Κανείς στην Ελλάδα δεν σκέφτηκε ποτέ το ζήτημα της διασύνδεσης των μαθημάτων που διδάσκονται στα Δημοτικά Σχολεία (αλλά και τα Γυμνάσια και Λύκεια) με τα ΑΕΙ. Εννοούμε εδώ την ύλη που ορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (Υ.Π.-Θ.) να διδάσκεται στα προαναφερθέντα ιδρύματα. Την ορίζουν, αλλά χωρίς μακρόπνοη στρατηγική. Απλά θέλουν να …. καλύπτεται. Ούτε ποτέ κανείς σκέφτηκε ότι οι σημερινοί μαθητές -που είναι οι αυριανοί ενεργοί πολίτες- ΜΠΟΡΟΥΝ να μάθουν στα Σχολεία τους, αντικείμενα που θα καταστήσουν την Ελλάδα ανταγωνιστική (θα λέγαμε λαμπερή) χώρα.
Να μην ξεχνάμε ότι τα Ελληνικά Πανεπιστήμια διδάσκουν αντικείμενα σε αυριανούς εκπαιδευτικούς -δηλαδή στα Παιδαγωγικά Τμήματα- με βάση τα όσα αυτά πιστεύουν οι Γενικές Συνελεύσεις των Τμημάτων αυτών. ΄Ετσι πολλά παιδαγωγικά Τμήματα διαθέτουν 4 κοινωνιολόγους, 2 ιστορικούς, 2 μαθηματικούς, κλπ. Βγαίνουν πτυχιούχοι, λοιπόν, οι οποίοι γνωρίζουν όσα έχουν μάθει από καθηγητές -που κι αυτοί έγιναν εκπαιδευτικοί και αξιολογήθηκαν από ανθρώπους που δεν έχουν μεγάλη σχέση με τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Αλήθεια, έχετε δει ποτέ στρατηγικό σχεδιασμό δεκαετίας ή πεντηκονταετίας από στελέχη του Υ.Π.-Θ. που να οραματίζονται μια νέα Ελλάδα; Και που να οδηγούν/ωθούν τα Τμήματα αυτά να προσλαμβάνουν καθηγητές με ειδικά γνωστικά αντικείμενα που να οδηγούν στις αλλαγές που προαναφέρθηκαν;
Ένα μικρό παράδειγμα είναι οι αδυναμία των δασκάλων και καθηγητών να διδάσκουν σωστά σε παιδιά, γιατί απλά δεν διδάχθηκαν στα Πανεπιστήμια την Τέχνη του Διδάσκειν (ορθοφωνία, κινησιολογία, εκφραστικότητα, κ.ά.). Άρα, ό, τι και να λένε αυτοί οι εκπαιδευτικοί στους μαθητές τους “χάνεται στα αυτιά” τους, γιατί απλούστατα αυτοί δεν τους δίνουν σημασία όταν κάνουν μάθημα….
Μια μακρόπνοη δυναμική θα ήταν να υπολογίσει το Υ.Π.-Θ. (σε συνεργασία με μια “φωτεινή” κυβέρνηση) ότι για 30 χρόνια από τώρα θα θέλαμε πολίτες που να γνωρίζουν βασικά στοιχεία Οικονομίας. Ένα άλλο μάθημα θα ήταν “Έλεγχος Δημοσιονομικών” και ένα άλλο “Διεθνείς Σχέσεις”. Σίγουρα και κάποιο άλλο θα ήταν οι “Γεωπολιτικοί Συσχετισμοί”. Αντ’ αυτών τα Παιδαγωγικά Τμήματα έχουν πολλά π.χ. φιλοσοφικά μαθήματα, που μάλλον δεν προσφέρουν τις προαναφερθείσες ειδικές γνώσεις στους μαθητές.
Επίσης, οι Έλληνες παιδαγωγοί, αλλά και οι αρμόδιοι υπάλληλοι του Υ.Π.-Θ. νομίζουν ότι τα παιδιά των 5 έως 12 ετών δεν είναι ικανά να καταλάβουν οικονομικές έννοιες. Ο υπογράφων πιστεύει, αντιθέτως, ότι τα παιδιά είναι πέρα για πέρα ικανά να καταλάβουν αυτά που εμείς πιστεύουμε ότι είναι ανίκανα (απόδειξη αυτού οι μεγάλες τους ικανότητες με τα τάμπλετς και τα κινητά, από την ηλικία των 3 ετών, κάτι που πριν λίγα χρόνια φαινόταν αδιανόητο στο μέσο Έλληνα για το παιδί του). Άρα όλη η Ελληνική Εκπαίδευση μπορεί να αλλάξει από το Νηπιαγωγείο !…
Άλλα προτεινόμενα μαθήματα :
1. Οικονομική της Ζωής και της Κοινωνίας
2. Ανίχνευση ταλέντων σε γνωστικά επίπεδα
