Με αιχμηρά νύχια, έναν μπλε λαιμό, βάρος 30 περίπου κιλά, μήκος ράμφους 19 εκατοστά και ύψος 190 εκατοστά ο Καζουάριος της Αυστραλίας είναι ένα απίστευτα παράξενο πουλί - αλλά και όλο και πιο σπάνιο, καθώς αυτά τα διαβόητα γκρινιάρικα πουλιά κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Ο Καζουάριος της Αυστραλίας θεωρείται γενικά ως το πιο επικίνδυνο πουλί στον κόσμο, ένας μάλιστα σκότωσε έναν άνδρα το 2019, αναφέρει το Ιflscience.
Παρά την ονομασία του, ανευρίσκεται και στη Νέα Γουινέα, αλλά αποκαλείται έτσι, επειδή είναι το μόνο από τα 3 είδη καζουαρίων που απαντούν στην Αυστραλία.
Εκτός από καζουάριος της Αυστραλίας (australian cassowary) έχει, επίσης, τις ονομασίες νότιος καζουάριος (southern cassowary) -για να τονιστεί η νοτιότερη εξάπλωσή του σε σχέση με τον καζουάριο της Νέας Γουινέας- και καζουάριος με δύο λειριά (double/two-wattled cassowary).
Στη Νέα Γουινέα, ο καζουάριος της Αυστραλίας απαντά, συνήθως, στο τροπικό δάσος βροχής σε μέτριο υψόμετρο, αλλά και σε μικρότερα δάση σε βάλτους και τη σαβάνα. Συχνά, κινείται κατά μήκος των παρυφών των δασών και στις όχθες ποταμών έως τα 500 μ., σπάνια μέχρι τα 1100 μ. Στο Σέραμ έχει καταγραφεί μέχρι τα 1200 μ. Στην Αυστραλία απαντά στα πυκνά τροπικά δάση, σε οποιοδήποτε υψόμετρο, αλλά και σε οικοτόπους με ευκαλύπτους (Eucalyptus spp. ) και φοίνικες (Palmae) και έχει παρατηρηθεί μέχρι τα 1400 μ.
Όπως όλα τα μέλη της οικογενείας, το πτέρωμα στον κορμό του σώματος είναι μαύρο και στιλπνό. Η κάσκα έχει μεγάλο ύψος, είναι πλευρικά συμπιεσμένη και με σκούρο καφέ χρώμα. Τα πλαϊνά του κεφαλιού και το πάνω μέρος του τραχήλου έχουν ανοικτό κυανοπράσινο χρώμα, ενώ το κάτω μέρος του τραχήλου είναι κοκκινωπό.
Το εμπρόσθιο μέρος του λαιμού είναι βαθυγάλαζο (indigo-blue), ενώ στο ύψος του λάρυγγα εκφύονται δύο μεγάλα λειριά βαθυκόκκινου χρώματος, με ροζέ αποχρώσεις και λίγο μπλε στη βάση τους, αναφέρει το Wikiwand.
Το ράμφος είναι μαύρο, κωνικό και συμπαγές, οι οφθαλμοί φέρουν μεγάλα βλέφαρα και η ίριδα είναι από καστανή έως σκούρα κόκκινη. Υπάρχει φυλετικός διμορφισμός, με τα θηλυκά να είναι μεγαλύτερα, βαρύτερα και με φωτεινότερα χρώματα στο πτέρωμά τους.
Στην Αυστραλία, το είδος απειλείτο ανέκαθεν από απώλεια και κατακερματισμό των ενδιαιτημάτων του. Στη Νέα Γουινέα (Ινδονησία και Παπούα-Νέα Γουινέα), θηρεύεται σε μεγάλο βαθμό και αιχμαλωτίζεται για εμπορικούς σκοπούς κοντά σε κατοικημένες περιοχές, θεωρούμενο ως υψηλής σημασίας στην ντόπια κουλτούρα, ενώ αποτελεί και πηγή τροφής για τις κοινότητες των ιθαγενών.
Το είδος θεωρείται ότι έχει υποστεί ταχεία μείωση των πληθυσμών του κατά τα τελευταία 45 χρόνια στην Αυστραλία, ενώ ανάλογη μείωση είναι πιθανή και στις άλλες περιοχές εξάπλωσης, με τοπικές εξαφανίσεις που αναφέρθηκαν από διάφορα μέρη της Νέας Γουινέας.
Ως εκ τούτου, η IUCN το κατατάσσει ως Τρωτό (VU). Ωστόσο, η μείωση στην Αυστραλία προέκυψε από ραγδαία καταστροφή των ενδιαιτημάτων, που έχει σχεδόν σταματήσει. Περαιτέρω πληροφορίες από τη Νέα Γουινέα μπορεί να υποστηρίξουν την αναβάθμιση του είδους σε Απειλούμενο (NT), εάν η βιομηχανική υλοτομία δεν αυξηθεί στις εκτεταμένες περιοχές των εκεί ενδιαιτημάτων.