Εφη Μπίρμπα και Άρης Σερβετάλης στην «Καρδιά του Σκύλου» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ

Από τον Δεκέμβριο στο θέατρο Κιβωτός.

Μετά την πρώτη κοινή επιδαύρια κάθοδό τους με τα «Βατράχια», η Έφη Μπίρμπα και ο Άρης Σερβετάλης επιστρέφουν στο θέατρο Κιβωτός τον Δεκέμβριο, με το εμβληματικό έργο του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ «Καρδιά του Σκύλου».

H Μπίρμπα επιχειρεί μία νέα ανάγνωση και σκηνοθετεί με τον δικό της διηθητικό και ονειρικό τρόπο την άγρια, ταραχώδη και κωμικά υπερρεαλιστική αυτή σάτιρα για την ανθρώπινη φύση με πρωταγωνιστές τον Άρη Σερβετάλη και τον Αντώνη Μυριαγκό. Μαζί τους η Ηλέκτρα Νικολούζου, ο Μιχάλης Θεοφάνους, η Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, η Αλεξάνδρα Καζάζου και ο Σπύρος Δέσικος.

Το έργο

Η «Καρδιά του Σκύλου» γράφτηκε το 1925, αλλά δε δημοσιεύτηκε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1987 λόγω λογοκρισίας. Πρόκειται για ένα ευφυες μείγμα σατιρικής και φιλοσοφικής λογοτεχνίας που ακροβατεί στα όρια της επιστημονικής φαντασίας και του ρεαλισμού, θίγει θέματα που αφορούν τη φύση και την ατομική ταυτότητα και εγείρει ερωτήματα για τις συνέπειες των κοινωνικών πιέσεων και της επιστήμης.

Η ιστορία του περιστρέφεται γύρω από τον καθηγητή Πρεομπραζένσκι που μαζί με τον βοηθό του, δόκτορα Μπρομεντάλ, επιχειρούν ένα τολμηρό ιατρικό πείραμα.

Μεταμοσχεύουν την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεκρού άνδρα σε έναν αδέσποτο σκύλο ονόματι Σάρικ με τη φιλοδοξία να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο ανθρώπου. Το πείραμα δεν έχει την αναμενόμενη έκβαση, καθώς ο σκύλος Σάρικ μετατρέπεται σταδιακά σε άνθρωπο αγροίκο που διαλύει τη γαλήνη της καθημερινότητας και θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική θέση και την επιστημονική υπόσταση του δημιουργού του.

Η παράσταση

Ως «προειδοποιητικό παραμύθι για τη διαφύλαξη της ατομικότητάς μας», η «Καρδιά του σκύλου» ταιριάζει απόλυτα με τη θεματολογία των έργων που γοητεύουν την Έφη Μπίρμπα (Άτιτλο, Δον Κιχώτης, Σωσίας, Το Όνειρο ενός Γελοίου, Βατράχια), έργα δηλαδή που μιλούν για πολύ πυρηνικά ζητήματα με τρόπο στρεβλό, ιδιαίτερο και μοναδικό.

Η ιδιοσυγκρασιακή καλλιτέχνιδα προσεγγίζει το έργο αυτό του Μπουλγκάκοφ που αναδεικνύει έξοχα τον παραλογισμό της βίαιης αλλαγής της ανθρώπινης φύσης, ώστε να ταιριάζει σε ένα άκαμπτο ιδεώδες, αποκαλύπτοντας τους κινδύνους της απόλυτης συμμόρφωσης του ανθρώπου στις κοινωνικές επιταγές.

Δημοφιλή