Η ασυνήθιστη συμπεριφορά του θείου στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης δεν μπορεί να εξηγηθεί μέσω μιας «ιπτάμενης» μορφής εξωγήινης ζωής, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό βιοχημείας και ατμοσφαιρικής χημείας για να δοκιμάσουν τη θεωρία/ υπόθεση περί «ζωής στα σύννεφα», για την οποία οι αστρονόμοι κάνουν εικασίες εδώ και δεκαετίες, και διαπίστωσαν πως η σύνθεση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης δεν εξηγείται με την παρουσία ζωής.
Οποιαδήποτε μορφή ζωής σε επαρκείς ποσότητες αναμένεται να αφήνει πίσω της χημικά «αποτυπώματα» στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, καθώς καταναλώνει τροφή και βγάζει απόβλητα. Ωστόσο οι ερευνητές του Κέμπριτζ δεν βρήκαν ίχνη από τέτοια «αποτυπώματα» στην Αφροδίτη.
Ακόμα και αν ο πλανήτης είναι κενός από ζωή, οι ερευνητές αναφέρουν στο Nature Communications πως τα αποτελέσματα της έρευνάς τους θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα ως προς τη μελέτη των ατμοσφαιρών παρόμοιων πλανητών ανά τον γαλαξία, και τον ενδεχόμενο εντοπισμό ζωής εκτός του Ηλιακού Συστήματος.
«Περάσαμε τα τελευταία δύο χρόνια προσπαθώντας να εξηγήσουμε την περίεργη θειική χημεία που βλέπουμε στα σύννεφα της Αφροδίτης» είπε ο Dr. Πολ Ρίμερ, ένας εκ των συντελεστών της έρευνας, από το Τμήμα Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου. «Η ζωή τα καταφέρνει πολύ καλά στις περίεργες χημείες, οπότε μελετάμε εάν υπάρχουν τρόπος να καταστήσουμε τη ζωή πιθανή εξήγηση για αυτά που βλέπουμε».
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό ατμοσφαιρικών και βιοχημκών μοντέλων για τη μελέτη των χημικών αντιδράσεων που αναμένεται να λάβουν χώρα, δεδομένων των γνωστών πηγών χημικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης.
«Κοιτάξαμε τη βασισμένη στο θείο “τροφή” που υπάρχει στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης- δεν είναι κάτι που θα θέλαμε να φάμε, μα είναι η κύρια διαθέσιμη πηγή ενέργειας» είπε ο Σον Τζόρνταν, του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου και πρώτος συντάκτης της έρευνας. «Αν αυτή η τροφή καταναλώνεται από ζωή, θα έπρεπε να δούμε στοιχεία για αυτό μέσω συγκεκριμένων χημικών που χάνονται και αποκτώνται στην ατμόσφαιρα».
Τα μοντέλα εξέτασαν ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης- την αφθονία του διοξειδίου του θείου (SO2). Στη Γη το περισσότερο διοξείδιο του θείου προέρχεται από ηφαίστεια. Στην Αφροδίτη υπάρχουν υψηλά επίπεδα στα χαμηλότερα στρώματα των νεφών, μα κάπως «απορροφάται» εκτός ατμόσφαιρας σε μεγαλύτερα ύψη.
«Αν η ζωή είναι παρούσα, πρέπει να επηρεάζει την ατμοσφαιρική χημεία» είπε ο Dr. Όλιβερ Σορτλ, του Τμήματος Γεωεπιστημών και του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου. «Θα μπορούσε να είναι η ζωή ο λόγος που τα επίπεδα διοξειδίου του θείου στην Αφροδίτη μειώνονται τόσο πολύ;».
Τα μοντέλα, που αναπτύχθηκαν από τον Τζόρνταν, περιλαμβάνουν μια λίστα αντιδράσεων μεταβολισμού που θα πραγματοποιούσαν οι μορφές ζωής προκειμένου να λάβουν την «τροφή» τους και να αποβάλουν τα υπο-παράγοντα/ απόβλητα. Οι ερευνητές έβαλαν το μοντέλο να λειτουργήσει για να δουν αν η μείωση των επιπέδων διοξειδίου του θείου θα μπορούσε να εξηγείται από αυτές τις αντιδράσεις. Όπως διαπιστώθηκε, οι αντιδράσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση των επιπέδων, μα μόνο μέσω της παραγωγής άλλων μορίων σε πολύ μεγάλες ποσότητες που δεν έχουν παρατηρηθεί. Τα αποτελέσματα αυτά θέτουν ένα «σκληρό όριο» ως προς το πόση ζωή θα μπορούσε να υπάρχει στην Αφροδίτη χωρίς να «τινάξει στον αέρα» όλα όσα γνωρίζουμε για τον τρόπο που λειτουργούν οι χημικές αντιδράσεις στις ατμόσφαιρες των πλανητών.
«Αν η ζωή ήταν υπεύθυνη για τα επίπεδα διοξειδίου του θείου που βλέπουμε στην Αφροδίτη, θα παραβίαζε επίσης όλα όσα γνωρίζουμε για την ατμοσφαιρική χημεία της Αφροδίτης» είπε ο Τζόρνταν. «Θέλαμε η ζωή να είναι μια πιθανή εξήγηση, μα όταν τρέξαμε τα μοντέλα, δεν ήταν βιώσιμη λύση. Μα αν η ζωή δεν είναι υπεύθυνη για αυτά που βλέπουμε στην Αφροδίτη, παραμένει ακόμα ένα πρόβλημα προς λύση- υπάρχουν πολλές περίεργες χημικές διεργασίες για να παρακολουθήσουμε».