Το «τέλειο χάος» που παράγει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, να ακυρώσει το καθεστώς δεκαετιών που βασιζόταν σε αποφάσεις Νομαρχών για να καθορίζονται τα όρια των οικισμών σε όλη τη χώρα, καλά κρατεί.

Ως αποτέλεσμα, όλες οι δυνατότητες των ιδιοκτητών μικρών και μεγαλύτερων οικοπέδων, από το να χτίζουν από μικρά σπίτια μέσα/γύρω από χωριά εως το να αναπτύσσουν επενδυτικά σχέδια για τον τουρισμό και την οικιστική ανάπτυξη της Περιφέρειας, έχουν μπει στην «κατάψυξη», ενώ η αγωνία τους πολλαπλασιάζεται.

 

Γιατί έχουν δίκιο να αγωνιούν οι ιδιοκτήτες οικοπέδων σε όλη τη χώρα;

Το «Πρώτο Θέμα» περιγράφει αναλυτικά το πρόβλημα σε ρεπορτάζ που δημοσιεύει με στόχο να δώσει απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα και ξεκινώντας από την επίμαχη απόφαση του ΣτΕ. Στο ρεπορτάζ σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι:

«Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχώρησε σε επαναοριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων προκειμένου να προσαρμοστεί με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που είχε ακυρώσει τα όρια που είχαν οριστεί με νομαρχιακές αποφάσεις τη δεκαετία του ’80 και δόθηκαν με γενναιόδωρο τρόπο. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε ότι οι νομάρχες δεν έχουν την αρμοδιότητα καθορισμού των ορίων των οικισμών, ακυρώνοντας από το 2017 έως και το 2022 τα όρια οικισμών σε Ρέθυμνο, Πήλιο και Πάρο, με αποτέλεσμα να υπόκεινται σε αμφισβήτηση όλα τα όρια οικισμών της χώρας που έχουν θεσμοθετηθεί μετά το 1983.»

Η περιγραφή είναι γενική – αλλά και πολύ ευγενική.

Πρώτον, διότι μία απόφαση που αφορούσε σε τρεις συγκεκριμένες περιοχές της χώρας πρακτικά συμπαρασύρει το σύνολο των ιδιοκτησιών, σε όλη την Επικράτεια, παράγοντας μία χιονοστιβάδα προβλημάτων εις βάρος χιλιάδων πολιτών που δεν έπραξαν τίποτα παράτυπο ή παράνομο στο παρελθόν, έχοντας αγοράσει οικόπεδα, επενδύσει το μέλλον τους σε αυτά.

Και δεύτερον, διότι – όπως συμβαίνει συχνότατα στην Ελλάδα – παραπέμπονται οι πολίτες σε ένα μεγαλειώδες «πιγκ πογκ» μεταξύ νόμων, υπουργείων, νομαρχιών που δεν υφίστανται πλέον και ΣτΕ. Κανένας δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη και πουθενά δε βρει κανένας το δίκιο του, αν αγόρασε με το υστέρημά του ή κληρονόμησε ένα μικρό οικόπεδο από τους προγόνους του και σχεδίαζε να χτίσει ένα μικρό σπίτι στη γενέτειρά του. 

 

Διαβεβαιώσεις ότι «κάτι θα γίνει» και «δεν υπάρχει οριστική απόφαση» – Όμως ουδέν μονιμότερο του προσωρινού στην Ελλάδα

Το περίφημο Προεδρικό Διάταγμα που επεξεργάστηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος επί υπουργού Θεόδωρου Σκυλακάκη – γιατί κάποτε πρέπει να μιλήσουμε και με ονοματεπώνυμα – δημιούργησε αυτό που περιγράφεται και παραπάνω ως «τέλειο χάος».

Ο υπουργός αντικαταστάθηκε και ο Σταύρος Παπασταύρου βρέθηκε με την «καυτή πατάτα» στα χέρια, μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό.

Δεν ξέρω ποια λύση μπορεί να σκέφτεται, όμως μπορώ να διαβεβαιώσω άπαντες στο υπουργείο και στην κυβέρνηση, ότι δεν θα πέσουν στα μαλακά αν επιχειρήσουν να κρυφτούν πίσω από γενικόλογες «θολές» διατυπώσεις. 

Το να κινδυνεύουν μικρά οικόπεδα επιφάνειας 300 ή 400 τ.μ. που βρίσκονται μέσα στους οικισμούς της χώρας και είναι δομήσιμα, να βρεθούν εκτός των ορίων τους και να μετατραπούν σε αγροτεμάχια, σημαίνει μία άνευ προηγουμένου αναταραχή. 

 

Από το «τέλειο χάος» στην «τέλεια καταιγίδα»

Ενώσεις ιδιοκτητών, με πρώτη την ΠΟΜΙΔΑ, έχουν ήδη τεθεί σε συναγερμό.

Κόμματα της αντιπολίτευσης φωνάζουν εδώ και εβδομάδες.

Δεν θα περάσει έτσι μία οριζόντια ισοπέδωση περιουσιών, με νομικά επιχειρήματα, ασαφείς δικαιολογίες και γενικόλογες υποσχέσεις.

Στο ρεπορτάζ που δημοσιεύει το «Πρώτο Θέμα» τίθεται το προφανές ερώτημα: Είναι οριστική αυτή η απόφαση για τους ιδιοκτήτες οικοπέδων;

«Οχι, δεν είναι. Και ο λόγος είναι ότι η Πολιτεία, αντιλαμβανόμενη την απαξίωση περιουσιακών στοιχείων που μπορεί να προκληθεί από την αλλαγή των ορίων, ετοιμάζεται να φέρει νέα ρύθμιση που ως έναν μεγάλο βαθμό θα προστατεύει τα περιουσιακά στοιχεία πολιτών», είναι η απάντηση δίνει απάντηση το ίδιο ρεπορτάζ – και σωστά. Γιατί πράγματι αυτό λένε αρμόδιες πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος.

Όμως τα σοβαρά ερωτήματα παραμένουν και πλανώνται με αυτή τη γενικόλογη διατύπωση:

– Τι σημαίνει «ως ένα μεγάλο βαθμό» θα προστατεύονται περιουσιακά στοιχεία πολιτών; Σε απλά ελληνικά, σημαίνει ότι θα υπάρξουν και άλλοι που δεν θα δούνε καμία λύση; 

– Πότε θα παρουσιάσει το υπουργείο νέα ρύθμιση; Γιατί αν το σχέδιο είναι να την τάξουνε προεκλογικά, ας μην τρέφουν αυταπάτες. Το κόλπο είναι πολύ παλιό για να ξαναπιάσει.