Ερευνητές του MIT ανέπτυξαν μια καινοτόμα τεχνολογία που μετατρέπει τους υδρατμούς της ατμόσφαιρας σε πόσιμο νερό, ακόμα και σε ακραία περιβάλλοντα.

Δημιούργησαν ένα «περιτύλιγμα με φυσαλίδες» υψηλής τεχνολογίας, ικανό να συλλέγει ασφαλές νερό απευθείας από τον αέρα – ακόμη και στην Κοιλάδα του Θανάτου, την πιο ξηρή και ζεστή έρημο της Βόρειας Αμερικής.

Η συσκευή, που αποτελείται από υδρογέλη (ένα υλικό με μεγάλη απορροφητικότητα νερού) παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο στρώσεις γυαλιού, λειτουργεί με έναν έξυπνο τρόπο.

Τη νύχτα απορροφά υδρατμούς από τον αέρα, ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας το νερό συμπυκνώνεται στο γυαλί χάρη σε μια ειδική επίστρωση που διατηρεί την επιφάνεια δροσερή. Στη συνέχεια, το νερό στάζει στο γυαλί και συλλέγεται μέσω ενός συστήματος σωληνώσεων.

Οι ερευνητές δοκίμασαν τη συσκευή για μία εβδομάδα στην Κοιλάδα του Θανάτου, καταφέρνοντας να παράγουν καθημερινά περίπου 57 έως 161,5 χιλιοστόλιτρα νερού – ποσότητα που αντιστοιχεί σε περίπου ένα τέταρτο έως δύο τρίτα ενός φλιτζανιού. Σε πιο υγρές περιοχές, η απόδοση αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η συσκευή λειτουργεί χωρίς να χρειάζεται ηλεκτρική ενέργεια, κάτι που την καθιστά πολύ πιο αποτελεσματική από προηγούμενες προσπάθειες συλλογής νερού από την ατμόσφαιρα.

Ένα σημαντικό πρόβλημα που είχε προηγουμένως παρουσιαστεί ήταν η διαρροή αλάτων λιθίου από την υδρογέλη στο νερό, καθιστώντας το ακατάλληλο για πόση χωρίς περαιτέρω επεξεργασία. Στον νέο σχεδιασμό, τοποθετήθηκε γλυκερόλη ως σταθεροποιητής άλατος, μειώνοντας τη διαρροή σε λιγότερο από 0,06 ppm — ένα επίπεδο που θεωρείται ασφαλές σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ.

 

 

Παρότι ένα μόνο πάνελ δεν παράγει αρκετό νερό για να καλύψει τις ανάγκες ενός ολόκληρου νοικοκυριού, ο μικρός του όγκος επιτρέπει την τοποθέτηση πολλών πάνελ παράλληλα. Με κόστος που θα μπορούσε να αποσβεστεί σε λιγότερο από έναν μήνα σε σύγκριση με το εμφιαλωμένο νερό στις ΗΠΑ και διάρκεια ζωής τουλάχιστον ενός έτους, η συσκευή προσφέρει μια προσιτή λύση.

«Οραματιζόμαστε την ανάπτυξη μιας σειράς από αυτά τα πάνελ, τα οποία λόγω του μικρού τους αποτυπώματος μπορούν να τοποθετηθούν κάθετα», δήλωσε ο Xuanhe Zhao, καθηγητής μηχανολογίας και περιβαλλοντικής μηχανικής στο MIT και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Water. «Έτσι, οι άνθρωποι θα μπορούν να παράγουν περισσότερο νερό και να έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην πρόσβαση σε πόσιμο νερό.»

Η ομάδα σκοπεύει να συνεχίσει τις δοκιμές της συσκευής σε διάφορα περιβάλλοντα με περιορισμένους πόρους, για να αξιολογήσει την απόδοσή της υπό διαφορετικές συνθήκες.

Πηγή: Live Science