Πέρασαν επτά χρόνια από την Άνοιξη του 2016 και πεντέμισι χρόνια από τον Δεκέμβριο του 2017.
Είναι δύο περίοδοι της ζωής μου που δε μπορώ να ξεχάσω, μέχρι το άδοξο τέλος του δράματος με την διεξαγωγή του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες.
Ο Νίκος Παππάς αισθάνεται δικαιωμένος, επειδή όπως αναφέρει στη δήλωσή του μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου (24 Φεβρουαρίου 2023), μέσω του διαγωνισμού «πλούσιοι συμπολίτες μας πλήρωσαν ψηφισμένους φόρους και αναγκάστηκαν να τηρήσουν το Σύνταγμα».
Αυτό είναι το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, όπως το βλέπει ο πρώην υπουργός.
Εγώ, όμως, έχω να καταθέσω και τη δική μου εμπειρία, ως ένας από τους εργαζόμενους του «παλιού MEGA». Είναι το κανάλι που έκλεισε μέσω εκείνου του διαγωνισμού. Και, πασχίζοντας να αποφύγω συναισθηματισμούς, θέλω απλώς να θυμίσω ορισμένα δεδομένα που, είμαι βέβαιος, θα θυμηθεί και ο Νίκος Παππάς, όταν βρει χρόνο να το ξανασκεφτεί.
Με τον διαγωνισμό στις αρχές του 2018 και την αποχώρηση του «παλιού MEGA» από τη διαδικασία, κυριολεκτικά μερικά 24ωρα πριν αυτή αρχίσει και ενώ ο φάκελος του καναλιού ήταν απολύτως έτοιμος για κατάθεση, δεν πλήρωσαν μόνο οι «πλούσιοι συμπολίτες μας» για τις τηλεοπτικές άδειες.
Το σκληρό παζάρι της αδειοδότησης - γιατί αυτό πιστεύει και καταλαβαίνει κάθε υποψιασμένος Έλληνας, ότι έγινε ένα γερό παζάρι μεταξύ της τότε κυβέρνησης και των διεκδικητών των τηλεοπτικών αδειών - ολοκληρώθηκε μέσα από μία αμφιλεγόμενη, περίπλοκη διαδικασία πίσω από κλειστές πόρτες.
Ο κύριος Καλογρίτσας έδωσε μία γεύση μόνο για όσα περίεργα προηγήθηκαν, ενώ εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε ακούσει πολλές ακόμα «άγνωστες ιστορίες», που απλώς δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε επειδή δεν διαθέτουμε αποδεικτικά στοιχεία και θα διατρέχαμε κίνδυνο να καταλήξουμε κατηγορούμενοι σε δικαστήρια.
Δεν είναι αυτό, όμως, που θέλω να πω και δεν θέλω να καταλήξω σε υπαινιγμούς. Θέλω να καταγράψω μόνο έναν αριθμό και συγκεκριμένα γεγονότα - από αυτά που αποκαλούμε «facts» στη δημοσιογραφία, ώστε να στηρίξουμε ένα τεκμηριωμένο ρεπορτάζ:
Fact 1: 420 εργαζόμενοι του παλιού MEGA, όχι πλούσιοι στην συντριπτική πλειοψηφία τους, έμειναν απλήρωτοι επί πολλούς μήνες και πολλοί από αυτούς επί χρόνια μέχρι να εισπράξουν κάποια χρήματα από τα οφειλόμενά τους, αν και στα ταμεία του καναλιού υπήρχαν χρήματα. Τελικά, εισέπραξαν ορισμένα από τα οφειλόμενα, μετά από δικαστήρια και από τροπολογίες επί κυβέρνησης ΝΔ στη Βουλή, που ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς αναγνωρίζοντας το σφάλμα που είχε διαπράξει. Αντίθετα, από μία σειρά μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων - προμηθευτών του καναλιού εως τότε, οι περισσότερες δεν εισέπραξαν ούτε ευρώ από οφειλόμενα, ποτέ.
Fact 2: Προ του διαγωνισμού, που κατά το Νίκο Παππά ήταν επιτυχής επειδή έφερε χρήματα από πλούσιους στο δημόσιο ταμείο, ο ίδιος και συναρμόδιοι υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη υποστήριζαν, ότι με τη λύση που επέλεξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφάλιζαν όχι μόνο χρήματα, αλλά και μία ριζική αναβάθμιση του τηλεοπτικού τοπίου, με καλύτερο περιεχόμενο έναντι εκείνου που προσέφεραν εως τότε τα κανάλια.
Fact 3: Πέντε χρόνια μετά τον διαγωνισμό και ενώ η καταδικαστική απόφαση για τους κυρίους Παππά - Καλογρίτσα συμπίπει χρονικά με το πόρισμα της Αρχής για το Ξέπλυμα Βρώμικου Χρήματος σχετικά με επιχειρηματική δραστηριότητα του Νίκου Κοκλώνη, ίσως αξίζει να αναρωτηθούμε εκ των υστέρων, τι ακριβώς απέδωσε τελικά ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες. Και σε επίπεδο διαφάνειας ή διακίνησης βρώμικου χρήματος, αλλά και σε επίπεδο ποιότητας τηλεοπτικού προϊόντος. Γιατί όλα όσα συνέβησαν ή συμβαίνουν έκτοτε στο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας, φέρουν ασφαλώς και την σφραγίδα του διαγωνισμού.
Αλήθεια, πρέπει να τον λέμε «διαγωνισμό»; Εγώ προσπαθώ ακόμα να διακρίνω το «νικητή» και τον «καλύτερο». Πάντως, δεν είναι ο Έλληνας τηλεθεατής.
ΥΓ: Προφανώς, δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι για την υπόθεση Κοκλώνη δεν πρέπει να διερευνηθούν τυχόν πολιτικές ή ποινικές ευθύνες, πολιτικών ή άλλων προσώπων - και σε βάθος. Όπως ερεύνησε η Δικαιοσύνη όσα έγιναν στο παρελθόν για τις τηλεοπτικές άδειες, οφείλει να ερευνήσει και όσα αποκαλύπτονται τώρα. Επίσης, οφείλω να καταγράψω τη σκέψη και την αγωνία μου για τους 600 εργαζόμενους που απασχολούν οι επιχειρήσεις Κοκλώνη. Θα είναι άδικο και δεν πρέπει να έχουν την τύχη των 420 του MEGA.