«Πολλοί καλοί ποιητές των blogs δουλεύουν αετόνυχα τη τεχνολογία, αλλά έχουν αναφορά στη γενιά του ’30».
Ο Γιάννης Κοντός πίστευε ότι η ποίηση είναι παντού, στο χαρτί, στα μπλογκ, στην καθημερινή ζωή. Αφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 71 ετών.
Αν και σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως ασφαλιστής, η αγάπη του ήταν τα ελληνικά γράμματα. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία με πεζά κείμενα και τρία βιβλία για παιδιά. Το 1998 τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο ποίησης για την ποιητική συλλογή «ο αθλητής του τίποτα».
Ένα λαϊκό τραγούδι ξεφλουδίζει τη νύχτα.
Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη.
- Χθες μεσημέρι ένας άνθρωπος
άνοιξε το μπαλκόνι και ρίχτηκε στην άσφαλτο -
Γιάννης Κοντός
Από το 1971 εώς το 1976, ο Γιάννης Κοντός διατήρησε, μαζί με τον Θανάση Νιάρχο, το βιβλιοπωλείο «Ηνίοχος», σημείο συνάντησης λογοτεχνών και διανοούμενων κατά τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας.
Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με ποίηση το 1965, και με το πρώτο του βιβλίο, το 1970. Το 1973 έλαβε τη χορηγία του Ιδρύματος Φορντ. Το 1980 κυκλοφόρησε δίσκος με μελοποιημένα ποιήματά του από τον συνθέτη Νίκο Καλλίτση, με τον τίτλο «Απόπειρα». Έχει γράψει κείμενα για σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους.
Μια γραμμούλα είναι ο ορίζοντας.
Μετά, τι γκρεμός, Θεέ μου!
Τον Απρίλιο του 1992 εκδόθηκε μια επιλογή ποιημάτων του με τίτλο «Όταν πάνω από την πόλη ακούγεται ένα τύμπανο», σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, εικονογραφημένη από τον ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά.
Το ενδέκατο βιβλίο του, «Πρόκες στα σύννεφα», 1999, είναι μια ανθολόγηση όλων των ποιητικών του βιβλίων, που έκανε ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης, την οποία συμπλήρωσε με 20 χαρακτικά.
Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου.