Τα θέατρα του Μπρόντγουεϊ συνηθίζουν να παίρνουν την ονομασία τους από τους «γίγαντες» της σκηνής -όπως μεταξύ άλλων οι Γιουτζίν Ο’Νιλ, Τζορτζ και Άιρα Γκέρσουιν και του Νιλ Σάιμον.
Ιστορικά, ωστόσο, λίγοι μαύροι καλλιτέχνες έχουν λάβει αυτήν την τιμή. Τώρα, σε μια ιστορική πρώτη, θέατρο του Μπρόντγουεϊ θα πάρει το όνομα μιας μαύρης γυναίκας. Της τραγουδίστριας και ηθοποιού Λένα Χορν (1917 - 2010).
Η αλλαγή θα γίνει επισήμως το φθινόπωρο, μετά από τελετή που θα πραγματοποιήσει το Nederlander Organization, στο οποίο ανήκει το θέατρο.
Το θέατρο, χωριτικότητας 1.031 θέσεων, άνοιξε τις πύλες του το 1926, ως Mansfield Theatre, από τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Μάνσφιλντ. Στη δεκαετία του 1950, χρησιμοποιήθηκε για λίγο ως στούντιο από το CBS, ενώ από το 1960, είναι γνωστό ως Brooks Atkinson Theatre από τον κριτικό θεάτρου των New York Times.
Η Λένα Χορν και ο Μπρους Άτκινσον μοιράζονται μάλιστα μια ιστορία. Το 1939, ο Άτκινσον ανέφερε σε κριτική του την Χορν, όπως θυμάται η οικογένεια της και σύμφωνα με το Nederlander Organization. Η γνώμη του Άτκινσον για το μιούζικαλ Blackbirds του 1939 ήταν ως επί το πλείστον αρνητική, αλλά είχε γράψει και κάτι θετικό για την παράσταση: ότι η Χορν θα είναι «καταπληκτική όταν θα έχει την κατάλληλη σκηνοθεσία».
«Η σκηνοθεσία αυτή ήλθε από την ίδια τη Λένα», προσέθεσε η οικογένεια της. «Αναζήτησε μια καλλιτεχνική παιδεία και μια πολιτική παιδεία. Αναζήτησε τη δική της φωνή, τη βρήκε και μετά πάλεψε για το δικαίωμα που πάντα της αρνούνταν – να πει τη δική της ιστορία».
Ο Τζέιμς Νέντερλαντερ, πρόεδρος του Nederlander Organization, χαρακτήρισε την Λένα Χορν «θρύλο», υπογραμμίζοντας ότι η τιμή που της γίνεται να «έχει ήδη καθυστερήσει» και ότι «πλέον η στιγμή αυτή έχει έρθει».
Την ίδια ώρα καλλιτέχνες του Black Broadway επικροτούν με δηλώσεις τη μετονομασία. Η βραβευμένη με Tony, LaChanze, χαρακτήρισε την Λένα Χορν «πρωτοπόρο» και «πηγή έμπνευσης», ενώ η έξι φορές νικήτρια των βραβείων Tony, Όντρα ΜακΝτόναλντ, είπε πως «η εκπροσώπηση είναι το παν».
Και συνέχισε λέγοντας, ότι «το Lena Horne Theatre επιβεβαιώνει ότι οι μαύρες γυναίκες είναι ορατές, υπάρχουν. Και κάθε φορά που θα ανεβαίνουμε στην σκηνή του θεάτρου, θα ”ψηλώνουμε”, θα ανεβαίνουμε στους ώμους της και στην κληρονομιά που μας άφησε».
Το νέο όνομα είναι μέρος μιας συμφωνίας που επιτεύχθηκε πέρυσι μεταξύ των τριών μεγάλων ιδιοκτητών θεάτρου του Μπρόντγουεϊ -της Nederlander, της Shubert Organization και της Jujamcyn Theaters- και της ομάδας υπεράσπισης Black Theater United, με στόχο να τιμήσουν τους μαύρους καλλιτέχνες. Κάθε θέατρο θα λάβει το όνομα καλλιτέχνη της επιλογής τους.
Τα Jujamcyn Theatres έχουν ήδη μετονομάσει το Virginia Theatre σε August Wilson Theatre το 2005, λίγες εβδομάδες μετά τον θάνατο από καρκίνο του ήπατος του βραβευμένου με βραβείο Πούλιτζερ θεατρικού συγγραφέα.
Την άνοιξη, το Shubert Organization ανακοίνωσε τα σχέδιά του να μετονομάσει το Cort Theatre προς τιμήν του ηθοποιού Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, ο οποίος έχει εμφανιστεί σε 21 παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ και ανήκει στην ελίτ των EGOT (νικητής Emmy, Grammy, Oscar και Tony).
Λένα Χορν: Η πιο ακριβοπληρωμένη μαύρη ηθοποιός της εποχής
Η Λένα Χορν γεννήθηκε το 1917 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Αφού έπαιξε στο Cotton Club της Νέας Υόρκης και έδωσε μια σόλο παράσταση στο Carnegie Hall, δοκίμασε τις δυνάμεις της τη δεκαετία του 1940 στη μεγάλη οθόνη, εμφανιζόμενη σε ταινίες όπως το Cabin in the Sky, Meet Me in Las Vegas και το Stormy Weather, στο οποίο τραγούδησε το ομώνυμο τραγούδι.
Μέχρι το 1942, ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη μαύρη ηθοποιός της εποχής και όριζε στο συμβόλαιό της ότι δεν θα έπαιρνε στερεοτυπικούς «μαύρους» ρόλους.
Στο Μπρόντγουεϊ, με τον ρόλο της στο μιούζικαλ «Jamaica» η Χορν έγινε η πρώτη μαύρη γυναίκα που έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Τόνυ στην κατηγορία «καλύτερη ηθοποιός σε μιούζικαλ». Κέρδισε επίσης το ειδικό βραβείο Tony για τον μονόλογο του 1981, «Lena Horne: The Lady and Her Music».
Αρχικά η παράσταση ανέβηκε στο Nederlander Theatre για τέσσερις εβδομάδες, αλλά συνεχίστηκε μετά την μεγάλη επιτυχία που είχε, επί 14 μήνες.
Η Λένα Χορν δεν ήταν μόνο εξαιρετική ερμηνεύτρια. Υπήρξε και διάσημη ακτιβίστρια. Κατά τη διάρκεια του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στη δεκαετία του 1960, υποστήριξε το National Council of Negro Women, ενώ συμμετείχε στην μεγαλειώδη Πορεία στην Ουάσιγκτον το 1963 αλλά και σε εκείνες του Νότου.