Καταιγίδα ποίησης πλήττει την Αθήνα

Ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Παλαμάς και ο Ρίτσος έγραψαν τα ωριμότερα ποιήματά τους ενώ η πατρίδα κλυδωνιζόταν δυνατά από εσωτερικές και εξωτερικές δοκιμασίες. Ο Έλιοτ εξέδωσε τα «Τέσσερα Κουαρτέτα» του ενώ μαινόταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος κι ο Μπρεχτ εμπνεύσθηκε τα καλύτερα ποιήματά του σε καθεστώς εξορίας. Μέσα στον πόλεμο ο Σεφέρης έγραψε τον «Τελευταίο σταθμό», ο Εγγονόπουλος τον «Μπολιβάρ», το καλύτερο ποίημά του και ο Ελύτης αμέσως μετά τον πόλεμο το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας».
colemama/Flickr

Όποιος κι αν είναι ο νικητής των εκλογών της Κυριακής, τη Δευτέρα το βράδυ στις 7:30, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής, θα γίνει η έναρξη του 2ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών, ενός μετεκλογικού φεστιβάλ, όπου θα συνυπάρξουν 50 ποιητές από 21 χώρες, 14 ηθοποιοί, 15 συνθέτες, μουσικοί και τραγουδιστές και 15 εικαστικοί καλλιτέχνες. Στην έναρξη του φεστιβάλ έχουν προσκληθεί οι Νάνος Βαλαωρίτης, Κώστας Στεριόπουλος, Τίτος Πατρίκιος, Κική Δημουλά, Τάσος Γαλάτης, Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Βερονίκη Δαλακούρα, Δήμητρα Χριστοδούλου, Ευγένιος Αρανίτσης και από ξένους οι Άδωνις, Ασούρ Ετβεμπί, Φερνάντο Ρεντόν, Κάρολυν Φορσέ, Γκέρχαρντ Φάλκνερ, Τζακ Χίρσμαν, Τσεν Λι, Σιμπίλα Πετλέφσκι και Χανάν Αγουάντ--με άλλα λόγια, η Dream team της ποίησης.

Πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν αναρωτιόταν: «Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;» Αλλά στους δύσκολους και τους μικρόψυχους καιρούς γράφτηκε και γράφεται η σπουδαία ποίηση.

Σε εποχές κρίσης όπως η σημερινή, ο πολιτισμός είναι ζωτικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή και στόχος του Κύκλου Ποιητών, που διοργανώνει το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το Μουσείο Μπενάκη, είναι η διαρκής και συστηματική επικοινωνία της ποίησης με το κοινό. Το φεστιβάλ διαρκεί από 21 έως 26 Σεπτεμβρίου. Η λήξη του θα γίνει στην αίθουσα Δ. Μητρόπουλος στο Μέγαρο Μουσικής, το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου, στις 7:30.

Ένα διεθνές ποιητικό φεστιβάλ δεν είναι, βεβαίως, κίνημα διαμαρτυρίας. Αποδεικνύει όμως, όπως διαπιστώνεται στα ποιήματα των ποιητών που συμμετέχουν σ' αυτό, πως οι ποιητές, οι απόγονοι του Μαρσύα και τα τέκνα της Μούσας, είναι εδώ. Και πως η Μούσα υπάρχει στις ποικίλες μορφές της γιατί απλούστατα αφουγκράζεται το σφυγμό μιας κοινωνίας σε κρίση.

Πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν αναρωτιόταν: «Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;» Αλλά στους δύσκολους και τους μικρόψυχους καιρούς γράφτηκε και γράφεται η σπουδαία ποίηση. Ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Παλαμάς και ο Ρίτσος έγραψαν τα ωριμότερα ποιήματά τους ενώ η πατρίδα κλυδωνιζόταν δυνατά από εσωτερικές και εξωτερικές δοκιμασίες. Ο Έλιοτ εξέδωσε τα «Τέσσερα Κουαρτέτα» του ενώ μαινόταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος κι ο Μπρεχτ εμπνεύσθηκε τα καλύτερα ποιήματά του σε καθεστώς εξορίας. Μέσα στον πόλεμο ο Σεφέρης έγραψε τον «Τελευταίο σταθμό», ο Εγγονόπουλος τον «Μπολιβάρ», το καλύτερο ποίημά του και ο Ελύτης αμέσως μετά τον πόλεμο το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας». Στις δύσκολες εποχές η ποίηση είναι παρούσα γιατί είναι το αντίδοτο στο φόβο, τη μοναξιά, την αποξένωση. Μέσω της ποίησης ερμηνεύουμε ξανά τη ζωή στην πραγματική της διάσταση.

Στη δική μας δύσκολη και μικρόψυχη εποχή ο Κύκλος Ποιητών (μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011) διοργανώνει το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών. Εποχή δύσκολη και μικρόψυχη γιατί η οικονομική κρίση που προκαλούν οι Μέδικοι του χρήματος απειλεί να καταστρέψει τις αξίες για τις οποίες πολέμησαν οι λαοί στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Και γιατί απέχουμε πολύ ακόμη από το να αφήσουμε πίσω μας την εποχή της καταφρόνιας, των γενοκτονιών και των πολέμων και είμαστε μάρτυρες της νέας παγκόσμιας προσφυγιάς που προκαλούν οι μεγάλες δυνάμεις με τις επεμβάσεις τους στην Ασία και την Αφρική.

Από 21 έως 26 Σεπτεμβρίου, μέσω 15 εκδηλώσεων, η Ποίηση θα πάει στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Σινέ Δεξαμενή, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αθηνών, στο Πόλις Αρτ καφέ, στο σωφρονιστικό ίδρυμα Ανηλίκων στον Αυλώνα, στον Μαραθώνα, στη Νέα Σμύρνη, στο Παλαιό Φάληρο, στον Περισσό, στο Ψυχικό, στην Ανοιχτή Πόλη (πρώην γκαλερί Ώρα). Και επειδή ένα φεστιβάλ είναι πρωτίστως μια γιορτή, ποιητές θα διαβάσουν ποιήματά τους στη γλώσσα τους, ηθοποιοί θα διαβάσουν ποιήματα στα ελληνικά, μουσικοί και τραγουδιστές θα ερμηνεύσουν μελοποιημένη ποίηση και εικαστικοί θα εκθέσουν έργα τους εμπνευσμένα από ποιήματα. Η ποίηση θα συναντήσει τον απλό άνθρωπο στην καθημερινότητά του για να του πει ότι είναι εδώ, στους δύσκολους καιρούς σαν τους σημερινούς, ότι υπάρχει για να μας θυμίζει ότι είμαστε άνθρωποι κι ότι οι ποιητές γράφουν για να κατανοούν τη ζωή και τον πλησίον τους. Η ποίηση γίνεται ο καταλύτης και η λύτρωση του απλού ανθρώπου, ανοίγοντας ένα παράθυρο απ' το οποίο μάς δείχνει τον κόσμο κάθε φορά, λες, για πρώτη φορά. Κι όλα αυτά για να καταλήξουμε στο γεγονός ότι η ποίηση, αν είναι γνήσια και ειλικρινής με τον εαυτό της, δεν είναι κάτι ανώφελο, αφού μας ανοίγει τα μάτια για να δούμε την πραγματική ουσία της ζωής--της δικής μας και των άλλων...

Η ποιητική γλώσσα βρίσκεται επέκεινα της γλώσσας, γι' αυτό και το πεδίο της ευαισθησίας σε όλες του τις εκφάνσεις είναι κοινό, από Ευρώπη και Ασία έως Αφρική και Αμερική. Με την έννοια αυτή κάθε καλό ποίημα, σε όποια γλώσσα κι αν έχει γραφτεί, αποτελεί μέρος της κοινής μας πατρίδας. Επομένως η απόσταση ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και το Πεκίνο δεν είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη ανάμεσα στην Αθήνα και τη Ρώμη.

Η Ελλάδα, ένας τόπος γεωγραφικά μικρός αλλά με τεράστιο ιστορικό βάθος, υπήρξε και παραμένει χώρα ποιητών. Ήρθε ο καιρός να γίνει και τόπος φιλοξενίας ποιητών από όλον τον κόσμο.

Δημοφιλή