Ορίστε! Με την είσοδο των ακροδεξιών (νεοναζιστών;) στην Γερμανική Κυβέρνηση μπαίνουν και οι Γερμανοί στον αντιπροσφυγικό χορό. Επανέρχεται ο ανοιχτός ρατσισμός του Κεντροευρωπαϊκού τόξου: Ουγγαρία, Πολωνία, Αυστρία, Σλοβακία. Εκεί που λίγο ως πολύ άνθησε ο Ναζισμός και ιδιαίτερα στη Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία. Η συμπαθής Μέρκελ που απειλείται με έξωση θα καταλάβει που έπεσε εγκαταλείποντας το Ανατολικογερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, στην Νεολαία του οποίου ήταν επικεφαλής τoυ Τμήματος Θηλαίων της Αχτίδας των Γυμνιστών! (Σωστή Αφροδίτη, αν πιστέψουμε τα αδιάψευστα αρχεία της εποχής που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο).
Το 10% του ελληνικού πληθυσμού - αν όχι το 15- είναι μετανάστες μόνιμοι ή περιστασιακοί, αλλά είναι τουλάχιστον άοπλοι, ειρηνικοί και φιλελληνικοί. Από το ναζιστικό Άνσλους της Αυστρίας του 1937 και ύστερα, πάνω από 15 εκατομμύρια ένοπλοι Γερμανοί μετανάστευσαν σε όσο γίνεται περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Η οποία δεν είχε σε ποιον να διαμαρτυρηθεί. Οι Γερμανοί αυτοί, 200.000 περίπου που έσπευσαν να εγκατασταθούν με το ζόρι στη χώρα μας - γιατί σχεδόν κανείς δεν τους ήθελε - πήραν τα οικήματα που ήθελαν, εκτελούσαν στα Σκοπευτήρια της Καισαριανής όσους Έλληνες χρειάζονταν για να δειπνούν με μεγαλύτερη όρεξη και απήγαγαν το 80% της καλλιέργειας και πάσης παραγωγής, το οποίο μοιράζονταν με τις οικογένειές τους που είχαν αφήσει στη Γερμανία. Η βάρβαρη αυτή μετανάστευση είχε 600.000 ελληνικά θύματα. Δηλαδή θανάτους από την ασιτία, κοινώς πείνα.
Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που φυλές Ούννων και Βανδάλων μετανάστευαν στην Ελλάδα και στον ευρύτερο ελληνόφωνο κόσμο της Μέσης Ανατολής. Είναι άγνωστο πόσοι ήταν οι νεκροί Έλληνες εκείνων των εισβολών. Κάπως ειρηνικότερη ήταν η ένοπλη ”μετανάστευση” των Ρωμαίων στην Ελλάδα (την οποία μιμήθηκε αργότερα ο Μουσολίνι στην Δεκαετία του 1940). Οι ”μουσολινικοί” Ρωμαίοι που εισέβαλαν σήμερα στην κυβέρνηση της Ιταλίας, μιας χώρας που κατακρεούργησε και αφαίμαξε όχι λίγους αφρικανικούς λαούς, έχουν το θράσος να καταστρατηγούν το Διεθνές Δίκαιο και να αδιαφορούν για την τύχη μεταναστών που η χώρα αυτή τους δημιούργησε! Με την ίδια αδιαφορία που, το 1829, είχε επίσης σταλεί μια ”σχεδία” γεμάτοι ναυαγούς, η διάσημη ”Μέδουσα” στις τρικυμίες της Μεσογείου. Τους ναυαγούς που βλέπουμε στον πίνακα του Ζερικώ που αποφάσισε να αφηγηθεί ένα πραγματικό τραγικό ναυάγιο.
150 άτομα επέβαιναν στη Μέδουσα. Τα τρόφιμα και το νερό μόλις έφταναν για μια μέρα. Διαβάζουμε σε μια περιγραφή: Οι ναυαγοί ήταν τόσο στριμωγμένοι στη σχεδία που σχεδόν δεν είχαν χώρο να μετακινηθούν. Ο πλους της σχεδίας ήταν πραγματική κόλαση για τους επιβαίνοντες. Μερικοί παρασύρθηκαν από τα κύματα κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Μερικοί άλλοι πέθαναν όταν ξέσπασε μια βίαιη εξέγερση. Από την τρίτη ημέρα άρχισαν να παρατηρούνται φαινόμενα κανιβαλισμού. Την έκτη μέρα οι τραυματίες και οι άρρωστοι ρίχτηκαν στη θάλασσα για να εξοικονομηθούν τα ελάχιστα εφόδια που απέμεναν. Η σχεδία παρασύρθηκε από τα ρεύματα και εξακολούθησε να πλέει για μια ακόμη εβδομάδα, συνολικά δηλ. επί 13 ημέρες, πριν βρεθεί, εντελώς κατά τύχη, από ένα πλοίο που περισυνέλεξε τους εναπομείναντες ναυαγούς. Το ναυάγιο ξεπέρασε τα όρια μιας καταστροφής λόγω των φαινομένων κτηνωδίας και κανιβαλισμού που έλαβαν χώρα μεταξύ των επιβαινόντων. Από τους 150 περίπου επιβαίνοντες περισυνελέγησαν ζωντανοί μόνο δέκα.
Σκηνές ανάλογες με αυτές που έχουν σημειωθεί στα νερά της Μεσογείου και του Αιγαίου. Η υπόθεση έλαβε μεγάλη δημοσιότητα από την φιλελεύθερη αντιπολίτευση. Ο Ζερικώ βοήθησε με δύο λιθογραφίες να εικονογραφήσει ένα φυλλάδιο-κατηγορητήριο κατά της κυβέρνησης, στηριγμένο στις αφηγήσεις δύο επιζώντων ναυαγών που είχε συναντήσει πριν ζωγραφίσει την Μέδουσα.
Το πλοίο Aquarius με τoυς 640 ναυαγούς που έπλεαν στα απρόβλεπτα κύματα και σώθηκαν από την ανθρωπιστική οργάνωση SOS Μεσόγειος ΔΕΝ έγινε δεκτό από την νέα ιταλική κυβέρνηση παρά τις Διεθνείς συμφωνίες για την διάσωση ναυαγών που κινδυνεύουν όταν το σκάφος που τους διέσωσε βρίσκεται κοντά σε κάποιο λιμάνι το οποίο είναι υποχρεωμένο να του δεχτεί.
Η ”Μουσολινική” Ιταλία που έχουμε σήμερα στην Ευρώπη απάντησε στην Ανθρωπιστική Οργάνωση SOS-Mεσόγειος και στο πλοίο της, με τους Ναυαγούς που κινδύνευε να γίνει η «Μέδουσα» του Ζερικώ, με την γνωστή ιταλική ύβρη: “Ande pidixou!” (Και μη συγχωρέστε τους για την έκφραση).
Ήμουν δεκατεσσάρων χρονών στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στην Αθήνα, στο πεζοδρόμιο με τους περίεργους, όταν περνούσαν από μπροστά μας με κατεβασμένο το κεφάλι, οι Ιταλοί στρατιώτες που μας σκότωναν στα κατοχικά συλλαλητήρια. Τώρα περνούσαν ως ”πρόσφυγες” πλέον, αιχμάλωτοι των Γερμανών πλέον. Αλλά ορμούσαν οι Έλληνες, οι γείτονές μου, να τους δώσουν ένα κομμάτι από κουραμάνα ή μια πατάτα και να τους δώσουν κουράγιο. Αυτός είναι ο Έλληνας. Ή τουλάχιστο ήταν.
Και σήμερα, μετανάστες της Αφρικής, από λαούς που επί χρόνια είχαν σκλαβώσει και απομυζήσει οι Ιταλοί αποικιοκράτες προσπαθούν να σκαρφαλώσουν σε κάποιο Ιταλικό λιμάνι. Λιμάνι Ιταλών, οι οποίοι στον Πόλεμο του 1914 ήταν με τους Γερμανούς και ξαφνικά, μόλις είδαν προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα, προσχώρησαν στην Αντάντ (την Αγγλο-γαλλική ”Εγκάρδια Συνεννόηση”).
Πρέπει να δείτε τις φωτογραφίες των ενόπλων Ιταλών, περήφανους επάνω στην Ακρόπολη, το 1917 (όταν οι Σύμμαχοι κατέλαβαν την Αθήνα για να εξορίσουν τον βασιλιά και τη κυβέρνησή του και να φέρουν την κυβέρνηση του Βενιζέλου από το ”Κράτος της Θεσσαλονίκης”. (Και θα απορείτε γιατί έγινε ο Εμφύλιος…).
Η προσφυγιά και η μετανάστευση είναι βέβαια ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Αλλά κανείς δεν κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Πράγμα που σημαίνει ότι οι πάσης φύσεως κυβερνήτες του ηγεμονικού κόσμου ή είναι ακατάλληλοι και ανεύθυνοι ή συνειδητά εγκληματίες όταν οι στόχοι τους είναι κλασικά ωφελιμιστικοί. Το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι ”τι είναι αυτό που γεννάει την προσφυγιά και την μετανάστευση;”. Και μωρό του νηπιαγωγείου να ρωτήσετε θα σας πει ”να βελτιωθεί η ζωή τους εκεί που βρίσκονται”. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση. Και αυτό είναι έργο των ”Μεγάλων Δυνάμεων” σε βάρος (έστω και προσωρινά) των εισοδημάτων των δικών τους λαών.
Υπολογίζονται σε 70 περίπου εκατομμύρια οι μετανάστες στα επόμενα 10 χρόνια. Ίσως μερικά κραυγαλέα προβλήματα θα πρέπει να λυθούν δια της βίας. Αλλά της βίας του ΟΗΕ. Ένα από τα τρέχοντα προβλήματα είναι οι πόλεμοι μεταξύ Αραβικών φυλών. Αλλά δεν νομίζω πως είναι άλυτο. Το ποιό δύσκολο είναι η θεοκρατική τρομοκρατία. Αυτό το πρόβλημα μόνο Αραβικές κυβερνήσεις και Μουσουλμανικοί θρησκευτικοί ηγέτες μπορούν να το λύσουν και να το πολεμήσουν. Σε συνεργασία με όλες τις αραβικές φυλές. (Γιατί οι φυλές είναι συχνά το πρόβλημα).
Το μέγα challenge που αντιμετωπίζει η Ανθρωπότητα είναι η Υγεία (της οποίας μέρος είναι και η Ελευθερία). Στο μεταξύ πρέπει να γίνουν χειρουργικές επεμβάσεις παντού όπου υπάρχουν μαφίες που εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες και ιδιαίτερα τους πολιτικούς απάτριδες. Οι δε ”ένοπλοι μετανάστες” που μας αποδεκάτισαν στο παρελθόν θα πρέπει να υποχρεωθούν να μας αποζημιώσουν. Δεν έχω δει να τοποθετείται σοβαρά το θέμα ούτε στον ΟΗΕ, ούτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλα αυτά βέβαια είναι πασίγνωστα, τουλάχιστο στον χώρο της επικοινωνίας και της πολιτικής. Απλώς εξοργιζόμαστε. Και συγνώμη αν τα υπενθυμίζουμε.