Ο Earl Vickers, 69 ετών, άρχισε να πέφτει συχνά ενώ περπατούσε τον σκύλο του, μέχρι που διαπίστωσε ότι οι πτώσεις σχετίζονταν με το αντικαρκινικό φάρμακο που έπαιρνε. Αφού το διέκοψε, οι πτώσεις σταμάτησαν — ένα παράδειγμα που αναδεικνύει τον αυξανόμενο προβληματισμό για τον ρόλο των φαρμάκων στην αύξηση της θνησιμότητας από πτώσεις στους ηλικιωμένους. Οπως αναφέρουν σε άρθρο τους οι ΝΥΤ, σύμφωνα με δεδομένα του 2023, πάνω από 41.000 Αμερικανοί άνω των 65 πέθαναν από πτώσεις, ενώ τα ποσοστά θνησιμότητας έχουν υπερτριπλασιαστεί μέσα σε 30 χρόνια.
Ο επιδημιολόγος Thomas Farley αποδίδει αυτή την αύξηση κυρίως στη χρήση φαρμάκων που επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως βενζοδιαζεπίνες, οπιοειδή, αντικαταθλιπτικά και gabapentin, τα οποία προκαλούν ζάλη και υπνηλία. Αυτά τα «φάρμακα υψηλού κινδύνου για πτώσεις» (FRIDs) θεωρούνται σημαντικός παράγοντας επιδείνωσης του προβλήματος.
Άλλοι ειδικοί επισημαίνουν ότι η αύξηση ίσως οφείλεται και σε άλλους παράγοντες, όπως αλλαγές στην καταγραφή των αιτιών θανάτου ή στο ότι οι σημερινοί υπερήλικες είναι πιο εύθραυστοι λόγω μεγαλύτερης επιβίωσης με χρόνιες παθήσεις. Παρά τις προσπάθειες πρόληψης — όπως κατευθυντήριες οδηγίες, προγράμματα άσκησης και το πρόγραμμα STEADI — τα αποτελέσματα παραμένουν περιορισμένα. Γι’ αυτό ενισχύεται η τάση για «απο-συνταγογράφηση» και αναζήτηση εναλλακτικών μη φαρμακευτικών θεραπειών. Οι ειδικοί προτρέπουν τους ηλικιωμένους να ρωτούν τους γιατρούς τους αν τα φάρμακά τους αυξάνουν τον κίνδυνο πτώσεων και αν υπάρχουν ασφαλέστερες επιλογές.
Η μία πτώση διπλασιάζει τις πιθανότητές μας να πέσουμε ξανά
Σύμφωνα με το CDC- Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων: Κάθε χρόνο, εκατομμύρια ηλικιωμένοι—άτομα 65 ετών και άνω—πέφτουν. Στην πραγματικότητα, περισσότεροι από ένας στους τέσσερις ηλικιωμένους πέφτουν κάθε χρόνο, αλλά λιγότεροι από τους μισούς το αναφέρουν στον γιατρό τους. Η μία πτώση διπλασιάζει τις πιθανότητές μας να πέσουμε ξανά.
