Celebrities. Τους βλέπουμε σε τηλεοράσεις, περιοδικά, διαδίκτυο και πολλές φορές, άθελά μας αρχίζουμε να αναπτύσσουμε αισθήματα για το πρόσωπό τους. Κάποιοι είναι οι προφανείς επιλογές, όπως ο Μπραντ Πιτ ή ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, άλλοι, όμως, αποτελούν πιο εκκεντρικές επιλογές. Ας το παραδεχτούμε όλοι ήμασταν κάποτε (ή είμαστε ακόμα) τσιμπημένοι με κάποιον διάσημο που ντρεπόμαστε να παραδεχτούμε και όλοι οι υπόλοιποι δεν συμφωνούν με την επιλογή μας. Επειδή, όμως, γούστα είναι αυτά και ποτέ δεν κρίνουμε τις επιλογές των άλλων ζητήσαμε από έξι γυναίκες να μας εκμυστηρευτούν ποιος ήταν αυτός ο διάσημος που τους αρέσει, αλλά ντρέπονται να το παραδεχτούν. Οι απαντήσεις τους είχαν από πολιτικούς, μέχρι ηθοποιούς και τραγουδιστές και, φυσικά, θέλησαν να παραμείνουν ανώνυμες.
«Office» romance
Stephen Merchant. Εκτός του ότι έχει αυτή την υπέροχη χλομάδα/ξέπλυμα των Άγγλων που λατρεύω, είναι δύο μέτρα άντρας (κυριολεκτικά, είναι 2μ. και 0,1εκ.) και ξέρει πως να αξιοποιεί την υπέροχη κρεμανταλοσύνη του όχι για να το παίζει γκόμενος αλλά για να κάνει ξεκαρδιστικά σκετς (on και off camera) και να σατιρίζει τον εαυτό του στο έπακρο. Έχει υπέροχο, υπέροχο χιούμορ -είναι άλλωστε ο δημιουργός του πρώτου και καλύτερου «The Office»- το οποίο σε συνδυασμό με τη βρετανική προφορά και την πανύψηλη, άχαρη φιγούρα του τον κάνει, στο δικό μου μυαλό έστω, ακαταμάχητο σέξι. Μου αρέσουν ψηλοί, χλωμοί, ξερακιανοί και αξιολάτρευτα γελοίοι, τι τα θες.
Πού-τιν χάνεις, που την βρίσκεις
Ο Πούτιν! Δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να προσπαθήσω πολύ να σας πείσω εκ των προτέρων για τους λόγους που επέλεξα αυτόν ως crush αφού πιστεύω ότι κι εσείς ενδόμυχα συμφωνείτε. Ο άνθρωπος αυτός - λέγε με πρόεδρο της Ρωσίας - δεν είναι ο πιο - καθόλου - δημοκρατικός στον κόσμο τούτο. Ωστόσο, είναι κάπως - πολύ - sexy μέσα στη γελοιότητα που τον πνίγει κάθε φορά που ποζάρει ημίγυμνος σε ένα ποτάμι, κάνει πάλη ή έστω τρώει πρωινό. Γιατί; Γιατί έτσι θέλω.
Μην την τρυπάς σαν το τριαντάφυλλο
Λοιπόν, ντρέπομαι που μου άρεσε ο Tριαντάφυλλος και περίμενα υπομονετικά στο Νew Channel να δω αν θα βάλει το «Βλέπω κάτι όνειρα» για να θαυμάσω τα «κουρτινάκια» στα μαλλιά του, τίγκα στο κακό τζελ. Ντρέπομαι που στηνόμουν στην τηλεόραση αν τον είχε σε κάποιο show και που όταν έβγαλε το «Μη με τρυπάς σαν το τριαντάφυλλο» πίστεψα ότι αυτό το παιδί πέρα από κούκλος, θα κάνει και μεγάλη καριέρα με τις τραγουδάρες του! Τώρα, όμως, δεν ντρέπομαι που χορεύω σαν τρελή αν τύχει και παίξει σε κανένα trash party!
Γιώργο, είσαι ο βράχος μου
Έχω καταπληκτική τερατολαγνεία ώρες-ώρες αλλά νομίζω το χειρότερο απ’ όλα ήταν ο Γιώργος Καραγκούνης. Τι κι αν ήταν πιο τριχωτός κι από φλοκάτη, τι κι αν έκανε το σταυρό του συνέχεια (ιου), τι κι αν δεν ξέρω τίποτα από ποδόσφαιρο; Η έλξη μου για το Γιώργο Καραγκούνη είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα καλά καταπιεσμένα μικροαστικά, πατριαρχικά μου κατάλοιπα. Αν με πείραζε κανείς ο Γιώργος θα με υπερασπιζόταν και θα μοίραζε φάπες για πάρτη μου, ενώ πάνω απ’ όλα θα έβαζε την οικογένεια και το παιδί μας.
Single, bilingual and ready to mingle
Οι περισσότεροι θα γελούσαν δυνατά αν με άκουγαν να λέω ότι τρελαίνομαι για τον Pitbull! Μπορεί να έχει γίνει γνωστός για το μουσικό του ταλέντο, άλλα η εμφάνιση του δεν είναι το δυνατό του χαρτί σύμφωνα με πολλούς. Κι όμως θα σας εκμυστηρευτώ ότι κάθε φορά που ακούω τα τραγούδια του δυνατά στο αυτοκίνητο και κάθε φορά που βλέπω τα videoclip του στην τηλεόραση νιώθω ένα τρομερό ενθουσιασμό! Για πολύ καιρό έψαχνα μανιωδώς το πρόγραμμα συναυλιών του και σκεφτόμουν ότι αν έρθει στη χώρα μου θα κάνω τα πάντα για να πάω στα καμαρίνια και να τον γνωρίσω από κοντά! Eπίσης για να μην ξεχνίομαστε έχει δηλώσει ακομπλεξάριστα ότι η μάνα του ήταν στρίπερ αλλά και ότι "Ι am single, bilingual and ready to mingle".
Ποιος από τους Backstreet Boys, είπαμε;
Πάντοτε προτιμούσα τις πιο άκυρες επιλογές. Από το Μπέβερλι Χιλς δεν μου άρεσε ποτέ ο Ντίλαν, ανάμεσα στον Μπραντ Πιτ και τον Τομ Κρουζ προτιμούσα τον δεύτερο, ποτέ δεν έβρισκα ωραίο τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και στο σχολείο μου άρεσε πάντα ο ασχημούλης της παρέας. Έτσι, δεν ήταν για κανέναν ιδιαίτερη έκπληξη ότι από τους Backstreet Boys δεν έδινα καμία σημασία στον Νίκ Κάρτερ που ήταν η προφανής επιλογή, αλλά μαγευόμουν από τον Brian, τον κοκκινομάλλη που λίγοι έδιναν σημασία. Δεν είχε ξανθά μαλλιά, ούτε ήταν ο πρωταγωνιστής της μπάντας, αλλά μου φαινόταν πάντα το καλό και συμπαθητικό παιδί που μπορούσες να κάνεις παρέα. Αυτός που θα μπορούσες να γνωρίσεις στους γονείς σου. Αυτός δεν είναι αρκετός λόγος για να σου αρέσει κάποιος;