Στο περιθώριο της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, μιλήσαμε με την ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Ελίζα Βόζεμπεργκ για μείζονα ζητήματα όπως είναι το μεταναστευτικό και η βία κατά των γυναικών, θέματα που έχει στους φακέλους της.
Κυρία Βόζεμπεργκ η θεματολογία και σε αυτή την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου είναι πλούσια. Πηγαίνοντας προς το φινάλε της χρονιάς αλλά και προς τη λήξη της θητείας, οι φάκελοι τους οποίους έχετε την ευθύνη βαίνουν προς ολοκλήρωση;
Υπάρχει το στοίχημα που λέμε των Επιτρόπων αλλά και εκείνων που έχουν την ευθύνη των φακέλων να ολοκληρωθούν κάποια νομοθετήματα μέχρι το τέλος αυτής της θητείας. Είναι και στοίχημα προς τους πολίτες, όπως αντιλαμβανόμαστε, ενόψει των επόμενων ευρωεκλογών. Ένας σημαντικός φάκελος είναι το κοινό νομοθέτημα για το άσυλο και τη μετανάστευση. Κι αυτό είναι το «τρίλογο». Έχω την ευθύνη ενός τμήματος που είναι στη διαχείριση κρίσεων για λογαριασμό του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος και της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ένα ισορροπημένο, θέλουμε να πιστεύουμε, νομοθέτημα. Πετύχαμε και εγώ αλλά και με συνολική δουλειά, την υποχρεωτική μετεγκατάσταση σε περιόδους κρίσεων. Δεν έχει περάσει ακριβώς στο συμβούλιο αλλά και το συμβούλιο με δικές μας προσπάθειες οδηγήθηκε στην υποχρεωτική αλληλεγγύη, που και αυτό είχε τμήμα που ισορροπεί το παλιό «Δουβλίνο», δηλαδή θα είναι πιο δίκαιο το νέο νομοθέτημα.
Κατόπι θα ολοκληρωθεί η νέα οδηγία για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Αυτός είναι πολύ σημαντικός φάκελος γιατί ξέρουμε ότι σε όλη την Ευρώπη, και στην πατρίδα μας, υπάρχει αύξηση των φαινομένων βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών και γυναικοκτονιών αύξηση μεγάλη, εννοώντας και μέσα στο διαδίκτυο. Είχα την ευθύνη αυτού του φακέλου και πάλι για την πολιτική ομάδα. Έχει σημαντικές πρόνοιες οι οποίες θα διαπνέουν οριζόντια όλα τα κράτη-μέλη. Αναμφίβολα κάθε κράτος μέλος έχει τη δική του νομοθεσία, αλλά η ευρωπαϊκή ομπρέλα δίνει κατευθύνσεις για κοινές πρακτικές που θα ακολουθούνται από όλα τα κράτη – μέλη, τα οποία με συνεργασίες μεταξύ των κρατών-μελών, γίνεται ανταλλαγή καλών πρακτικών και απόψεων και τεχνογνωσίας. Στο δε ηλεκτρονικό έγκλημα, έχουν παραδεχτεί ότι η Ελλάδα έχει μια από τις καλύτερες υπηρεσίες δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, δηλαδή έχουμε δανείσει εμείς πρακτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν γίνει βήματα. Το έγκλημα μέσα στο διαδίκτυο είναι τόσο μπλεγμένο διότι υπάρχουν στόχοι που δεν ανευρίσκονται ποτέ για να μπορέσει να διερευνηθεί το έγκλημα. Έχει μελετηθεί στο σύνολό του πώς μπορούν να προστατευτούν τα ανήλικα, πώς μπορούν να καθοδηγούνται αυτοί που έχουν την εποπτεία των ανηλίκων για την πρόσβασή τους στο διαδίκτυο, που πλέον είναι ο αναγκαίος συγκάτοικος όλων μας.
Και πέραν των ανηλίκων, είδαμε πρόσφατα ότι υπήρξε κάθειρξη πρώην παρουσιαστή τηλεοπτικής εκπομπής για το reverse porn. Η δικαιοσύνη κινήθηκε και ήταν αμείλικτη και γρήγορη.
Είναι έτσι όπως το λέτε, αλλά ευθύνονται και τα θύματα σε μεγάλο βαθμό. Με πολλή ευκολία ανεβάζουν φωτογραφίες, βρισκόμαστε σε προσωπικές στιγμές χωρίς να διασφαλίσουμε ότι αυτές θα παραμείνουν εν κρυπτώ, δηλαδή κάπου δεν θα πρέπει να χαλαρώνουμε σε αυτά τα ζητήματα γιατί είναι μείζονος εγκληματικού ενδιαφέροντος όταν φθάνουν σε τέτοιες πράξεις και πρέπει να το προσέχουμε.
Η Ελλάδα έχει πάρει θέση για το θέμα του βιασμού με συναίνεση και αυτή τη στιγμή κάποιες άλλες χώρες αρχίζουν να συντάσσονται με εμάς. Γιατί όμως υπάρχουν χώρες που είναι αντίθετες με αυτό; Γυρίζουμε σε τριτοκοσμικές αντιλήψεις;
Θα σας πω πώς το αντιλαμβανόμαστε. Οι χώρες αυτές δεν εντάσσουν τον βιασμό στο συνολικό πακέτο της βίας κατά των γυναικών. Το θεωρούν ένα ξεχωριστό αδίκημα. Αυτό όμως δεν είναι δίκαιο γιατί ξέρουμε ότι ο βιασμός χωρίς συναίνεση, όταν είναι δύο πρόσωπα μόνο, άρα δεν υπάρχει μάρτυρας, πολλές φορές είναι πολύ δύσκολη η απόδειξη, ενώ η απόδειξη διευκολύνεται περισσότερο όταν ενταχθεί στο πακέτο της βίας κατά των γυναικών. Εντάσσεται εκεί διότι πράγματι είναι μορφή βίας και μάλιστα η χειρότερη ή μάλλον ένα βήμα πριν την αφαίρεση της ζωής είναι ο βιασμός. Νομίζω ότι έχουμε κάνει προσπάθεια και με την επιτροπή της οποίας έχω την τιμή να είναι η Ελληνίδα αντιπρόεδρος. Έχει γίνει προσπάθεια και πρέπει να είναι μία δύο χώρες οι οποίες τώρα δεν το εντάσσουν. Σε κάθε περίπτωση έχει σημασία να δεχόμαστε ότι χωρίς συναίνεση η συνύπαρξη, η συνεύρεση δύο ανθρώπων είναι βιασμός. Δεν χρειάζονται, δηλαδή, τα παλιά ευρήματα άλλης μορφής ή σημάδια άσκησης σωματικής βίας.
Έχουμε ψηφοφορία για θέμα αυτό;
Όχι, έχουμε debate. Στα ζητήματα αυτά των γυναικείων θεμάτων υπάρχει ευρεία πλειοψηφία και οι αντιδράσεις έχουν να κάνουν με λεπτομέρειες εφαρμογής. Παραδείγματος χάριν η Πολωνία μέχρι πρότινος με την άμβλωση ήταν ιδιαίτερα αυστηρή, η Ουγγαρία επίσης έχει τις παραδοσιακές αγκυλώσεις της γιατί ο ηγέτης της ανήκει σε μια νοοτροπία ακροδεξιά. Αυτά υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά πάντως έχει αποδειχθεί ότι με τη ζύμωση των θεμάτων, όταν παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη της ζωής, η μία μετά την άλλη οι χώρες, τα κράτη-μέλη έρχονται να συμφωνήσουν σε πλειοψηφίες που εξυπηρετούν την επόμενη μέρα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με το μεταναστευτικό βλέπουμε το τελευταίο διάστημα μια έξαρση. Μέχρι την Αττική έφθασαν με σκάφος μετανάστες. Τι γίνεται;
Προσωπικά δε βρίσκω έξαρση. Νομίζω ότι επειδή έχουν πιεστεί αρκετά οι διακινητές τώρα και μετά τη σιωπηρή συμφωνία ελέγχου των διακινητών που έκανε ο κύριος Καιρίδης, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου, με τον ομόλογό του στην Τουρκία και ο πρωθυπουργός το έχει διατρανώσει ότι δεν μπορούν οι διακινητές να ορίζουν ποιοι θα έρθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα το αποφασίζουν οι συνθήκες και οι συμφωνίες για λόγους συγκεκριμένους, ψάχνουν άλλες οδούς. Θέλω να πιστεύω ότι είναι κάποια φαινόμενα που θα ελεγχθούν.
Πιστεύετε ότι η ΕΕ κατάφερε να αντιμετωπίσει αυτό το μείζον θέμα, το μεταναστευτικό; Έχουμε και δύο πολέμους σε εξέλιξη στην Ουκρανία και στη Γάζα. Βλέπουμε μια ανθρωπιστική κρίση.
Η ΕΕ δεν έχει κατορθώσει να αντιμετωπίσει το θέμα αποτελεσματικά, για να είμαστε δίκαιοι. Υπήρξαν χώρες οι οποίες έκλεισαν τα σύνορα τους και τις πόρτες τους και είπαν εμάς δεν μας αφορά διότι δεν είμαστε χώρες πρώτης υποδοχής με αποτέλεσμα να έχουν ρίξει το βάρος στα κράτη μέλη πρώτης υποδοχής και πρώτη την Ελλάδα αλλά και τη Μάλτα, την Ιταλία και την Ισπανία. Η ΕΕ προσπάθησε να έχει μία δίκαιη οπτική εξασφαλίζοντας την υποχρεωτική αλληλεγγύη η οποία εκφράζεται και με την αποδοχή αριθμού ανθρώπων ανάλογα με τον πληθυσμό και την οικονομική θέση της κάθε χώρας. Είναι οικονομική αρωγή, είναι στελεχιακό δυναμικό, Σίγουρα όμως εκφράζει μία μορφή της υποχρεωτικής αλληλεγγύης, όπως και κατόρθωσε να υπάρχει μία ισορροπία στον έλεγχο. Βεβαίως όταν εμείς φωνάζαμε από το 2015 και μετά ότι θα έπρεπε να υπάρχουν αυστηρές πρόνοιες κατά της Τουρκίας ή ότι με τη δική της ανοχή αν όχι αρωγή οι διακινητές κατά δεκάδες έφερναν κόσμο από την άλλη πλευρά, από τα παράλια στα νησιά του Βορείου Αιγαίου και από την άλλη υπήρχε και σκόπιμη εργαλειοποίηση των ανθρώπων αυτών από τον πρόεδρο Ερντογάν προς εξυπηρέτηση των δικών του προσωπικών συμφερόντων, εκεί η Ευρώπη κρατούσε τις ισορροπίες που της επέβαλαν τα συμφέροντα της, τα οικονομικά. Τώρα, όταν είδε ότι το πρόβλημα έχει μεγάλη έξαρση με αφορμή τους πολέμους, βλέπουμε μία πιο ισορροπημένη πολιτική. Αποτελεσματική ρύθμιση δεν έχουμε δει ακόμη. Ελπίζουμε όμως γιατί είμαστε σε καλό δρόμο. Πριν πάμε σε εκλογές θα έχουμε έτοιμο το νομοθέτημα για τη διαχείριση κρίσεων και γενικά θα έχουμε ένα νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο, σίγουρα πιο ισορροπημένο από το προηγούμενο.
Παραμένει ψηλά στην ατζέντα ο τουρισμός για την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Βέβαια, και για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μην ξεχνούμε ότι και οι βόρειες χώρες έχουν άλλα ενδιαφέροντα, άλλες πλευρές να δείξουν στους τουρίστες, απλά εκείνες έχουν και βιομηχανία έχουν και υπηρεσίες, έχουν άλλη δημοσιονομική εικόνα, διαφορετικό τρόπο εσόδων. Σε εμάς ο τουρισμός και η ναυτιλία είναι η βιομηχανία μας. Η Ελλάδα έχει εξελιχθεί πολύ και στην αναβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρει και με τις θεματικές ενότητες του τουρισμού, με συνέπεια να έχουμε τουρισμό όλο τον χρόνο και η φιλοξενία να παραμένει στο DNA του Έλληνα.
Περιμένουμε και αύξηση κονδυλίων που έχουν σχέση και με τον τουρισμό, όπως με τη στήριξη των νησιών του Βορείου Αιγαίου για να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό.
Κυρία Βόζεμπεργκ σας ευχαριστώ.