαντήσεις για ένα μυστηριώδες αντικείμενο, είτε απλά να περιφέρεται και να εξερευνά, ασχολούμενος ή όχι με άπειρα quests και sidequests, επισκεπτόμενος νέα μέρη κ.α. Ο παίκτης ορίζει με κάθε λεπτομέρεια την εμφάνιση του χαρακτήρα του και τις δεξιότητές του (οι οποίες εξελίσσονται στην πορεία, όπως σε όλα τα παιχνίδια ρόλων), και παίζει είτε σε οπτική πρώτου προσώπου (first person) είτε τρίτου (third person).
Όπως κατανοεί κανείς, ακόμα και για τα δεδομένα της Bethesda, το εγχείρημα ήταν πρωτοφανές- ενδεικτικά, η μεγαλύτερη πόλη του παιχνιδιού, New Atlantis, είναι η μεγαλύτερη φανταστική πόλη που έχει φτιάξει ποτέ η Bethesda. Στην περιπέτειά του, που περιλαμβάνει εξερευνήσεις, μάχες κ.α., ο παίκτης συναντά άλλους χαρακτήρες (NPC’s, non-playable characters), κάποιοι εκ των οποίων μπορούν να γίνουν μέλη του πληρώματός του, ενώ με κάποιους μπορεί να συνάψει και ρομαντική σχέση. Κάτι αντίστοιχο είχε επιχειρηθεί ξανά και στο παρελθόν- πχ το No Man’s Sky κινείται σε παρόμοιο πλαίσιο, ωστόσο επί της προκειμένης είναι ο συνδυασμός του αχανούς, ανοιχτού Διαστήματος και της «βαριάς κληρονομιάς» και εμπειρίας της Bethesda στους ανοιχτούς κόσμους και τα παιχνίδια ρόλων που κατέστησαν το Starfield έναν από τους πιο πολυαναμενόμενους τίτλους της χρονιάς.
Αυτό που υπόσχεται πάνω από όλα το Starfield, και φαίνεται να τηρεί, είναι ελευθερία άνευ προηγουμένου σε ένα open world παιχνίδι. Μιλώντας στο BBC, ο Τοντ Χάουαρντ της Bethesda, game director του Skyrim και του Fallout 4, είπε πως «κατέληξε να είναι πολύ μεγαλύτερο από οτιδήποτε έχουμε κάνει. Κάποιες φορές σκεφτήκαμε, μήπως είμαστε πολύ βαθιά;».
Ο ίδιος, σχολιάζοντας το αν οι παίκτες θέλουν μεγάλες εμπειρίες που διαρκούν καιρό ή πιο σύντομα και πιο «γυαλισμένα» παιχνίδια, σχολιάζει πως «στην καριέρα μου διαπίστωσα δύο πράγματα για αυτούς που παίζουν παιχνίδια. Συχνά παίζουν έναν τίτλο για πραγματικά πολύ καιρό αντί να πάνε σε κάτι καινούριο. Μα ακόμα και αν παίξουν για 10-20 ώρες, τερματίσουν την κεντρική ιστορία, σώσουν τον κόσμο και μετά προχωρήσουν, θα έχουν τουλάχιστον δει όλες τις άλλες επιλογές που θα μπορούσαν να είχαν κάνει. Σημαίνει ότι αυτές οι 20 ώρες θα είναι διαφορετικές για κάθε παίκτη, επειδή εκτέθηκαν σε τόσες επιλογές- που επηρέασαν την εκτίμησή τους για την ιστορία και την εμπειρία».