Πριν εγκαταλείψει τον οικισμό της, μια μεσαιωνική κοινότητα στην Αγγλία γκρέμισε μια περίτεχνη πύλη εισόδου και στη θέση της έθαψε ένα 15χρονο κορίτσι.
Και σε μια τελική πράξη που τη χαρακτηρίζει ως διαφορετική, πιθανότατα έδεσαν τους αστραγάλους της και την έθαψαν με το πρόσωπο προς τα κάτω, αποκαλύπτει μια νέα ανάλυση.
Η ασυνήθιστη ταφή του κοριτσιού στα όρια του οικισμού είναι έκφραση «ετερότητας», σημείωσαν οι αρχαιολόγοι.
«Πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ πώς ακριβώς αντιμετωπιζόταν αυτή η νεαρή γυναίκα από την κοινότητα στην οποία μεγάλωσε, αλλά ο τρόπος που θάφτηκε μας λέει ότι ήταν σχεδόν βέβαιο ότι την έβλεπαν διαφορετική», δήλωσε ο Ντον Γουόλκερ, οστεολόγος στο Μουσείο Αρχαιολογίας του Λονδίνου (MOLA), σε ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 14/8 και αναδημοσιεύει το Live Science. «Οι τελετουργίες της ταφής της μπορεί να αντανακλούσαν τη φύση του θανάτου της ή την κοινωνική της ταυτότητα ή την οικογένειά της».
Είναι ακόμη πιθανό ότι η έδεσαν τους αστραγάλους του κοριτσιού λόγω της πεποίθησης ότι το πτώμα της μπορεί να σηκωθεί από τον τάφο και να βλάψει τους ζωντανούς.
«Εκτός από το ότι είναι θαμμένη μπρούμυτα, η θέση των αστραγάλων της υποδηλώνει ότι μπορεί να ήταν δεμένοι μεταξύ τους», σημείωσε ο Γουόλκερ.
«Αυτό υποδηλώνει ότι η κοινότητα έλαβε πρόσθετα μέτρα για να διασφαλίσει ότι δεν θα μπορούσε να «επιστρέψει» από τον τάφο».
Τα λείψανα του κοριτσιού, τα οποία θάφτηκαν μεταξύ 680 και 880 μ.Χ. κοντά στο χωριό Κόνινγκτον στο Κέιμπριτζσαϊρ, δείχνουν ότι βίωσε πολλές κακουχίες κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής της. Τα δόντια της φέρουν ενδείξεις υποσιτισμού και η πλάτη της αποκαλύπτει ότι είχε μια ασθένεια των σπονδυλικών αρθρώσεων που επιδεινώθηκε από τη σκληρή χειρωνακτική εργασία.
Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η έφηβη είχε χαμηλή κοινωνική θέση. Ο σκελετός της δεν έχει σημάδια μακροχρόνιας ασθένειας, οπότε είναι πιθανό το κορίτσι να πέθανε με ξαφνικό ή απροσδόκητο τρόπο, αναφέρουν οι αρχαιολόγοι στην ανακοίνωση.
Τα λείψανα του κοριτσιού ανακαλύφθηκαν μεταξύ του 2016 και του 2018, κατά τη διάρκεια ανασκαφών ενόψει ενός κατασκευαστικού έργου. Τώρα, οι επιστήμονες του MOLA μελέτησαν λεπτομερέστερα τον σκελετό και τον τόπο ταφής της έφηβης.
Η θέση του κοριτσιού με το πρόσωπο προς τα κάτω είναι ασυνήθιστη, καθώς οι νεκροί στην πρώιμη μεσαιωνική Αγγλία θάβονταν με το πρόσωπο προς τα πάνω. Όταν η κοινότητα της έφηβης ξήλωσε έναν μεγάλο ξύλινο στύλο στην είσοδο του οικισμού, ο λάκκος που απέμεινε αξιοποιήθηκε ως τάφος.
Το κορίτσι πέθανε μεταξύ των τελών του έβδομου και του ένατου αιώνα, όπως έδειξε η ραδιοχρονολόγηση, ενώ η δραστηριότητα στον οικισμό χρονολογείται στον όγδοο και τον ένατο αιώνα. Ο οικισμός χρησίμευε ως ένα από τα διοικητικά κέντρα της Μερκίας, ενός ισχυρού βασιλείου στην αγγλοσαξονική Αγγλία. Όταν όμως το βασίλειο άρχισε να χάνει την εξουσία του, ο οικισμός εγκαταλείφθηκε.
Αν η ταφή του κοριτσιού συνέπεσε με την εγκατάλειψη του οικισμού - όπως υποδηλώνει η αφαίρεση του στύλου της πύλης που χρησιμεύει ως σημείο ταφής της - είναι πιθανότατα ένα από τα τελευταία πράγματα που έκανε η κοινότητά της πριν φύγει.