Τριάντα χρόνια μετά τη σύλληψή του, ο Νίκο Κλο — γνωστός ως «Βρικόλακας του Παρισιού» — μίλησε ανοιχτά για την αρρωστημένη του έλξη προς την ανθρώπινη σάρκα, μια υπόθεση που συγκλόνισε τη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Ο Κλο, τότε 22 ετών, συνελήφθη για τη δολοφονία του 34χρονου Τιερί Μπισονιέ. Όταν οι αστυνομικοί εισήλθαν στο διαμέρισμά του, βρέθηκαν μπροστά σε ένα σκηνικό φρίκης: ανθρώπινα οστά και δόντια σκορπισμένα στο πάτωμα, τμήματα οστών κρεμασμένα από την οροφή, βάζα με τέφρα πάνω στην τηλεόραση και σακούλες αίματος στο ψυγείο.
Ο Κλο ομολόγησε όχι μόνο το έγκλημα, αλλά και ότι λήστευε τάφους για να συλλέγει ανθρώπινα υπολείμματα, ενώ εκμεταλλευόταν τη δουλειά του σε νεκροτομείο για να έχει πρόσβαση σε πτώματα. Παραδέχτηκε ότι έκοβε κομμάτια σάρκας, τα οποία έτρωγε ωμά ή μαγειρεμένα.
«Όταν ξεκίνησα να δουλεύω εκεί, συνειδητοποίησα πως μπορούσα, όταν έμενα μόνος στις νεκροτομές, να κόψω μικρές λωρίδες σάρκας και να τις φάω. Στην αρχή ωμές, μετά τις έπαιρνα σπίτι και τις μαγείρευα».
Καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκισης και αποφυλακίστηκε το 2002, έπειτα από επτά χρόνια. Σήμερα, στα 54 του, ζει ελεύθερος, έχει γράψει το The Cannibal Cookbook και διατηρεί ιστοσελίδα όπου πωλεί «συλλεκτικά αντικείμενα εμπνευσμένα από διαβόητους δολοφόνους».
Σε συνέντευξή του στο podcast Anything Goes with James English, αποκάλυψε πως η εμμονή του ξεκίνησε στα 12, όταν είδε φωτογραφίες από έγκλημα κανιβαλισμού σε περιοδικό. Στα 17 απέκτησε «φετίχ για το αίμα» και, όπως περιγράφει, «η γεύση δεν είχε σημασία. Αυτό που με τραβούσε ήταν η αδρεναλίνη και η ένταση».
Η υπόθεση του «Βρικόλακα του Παρισιού» παραμένει ένα από τα πιο τρομακτικά κεφάλαια εγκληματικής ιστορίας στην Ευρώπη, αποκαλύπτοντας το σκοτεινό πρόσωπο μιας ψυχοπαθητικής εμμονής πίσω από έναν φαινομενικά ήρεμο νεαρό υπάλληλο.
