Διαχρονικά ο δυνατός κατά του αδυνάτου. Ο προϊστάμενος κατά του υφιστάμενου, ανεξαρτήτως φύλου. Παιδιά μεταξύ τους ( bullying). Σύζυγοι μεταξύ τους, κατά των παιδιών τους και τούμπαλιν. Κακοποίηση ανηλίκων ( κοριτσιών - αγοριών ) συνήθως από άτομα εμπιστοσύνης. Αποστέρηση και αποξένωση γονιού από τα παιδιά του ( συνήθως του πατέρα) και πάμπολλα άλλα, διαχρονικά παθογενή που περνάνε ” απαρατήρητα ” στον καθημερινό βίο, φτάνοντας, λίγα απ′ αυτά, εμπρόθεσμα στη δημοσιότητα, την αποτροπή, τη δικαιοσύνη και τιμωρία.
Ο Νόμος έπεται των πράξεων και ουδέποτε μπορεί να καλύψει προκαταβολικά, δηλ. πριν εκδηλωθεί η πράξη, όλες τις ειδικές περιπτώσεις που αναφαίνονται. Άρα αυτά τα θέματα πρωτίστως άπτονται Παιδείας, αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνικής συμπεριφοράς, ενός εκάστου εξ ημών και όλων μας από κοινού, ειδάλλως, όσο διαιωνίζονται, έχουμε προσχηματικές ψευδεπίγραφες ανούσιες τάχα ευαισθησίες, που τίποτα δεν αλλάζουν.
Στη χώρα μας διαχρονικά, ενώ μιλούν οι Σοφοί, αποφασίζουν οι άσχετοι. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ Σόλων (5.3- 5.6 ) ” [5.3] Αυτά γινόταν σε εποχή που ήδη είχε αρχίσει ο Σόλων να ασχολείται με την πολιτική και να συντάσσει τους νόμους. [5.4]
Όταν λοιπόν το έμαθε ο Ανάχαρσης γέλασε με αυτές τις ασχολίες του Σόλωνα, που πίστευε ότι θα περιόριζε τις αδικίες και την απληστία των συμπολιτών του με γραπτές διατάξεις, που δεν διαφέρουν καθόλου από τον ιστό της αράχνης, αλλά, όπως εκείνος, θα συγκρατήσουν τα ασθενικά και αδύναμα άτομα, αλλά θα σπάσουν κάτω από την πίεση των ισχυρών και πλουσίων. [5.5]
Σε αυτά τα λόγια του Ανάχαρση λένε πως ο Σόλων απάντησε ότι οι άνθρωποι τηρούν τις συμφωνίες εκείνες που σε κανέναν από τους συμβαλλομένους δεν συμφέρει να τις παραβιάζει, και ότι αυτός προσαρμόζει τους νόμους προς τα συμφέροντα των συμπολιτών του με τέτοιο τρόπο, ώστε να δείξει σε όλους ότι το να ενεργούν σύμφωνα με τη δικαιοσύνη είναι προτιμότερο από το να παρανομούν. [5.6]
Τα πράγματα όμως εξελίχτηκαν μάλλον όπως είχε συμπεράνει ο Ανάχαρσης παρά όπως έλπιζε και υπολόγιζε ο Σόλων.
Παραβρέθηκε ο Ανάχαρσης σε μια συνέλευση του λαού της Αθήνας και εκείνο που του έκανε εντύπωση ήταν, ότι στους Έλληνες, ενώ μιλούν οι σοφοί, αποφασίζουν οι άσχετοι.”