Το στρατόπεδο του Brexit, το οποίο επικράτησε με 52% στο κρίσιμο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου, εξέφρασαν δύο πολιτικές προσωπικότητες. Ο ηγέτης του κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) κ. Φάρατζ και ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου και βουλευτής του Συντηρητικού Κόμματος κ. Τζόνσον.
Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μετά τον πολιτικό τους θρίαμβο επέλεξαν να μην πρωταγωνιστήσουν στις εξελίξεις. Σύμφωνα με συγκλίνουσες ενδείξεις έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Brexit δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο από οικονομική, κοινωνική, εθνική και διεθνοπολιτική άποψη και κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από την πολιτική δυναμική που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ο κ. Τζόνσον αποφάσισε να μη διεκδικήσει την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος και την πρωθυπουργία. Δεν έχει συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο να προτείνει, αντιμετωπίζεται από τους άλλους βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματος και ένα σημαντικό τμήμα της βρετανικής κοινής γνώμης σαν πολιτικός καιροσκόπος και έμεινε από δυνάμεις καθώς τον άδειασε ο βασικός συνεργάτης του, ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Γκόουβ ο οποίος αποφάσισε να διεκδικήσει ο ίδιος την ηγεσία αν και δεν έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας.
Περισσότερο εκκεντρική είναι η στάση του προέδρου του UKIP κ. Φάρατζ, ο οποίος ανακοίνωσε την παραίτησή του από την ηγεσία του κόμματος δηλώνοντας ιστορικά δικαιωμένος και υποστηρίζοντας ότι έφτασε η ώρα... να πάρει πίσω την προσωπική του ζωή.
Το 2015 ο επιθετικός αριστερός λαϊκισμός οδήγησε στον θρίαμβο του ΟΧΙ στο ελληνικό δημοψήφισμα και η κυβέρνηση Τσίπρα διαχειρίστηκε την πολιτική της νίκη εφαρμόζοντας ακριβώς τα αντίθετα από αυτά για τα οποία επιχειρηματολόγησε στη διάρκεια της πολιτικής αναμέτρησης για το δημοψήφισμα.
Στο βρετανικό δημοψήφισμα θριάμβευσε ο δεξιόστροφος λαϊκισμός με τους εκφραστές του να δηλώνουν με την αποχώρησή τους από το πολιτικό προσκήνιο, ότι δεν ξέρουν πως ακριβώς να διαχειριστούν τις συνέπειες της πολιτικής τους νίκης. Τα δημοψηφίσματα οργανώνονται πάντα στο όνομα του λαού αποδεικνύεται όμως σχετικά εύκολο το «καπέλωμά» τους από τους λαϊκιστές της αριστεράς και της δεξιάς οι οποίοι δεν έχουν πρόβλημα να στηρίξουν την πολιτική τους προσπάθεια σε μια επιθετική επιχειρηματολογία η οποία δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.