Αυστραλία: Eξι καρχαρίες-ταύροι ζούσαν για χρόνια σε γήπεδο του γκολφ

Μια απίθανη αλλά πέρα για πέρα αληθινή ιστορία, που μέχρι να επιβεβαιωθεί αποτέλεσε θρύλο ανάλογο με το τέρας του Λοχ Νες. Επειτα εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς.
Facebook/Carbrook Golf Club

Μια λίμνη σε ένα κλειστό γήπεδο γκολφ στην Αυστραλία, περίπου 14 χιλιόμετρα από τον Ειρηνικό Ωκεανό, μπορεί να ακούγεται μακρινός προορισμός για οποιοδήποτε ψάρι, αλλά οι καρχαρίες-ταύροι κατάφεραν να φτάσει ως εκεί.

Το γήπεδο γκολφ του Κάρμπρουκ, κοντά στο Μπρίσμπεϊν, αποτελεί πεδίο πλημμυρών από την ίδρυσή του το 1978, καθώς έχει «βουλιάξει» αρκετές φορές, μεταξύ άλλων το 1991, το 1995 και το 1996.

Οι νεροποντές ήταν τόσο καταρρακτώδεις που στις τρεις τελευταίες περιπτώσεις, η περίπου 100 μέτρων χερσαία γέφυρα που χώριζε το ποτάμι από τη λίμνη δίπλα στην 14η τρύπα του γηπέδου είχε βυθιστεί εντελώς. Έτσι ένας νέος διάδρομος άνοιξε και κάποια στιγμή έξι καρχαρίες-ταύροι γλίστρησαν στα αχαρτογράφητα νερά.

Οι καρχαρίες-ταύροι αν και ζουν σε θερμά και τροπικά νερά παγκοσμίως έχουν ειδικά προσαρμοσμένα όργανα για να συγκρατούν το αλάτι, επιτρέποντάς τους να επιβιώνουν σε περιβάλλοντα γλυκού νερού, κάτι που για άλλα είδη καρχαριών θα αποδεικνυόταν θανατηφόρο λόγω απώλειας νατρίου.

Καθώς όμως η γέφυρα στέγνωσε και ανασχηματίστηκε, η πόρτα της επιστροφής για τους καρχαρίες έκλεισε. Η διαδρομή πίσω προς τη θάλασσα παρέμεινε κλειστή για 17 χρόνια, μέχρι την επόμενη σοβαρή πλημμύρα το 2013.

«Το τέρας του Λοχ Νες θυμίζει αρκετά αυτό που βίωσα»

Ο «καρχαρίας του Κάρμπρουκ», έγινε ένα είδος λαϊκού θρύλου καθώς ολοένα και περισσότεροι οι ψίθυροι άρχισαν να διαχέονται κάνοντας λόγο για δυνατούς παφλασμούς και μεγάλες σκοτεινές μορφές κοντά στην 14η τρύπα του γηπέδου.

Ήταν κάτι αντίστοιχο με τον Bigfoot ή το Yeti. «Το τέρας του Λοχ Νες θυμίζει αρκετά αυτό που βίωσα», δήλωσε στο CNN ο γενικός διευθυντής του Κάρμπρουκ, Σκοτ Γουάγκσταφ. «Φαινόταν πιθανό, αλλά δεν υπήρχε αρκετή αλήθεια γύρω από αυτό μέχρι εκείνο το σημείο».

Αυτό συνέβαινε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν η εφημερίδα Courier Mail με έδρα το Μπρίσμπεϊν μετέτρεψε τη λαϊκή παράδοση σε γεγονός, δημοσιεύοντας τη φωτογραφία ενός από τους καρχαρίες.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι έπαιζε γκολφ στον σύλλογο για χρόνια, ο Γουάγκσταφ δεν τους είχε δει ποτέ με τα μάτια του μέχρι που άρχισε να εργάζεται εκεί το 2010.

Αποφασισμένος να ικανοποιήσει την περιέργειά του, ο Γουάγκσταφ κατέβηκε στη λίμνη οπλισμένος με τη φωτογραφική του μηχανή και λίγο κρέας. Μόλις το δόλωμα βγήκε στην επιφάνεια, εμφανίστηκε o πρώτος καρχαρίας.

Έκπληκτος τράβηξε μερικές φωτογραφίες πριν τραβήξει ένα σύντομο βίντεο με το τηλέφωνό του για να το δημοσιεύσει στο διαδίκτυο. Τα πλάνα ήταν - κατά δική του ομολογία - «απαίσια», αλλά το διαδίκτυο τα λάτρεψε.

Το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης αυξήθηκε και ο σύλλογος «αγκάλιασε» τους επικίνδυνους φιλοξενούμενούς του με σθένος.

Ο ενθουσιασμός εξαπλώθηκε πολύ πέρα από τα σύνορα της Αυστραλίας, προκαλώντας το ενδιαφέρον του δρα Πίτερ Γκάουσμαν, ενός επιστήμονα και ερευνητή που αγαπά τους καρχαρίες και εδρεύει στο Πανεπιστήμιο Ruhr Bochum στη Γερμανία.

Σύμφωνα με τη μελέτη του οι καρχαρίες-ταύροι είναι ιδιαίτερα προσαρμοστικοί και μόνο δύο φορές στο παρελθόν είχαν καταγραφεί να επιβιώνουν για χρόνια σε απομονωμένες υδάτινες μάζες, αλλά κανένας από αυτούς δεν είχε αντέξει τόσο πολύ.

Η παραμονή τουλάχιστον 17 ετών σε νερά με χαμηλή αλατότητα -περισσότερο από το μισό της ζωής ενός καρχαρία- ήταν πρωτοφανής.

Πλέον εξαφανισμένοι

Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από την τελευταία φορά που εντοπίστηκε καρχαρίας στη λίμνη. Η εξαφάνισή τους αποτελεί μυστήριο, ακόμη και για τον Γκάουσμαν.

Η συχνότητα των εμφανίσεων μειώθηκε μετά τις πλημμύρες του 2013, γεγονός που προκάλεσε φόβους ότι ορισμένοι καρχαρίες μπορεί να επέστρεψαν στον ποταμό ή να πέθαναν λόγω της καταιγίδας. Μόλις δύο καρχαρίες επιβεβαιώθηκαν ως νεκροί - ο ένας βρέθηκε να επιπλέει στην επιφάνεια, ο άλλος σκοτώθηκε από παράνομη αλιεία.

Ο Γκάουσμαν πιστεύει ότι ήταν απίθανο οι εναπομείναντες καρχαρίες να πέθαναν με «φυσικό τρόπο» λόγω απώλειας νατρίου ή από οποιαδήποτε άλλη «ανατομική» ζημιά, δεδομένης της προσαρμοστικότητάς τους, και ως εκ τούτου θεωρεί ότι η περαιτέρω παράνομη αλιεία είναι η «πιθανότερη» εξήγηση για την εξαφάνισή τους.

Όποιος και αν είναι ο λόγος, η απουσία αυτή είναι έντονα αισθητή στον σύλλογο, καθώς τα μέλη λάτρεψαν το γεγονός ότι το γήπεδό τους ήταν το μοναδικό μέρος στον κόσμο που είχε καρχαρίες

Πηγή: CNN

Δημοφιλή