Αποζημιώσεις ύψους 60εκ δολαρίων θα καταβάλλει η Γαλλία σε Αμερικανούς και γενικότερα μη Γάλλους πολίτες οι οποίοι κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής της χώρας «συνέβαλλε» στη μεταφορά πολιτών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με τραίνα της εταιρείας των γαλλικών σιδηροδρόμων (SNCF).
Η καταβολή των αποζημιώσεων προβλέπεται σε συγκεκριμένη συμφωνία η οποία έχει συναφθεί μεταξύ μεταξύ Παρισίων και Ουάσινγκτον και οι οριστικές υπογραφές θα μπουν την ερχόμενη Δευτέρα.
Η συμφωνία προβλέπει την καταβολή 100.000 δολαρίων σε κάθε επιζώντα της της ναζιστικής θηριωδίας που βίωσε στα στρατόπεδα του θανάτου. Για το σκοπό αυτό προβλέπεται η δημιουργία ενός ταμείου αποζημιώσεων στο οποίο η Γαλλία θα προσφέρει το ποσό των 60εκ δολαρίων, όπως δήλωσε η Γαλλίδα πρέσβης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Πατριατσιανά Σπαρασινό-Τιελέ.
Σε αντάλλαγμα οι ΗΠΑ δεσμεύθηκαν να υπερασπιστούν την ασυλία ξένων επιχειρήσεων στο έδαφός τους, γεγονός που τις προστατεύει από οποιαδήποτε δικαστική προσφυγή.
Την αρχή για τη σύναψη αυτής της συμφωνίας, έκανε Αμερικανός γερουσιαστής ο οποίος το 2013 είχε ζητήσει Κογκρέσο να τροποποιήσει τον συγκεκριμένο νόμο αυτό, ώστε να οδηγηθεί ενώπιον του του αμερικανικού δικαστηρίου η εταιρεία των Γαλλικών Σιδηροδρόμων.
Η εταιρεία είχε επιταχθεί κατά τη περίοδο του καθεστώτος Βισί, και ο γαλλικός σιδηρόδρομος χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει 76.000 Εβραίους σε βαγόνια εμπορικών αμαξοστοιχιών προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης από το 1942 ως το 1944. Μόλις 3.000 εξ αυτών κατάφεραν να επιζήσουν.
Η συγκεκριμένη συμφωνία αφορά όλους τους μη Γάλλους, μεταξύ αυτών πολλοί Αμερικανοί και Ισραηλινοί, οι οποίοι βρίσκονταν στη Γαλλία από το 1942 ως το 1944 και μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με λεωφορεία ή τραίνα και οι οποίοι δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις που είχε θέσει το γαλλικό κράτος για να λάβουν αποζημιώσεις. Δηλαδή όσοι είχαν μεταναστεύσει έκτοτε ή όσοι είχαν φτάσει στη Γαλλία μετά την 1η Σεπτεμβρίου 1939.
Η υπόθεση αυτή αποτελούσε χρόνιο εμπόδιο για τη γαλλική εταιρεία να κερδίσει συμβόλαια στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα η Πολιτεία του Μέριλαντ είχε εκφράσει την επιθυμία να ζητήσει από τη SNCF να αποζημιώσει τα θύματα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου προτού της αναθέσει ένα συμβόλαιο.
Όμως «η SNCF δεν θεωρήθηκε ποτέ υπεύθυνη για τους εκτοπισμούς. Ήταν απλώς ένα όργανο (…) εναπόκειται στις γαλλικές αρχές» να αναλάβουν την ευθύνη, υπενθύμισε η Σπαρασινό-Τιελέ. Γι’ αυτό και η εταιρεία «δεν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις», πρόσθεσε.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ