Ο Αμερικανός γλύπτης Ρίτσαρντ Σέρα, ένας από τους πιο διάσημους καλλιτέχνες στη μεταπολεμική Αμερική, δημιουργός μνημειωδών έργων, φιλοτεχνημένων σε αρκετές περιπτώσεις με πελώρια φύλλα σκουριασμένου χαλυβα, πέθανε την Τρίτη 26 Μαρτίου, σε ηλικία 85 ετών.
Σύμφωνα με τους New York Times, που επικαλούνται τον δικηγόρο του, άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, εξαιτίας επιπλοκών πνευμονίας.
Με εκθέσεις και εγκαταστάσεις από τα σημαντικότερα αμερικανικά μουσεία έως την έρημο του Κατάρ, ο Ρίτσαρντ Σέρα παρέδωσε δεκάδες αξιομνημόνευτα έργα, αφηρημένα, πελώρια, ενίοτε λαβυρινθώδη, που έτειναν στον μινιμαλισμό, στα οποία το κοινό μπορούσε να περπατήσει μέσα ή γύρω από αυτά, δίνοντας τροφή για σκέψη όσον αφορά τον χώρο και το περιβάλλον.
Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο το 1939, παιδί μητέρας ρωσοεβραϊκής καταγωγής και Ισπανού πατέρα ο οποίος εργαζόταν σε ναυπηγείο, ο Σέρα σπούδασε Καλές Τέχνες στο Yale.
Βρήκε την έμπνευση κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Παρίσι με τον Philip Glass, όπου επισκέφθηκε το στούντιο του Constantin Brâncuși και τριγυρνούσε στα στέκια του ήρωά του Alberto Giacometti, αλλά ήταν στην Ισπανία, όταν αντίκρισε τον πίνακα του Ντιέγκο Βελάσκεθ «Las Meninas» (Οι Δεσποινίδες των Τιμών)-το διάσημο ομαδικό πορτρέτο του 17ου αιώνα που παίζει με την έννοια της θέασης- η στιγμή που άρχισε να επανεξετάζει όλα όσα γνώριζε για την τέχνη.
Πέρασε μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1960 ως μέλος της underground καλλιτεχνικής σκηνής της Νέας Υόρκης, όπου εργάστηκε με αντισυμβατικά υλικά όπως λατέξ, νέον και λιωμένο μόλυβδο.
Στα τέλη αυτής της δεκαετίας, δημοσίευσε μανιφέστο, κατόπιν αποκάλυψε το έργο «One ton prop (House of cards)», τέσσερις μολύβδινες πλάκες 122x122 εκατοστών, που ισορροπούσαν χάρη στο βάρος τους, σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Πέρασε κατόπιν σε μεγάλες πλάκες καστανού-πορτοκαλί χαλκού, που έμοιαζε σαν σκουριασμένος, δημιουργώντας έργα που εκτέθηκαν στη Νέα Υόρκη, στην Ουάσιγκτον, στο Μπιλμπάο και στο Παρίσι.
Το 2014, έστησε ατσάλινους πύργους στην άμμο της ερήμου στο Κατάρ, τόσο μακριά που χρειάζεται κανείς 4x4 και καλό χάρτη για να πάει κανείς να τους δει, κάπου 70 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Ντόχα. «Όταν βλέπει κανείς τα γλυπτά μου, δεν συγκρατεί ένα αντικείμενο. Συγκρατεί μια εμπειρία, ένα πέρασμα», δήλωνε το 2004.
Παντρεμένος με την ιστορικό τέχνης Clara Weyergraf από το 1981, ο Σέρα παρέμεινε ενεργός καλλιτεχνικά μέχρι τα 80 του χρόνια, περιγράφοντας μια έκθεση του το 2019 στη γκαλερί Gagosian της Νέας Υόρκης ως την «πιο βαριά έκθεση που έχει κάνει ποτέ».
Μέχρι τον θάνατό του θεωρούνταν ο πιο γνωστός εν ζωή γλύπτης στις ΗΠΑ, με το βαρύ, συμπαγές έργο του να έρχεται όλο και περισσότερο σε αντίθεση με το αέρινο εφήμερο της ψηφιακής εποχής. Όταν ρωτήθηκε από τον εννοιολογικό καλλιτέχνη Michael Craig-Martin το 2015, ποιοι άλλοι καλλιτέχνες προσέγγιζαν τη γλυπτική όπως εκείνος, απάντησε: «Δεν νομίζω ότι το κάνει κανείς».
Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ, Guardian