Τη δημιουργία στρατού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να καταστεί σαφές στη Ρωσία πως «μιλάμε σοβαρά για την προάσπιση των ευρωπαϊκών αξιών» προτείνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στην γερμανική εφημερίδα Welt am Sonndag.
«Με τον δικό της στρατό, η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιδρά πιο αξιόπιστα όταν απειλείται η ειρήνη σε ένα κράτος-μέλος ή σε ένα γειτονικό κράτος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε μια πιθανή έμμεση αναφορά στην περίπτωση της Ουκρανίας, η οποία δεν ανήκει μεν στην Ε.Ε. αλλά βρίσκεται στα ανατολικά σύνορά.
Επίσης, ο πρόεδρος της Κομισιόν διευκρινίζει ότι ο νέος ευρωπαϊκός στρατός δεν θα πρέπει να είναι ανταγωνιστής του ΝΑΤΟ. Στόχος του είναι η συμβολή στην ανάπτυξη μιας κοινής εξωτερικής και πολιτικής ασφάλειας της Ε.Ε., όπως αυτό προβλέπεται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και που είναι ο δεύτερος πυλώνας δίπλα στη συνεργασία στον οικονομικό τομέα και στην εσωτερική πολιτική και στη δικαιοσύνη.
«Μια τέτοια δύναμη θα μας βοηθούσε να σχεδιάσουμε μια ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας [...] Η εικόνα της Ευρώπης έχει υποστεί δραματικά πλήγματα και σε όρους εξωτερικής πολιτικής, δεν φαίνεται να μας παίρνουν σοβαρά», σχολίασε.
Η πρόταση του κ. Γιούνκερ είναι η πρώτη επίσημη τοποθέτηση για εγκατάλειψη του μοντέλου της αμιγώς «μαλακής δύναμης» (soft power) που ασκεί επί χρόνια η Ε.Ε. Μια συζήτηση που επιβάλλεται ουσιαστικά από τις παγκόσμιες γεωπολιτικές αναταράξεις, με την κρίση στην Ουκρανία, την όλο και αυξανόμενη δύναμη των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Η πρόταση Γιούνκερ έτυχε θετικών αντιδράσεων στη Γερμανία. Ο ευρω-στρατός «είναι ένα ευρωπαϊκό όραμα που η ώρα του έχει έρθει», δήλωσε ο επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικής πολιτικής της γερμανικής ομοσπονδιακής Βουλής (Bundestag).
«Τα περασμένα δέκα χρόνια δεν έφεραν για την Ευρώπη ελάχιστα για την άμυνά της, χρειάζεται τώρα νέα ώθηση», δήλωσε ο σοσιαλδημοκράτης Χανς Πέτερ Μπάρτελς, ειδικός σε αμυντικά θέματα.
Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν την ενίσχυση της κοινής πολιτικής ασφάλειας βελτιώνοντας τις δυνατότητες άμεσης αντίδρασης. Αλλά η Βρετανία μαζί με τη Γαλλία, μία από τις δύο μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ, εκφράζουν επιφυλάξεις ως προς την ανάληψη μεγαλύτερου στρατιωτικού ρόλου στην ΕΕ φοβούμενες ότι αυτό ενδεχομένως να υπονόμευε το ΝΑΤΟ.