Και τι δεν έγινε σε αυτή τη πενταετία της Ευρωβουλής, με την Ευρώπη να βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις, πρώτα με την πανδημία και έπειτα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, έπειτα από την εισβολή της Ρωσίας.
Και οι δύο αυτές οδυνηρές καταστάσεις, δημιούργησαν αλυσιδωτά ζητήματα στη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών, χάθηκαν ζωές, άλλαξε η ζωή πολλών, οι συνήθειες ακόμα περισσότερων και βέβαια επήλθε ακρίβεια σε αγαθά.
Για όλα αυτά τα ζητήματα ελήφθησαν αποφάσεις σε εθνικό αλλά κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τις οποίες κλήθηκαν να λάβουν οι ευρωβουλευτές.
Στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, την περασμένη Πέμπτη, έπεσε η αυλαία αυτής της πενταετούς θητείας, με ανάμεικτα αποτελέσματα, άλλα πολύ θετικά και άλλα με αρνητικό πρόσημο. Και βέβαια, τα περισσότερα από αυτά, διότι μετά την ευρωπαϊκή γίνονται και εθνική νομοθεσία, επηρεάζουν και θα επηρεάσουν τη χώρα μας.
Η 9η κοινοβουλευτική περίοδος 2019-2024 σε αριθμούς
Συνολικά, τόσο στο Στρασβούργο, όσο και στις Βρυξέλες διότι και εκεί υπάρχει Κοινοβούλιο έγιναν 271 συνεδριάσεις με πάνω από 2.000 ώρες συνεδριάσεων.
Οι νομοθετικές διαδικασίες ξεπέρασαν τις 970 και οι μη νομοθετικές έφθασαν περίπου τις 1.100. Οι τροπολογίες που κατατέθηκαν στην Ολομέλεια άγγιξαν τις 29.000! Ο αριθμός εργασιών ψηφοφορίας που πραγματοποιήθηκε στην ολομέλεια έφθασε τις περίπου 26.500!
Κατά συνέπεια, ήταν μια πολύ παραγωγική περίοδος, αυτή η πενταετία και εμείς που επισκεπτόμαστε το Ευρωκοινοβούλιο αντιλαμβανόμαστε ότι γίνεται δουλειά, όχι από όλους τους ευρωβουλευτές, όλων των χωρών, αλλά από τους περισσότερους. Και βέβαια οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι πίσω από κάθε ευρωβουλευτή υπάρχει και μια ομάδα δύο, τριών στελεχών, έμπειρων σε διεθνή θέματα, που μένουν μόνιμα στο εξωτερικό και επεξεργάζονται τα νομοθετήματα, δίνοντας το αποτέλεσμα στον κάθε βουλευτή, ο οποίος στη συνέχεια προσθέτει ή αφαιρεί στοιχεία. Βάζει δηλαδή τη δική του πινελιά στα θέματα που θέτει.
Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό στις επερχόμενες Ευρωεκλογές 6-9 Ιουνίου, η σύνθεση της νέας Ευρωβουλής να συμβάλλει στη διατήρηση της Ενωμένης Ευρώπης, με τον κίνδυνο των ακραίων τάσεων μάλλον να αποφεύγεται. Και βέβαια να μας εκπροσωπήσουν άνθρωποι καταρτισμένοι, ώστε να συμβάλλουν στη λήψη σωστών αποφάσεων.
Ζήτησα από τους τωρινούς Έλληνες Ευρωβουλευτές, ευρισκόμενος στο Στρασβούργο, να μου πουν ποια κατά τη γνώμη τους ήταν τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχόλησαν την Ευρωβουλή σε αυτή τη θητεία και όπως ήταν λογικό, ανάλογα με την πολιτική και κυρίως την κομματική τοποθέτηση του καθενός, να υπάρχουν και ανάλογες απαντήσεις. Ήθελα να αποφύγουμε την πανδημία και τους πολέμους, διότι έχουμε και την πληγή της Γάζας, όμως όπως σημείωσα παραπάνω, αυτά τα δύο ζητήματα επηρέασαν πολλές καταστάσεις.
Ορισμένοι δεν θέλησαν να απαντήσουν και ίσως από το ποιοι είναι να αντιλαμβάνεστε και τους λόγους, καθώς στην ελληνική ευρωομάδα υπήρξαν πολλά θέματα, με σκάνδαλα, φυλακίσεις, διαγραφές και αποχωρήσεις.
Για λόγους αρχής θα παραθέσω όσα μου είπαν με αλφαβητική σειρά και όχι με τη δυναμική των κομμάτων στην Ευρωβουλή: Ελίζα Βόζεμπεργκ (ΝΔ), Μανώλης Κεφαλογιάννης (ΝΔ), Πέτρος Κόκκαλης (Κόσμος), Στέλιος Κούλογλου (Νέα Αριστερά), Έλενα Κουντουρά (ΣΥΡΙΖΑ), Κώστας Παπαδάκης (ΚΚΕ), Δημήτρης Παπαδημούλης (Νέα Αριστερά), Εμμανουήλ Φράγκος (Ελληνική Λύση).
Ελίζα Βόζεμπεργκ (ΝΔ)
Καταρχάς σε αυτή την πενταετία αναδείχθηκαν προβλήματα, πρώτα από όλα, και υπήρξαν πραγματικά γεγονότα τα οποία κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει. Η πανδημία και ο πόλεμος, που εκ των πραγμάτων είχαν συνεπακόλουθα όπως είναι η ενεργειακή κρίση, οι κοινωνικές διαστρωματώσεις που οικονομικά δεν τα κατάφεραν. Θα μου πείτε μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να προβλέψει; Όχι, αλλά μπορούσε να έχει προβλέψει κάτι άλλο, που θα εξετάσει σοβαρά και στο οποίο πρέπει να υπάρξουν ισορροπημένες αποφάσεις για όλα τα κράτη μέλη. Είναι μία αμυντική αυτονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να υπάρξει μία κοινή αμυντική πολιτική, κάτι το οποίο δεν θωρακίστηκε τα χρόνια που πέρασαν, ώστε να μην εξαρτώμεθα από άλλες δυνάμεις που βρίσκονται έξω από την ευρωπαϊκή ήπειρο και πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτή η άμυνα στα κράτη-μέλη. Όπως παραδείγματος χάρη και την έκδοση ευρωομολόγου. Αυτό μπήκε στο τραπέζι αλλά δεν είναι κάτι άμεσα επιδιώξιμο.
Επίσης, μπορώ να πω ότι έχουμε δύο πολύ καλά νομοθετήματα τελειώνοντας αυτή η θητεία, στα οποία συμμετείχα σε επιτροπές. Το ένα είναι ότι επιτέλους υπήρξε μία συμφωνία για το άσυλο, για τη μετανάστευση, το οποίο προβλέπει υποχρεωτική αλληλεγγύη με τις δύο εναλλακτικές μορφές για εκείνα τα κράτη-μέλη που δεν δέχονται να συμμορφωθούν και να πάρουν κατά αναλογία πρόσφυγες ανάλογα με τις θέσεις εργασίας, με το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της χώρας τους. Αυτές είναι δύο τρεις, που ουσιαστικά όταν έχουμε να κάνουμε με 27 κράτη-μέλη, αυτό είναι μία ισορροπημένη πρόβλεψη, όπως επίσης και οι άλλες προβλέψεις μες στο νομοθέτημα αυτό, για την επίσπευση των διαδικασιών ασύλου, για την ενίσχυση της φύλαξης των εξωτερικών συνόρων με το ρόλο της Frontex, δεδομένου ότι κάθε κράτους μέλος έχει μόνο του το δικαίωμα για έρευνα και διάσωση. Έχει σημασία μεγάλη αυτή η συμφωνία ιδιαίτερα για τα κράτη πρώτης υποδοχής μεταξύ των οποίων είμαστε και εμείς. To δεύτερο νομοθέτημα το οποίο ψηφίστηκε στην τελευταία Ολομέλεια, στην τελική του μορφή, ήταν η νομοθεσία για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Προσωπικά είχα την ευθύνη του φακέλου για το δεδομένο αυτό στο διαδίκτυο και το ολοκληρωμένο νομοθέτημα. Μέσα στα δύο χρόνια που θα εφαρμοστεί από το κράτη μέλη, τα εθνικά δίκαια κατά ανάγκη θα συμπεριλάβουν αυτές τις πρόνοιες. Είναι και σε προληπτική κατεύθυνση και σε κατασταλτική και στην προστασία των θυμάτων με κάθε τρόπο, ανεξάρτητα αν κάθε κράτος μέλος έχει ήδη προβλέψει και κάνει. Η δική μας χώρα έχει πολύ σημαντική ρύθμιση τα τελευταία 4,5 χρόνια για την κακοποίηση των γυναικών με πολύ συγκεκριμένες υποδομές και δομές φιλοξενίας, με συμβουλευτικά κέντρα, με αριθμό κοινό στο οποίο καταφεύγουν τα θύματα, με προστασία των θυμάτων κυρίως για να μπορούν και να καταγγέλλουν και να φεύγουν από το κακοποιητικό περιβάλλον.
Από την άλλη έχουμε και αρρυθμίες, ατυχίες, όπως ήταν η αγροτική πολιτική, η οποία πρέπει να εξεταστεί πάλι από το μηδέν, γιατί δεν έλαβε υπόψη της παραμέτρους οι οποίες έστειλαν τους αγρότες ακόμα και έξω από την πόρτα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και έχουν δίκιο σε πάρα πολλά.
Επιπρόσθετα θα σας πω για το Ταμείο Ανάκαμψης το οποίο δεν ήταν ένα τυχαίο εργαλείο, με πάρα πολλά δισεκατομμύρια. Ήδη η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης εξασφάλισε με πολύ σοβαρές μελέτες 36 δισεκατομμύρια μόνο από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία αν προστεθούν στο ΕΣΠΑ, στο οποίο εμείς έχουμε καλή απορροφητικότητα, είναι μεγάλο ποσό. Ήδη 17 δισεκατομμύρια έχουν μπει στη στο ταμείο της χώρας και έγινε μια κατανομή ανάλογα τις μελέτες και τους στόχους.
Πάντως, υπήρξε για πρώτη φορά και ένα πολύ αρνητικό φαινόμενο που το καταγγέλλω πάντοτε στο δημόσιο διάλογο και συνέβη για πρώτη φορά από καταβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αφορούσε τη χώρα μας. Η αξιωματική αντιπολίτευση, κυρίως, και η αντιπολίτευση ευρύτερα, μίλαγαν για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, συκοφάντησαν τη χώρα με fake news ή με υποθέσεις, χωρίς τεκμηριωμένες θέσεις, χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία, με αποτέλεσμα και αυτό να δημιουργεί μία αλγεινή εντύπωση στους συναδέλφους μας και να μας ρωτούν γιατί συμβαίνει αυτό, και να τροφοδοτεί μία εικόνα η οποία δεν αξίζει στη χώρα μας. Να μιλάμε για κράτους δικαίου στην Ελλάδα και ελευθερία του τύπου, με τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης που ο καθένας μιλάει και εκθέτει ελεύθερα τις απόψεις του, ήταν κάτι το οποίο μας πλήγωσε, μας εξέθεσε, μας περιθωριοποίησε σε κάποιο βαθμό. Δώσαμε έναν άνισο αγώνα εμείς του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος, όσοι το δώσαμε. Αυτό ήταν μία επιδίωξη, δυστυχώς, που έχει εντάξει στην προεκλογική εκστρατεία, ως κύριο κορμό της ατζέντα της η αντιπολίτευση.
Για τη νέα βουλή είμαι αισιόδοξη γιατί όλες οι μετρήσεις μέχρι στιγμής λένε ότι το ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα θα έχει μία αύξηση, ενδεχομένως και οι σοσιαλιστές. Αντίθετα υπάρχει μία μείωση στους πράσινους και στην αριστερά. Αυτό το οποίο όλοι φοβούνται εδώ στην ευρωπαϊκή ένωση περισσότερο από ότι εμείς στην Ελλάδα, είναι τυχόν άνοδος της ακροδεξιάς. Προσωπικά δεν το φοβάμαι. Και το Λαϊκό Κόμμα θα βγει πιο δυνατό και εμείς μη θεωρήσετε ότι είναι ανέφικτο να προσθέσουμε μία ακόμα έδρα στις 8 που είχαμε.
Μανώλης Κεφαλογιάννης (ΝΔ)
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οικοδομήθηκε πάνω στις στάχτες των δύο Παγκοσμίων Πολέμων με τα εκατομμύρια αθώα θύματα και λόγω του οραματισμού των ιδρυτών της μας χάρισε έκτοτε 80 χρόνια ειρήνης και ευημερίας. Σήμερα 43 χρόνια μετά έχει δικαιωθεί πλήρως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η ιστορική του στρατηγική επιλογή για την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως έχει δικαιωθεί και η ρήση του ότι τα πολιτικά οφέλη από την ένταξή μας θα είναι πολύ περισσότερα από τα οικονομικά. Που ασφαλώς δεν είναι καθόλου αμελητέα. Μόνο από την Κοινή Αγροτική Πολιτική οι Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν καρπωθεί πάνω από 130 δισεκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια ενώ για τη νέα περίοδο οι εισροές θα είναι πάνω από 19 δισ. ευρώ που σημαίνει ότι η χώρα μας, οι παραγωγοί μας θα πάρουν το ίδιο ποσό με την προηγούμενη περίοδο. Ενώ την επόμενη περίοδο θα εισρεύσουν στη χώρα πάνω από 60 δισεκατομμύρια από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και από το Ταμείο Ανάκαμψης. Θα πρέπει ασφαλώς να παραδεχθούμε ότι η Ευρώπη την περασμένη δεκαετία δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις κρίσεις που παρουσιάστηκαν. Δεν έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά. Ούτε στην οικονομική, ούτε στη μεταναστευτική. Δύο κρίσεις που τις πλήρωσε ακριβά η ελληνική κοινωνία. Τα λάθη της Ευρώπης ασφαλώς δεν αθωώνουν τις άθλιες και τραγικές επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που κόστισαν πολύ ακριβά. Και σε οικονομικό επίπεδο και σε επίπεδο κύρους της χώρας μας. Αυτά τα λάθη της Ευρωπαϊκής Ένωσης απογοήτευσαν και τους πιο φανατικούς ευρωπαϊστές. Αλλά κυρίως «φούσκωσαν τα πανιά» των άκρων και των ακροτήτων. «Ενδυνάμωσαν» τις τάξεις του λαϊκισμού και των αρνητών της Ευρώπης.
Ασφαλώς δεν μπορούμε αντίστοιχα να μην πιστώσουμε στην Ευρώπη τις πολύ σωστές πολιτικές που ασκήθηκαν την περίοδο της πανδημίας. Τόσο με τη διανομή των εμβολίων, όσο και με τη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης για την επανεκκίνηση των ευρωπαϊκών οικονομιών. Ενώ, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής υπήρξε ομόθυμη η καταδίκη της στρατιωτικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και η επιβολή των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Γίνονται όλα σωστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ασφαλώς και όχι. Πρόσφατο παράδειγμα οι κινητοποιήσεις των Ευρωπαίων αγροτών. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι η πιο επιτυχημένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 60 χρόνια. Τι ζητούν οι αγρότες μας; Αξιοπρεπές εισόδημα, μείωση κόστους πετρελαίου και ρεύματος, μείωση κόστους εφοδίων και ζωοτροφών, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματός τους. Λιγότερη γραφειοκρατία. Ναι, οι αγρότες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δίκιο. Τι προσφέρουν οι αγρότες μας; Επάρκεια τροφίμων στην Ευρώπη και εγγυημένη αγροτική ασφάλεια. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Ένα σοβαρό στρατηγικό διάλογο για το μέλλον της γεωργίας. Πρότεινα στην Ολομέλεια του Φεβρουαρίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δημιουργία ενός νέου Ταμείου. Ενός νέου Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τη στήριξη του εισοδήματος των αγροτών, όπως έχουμε κάνει ήδη για την Πράσινη Συμφωνία. Είχα την τιμή να είμαι ο γενικός εισηγητής του πρώτου νομοθετήματος για την Πράσινη Συμφωνία, του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τις περιοχές και τους πολίτες που πλήττονται από την απολιγνιτοποίηση. Ναι, είμαστε υπέρ της προστασίας του κλίματος. Πάντα όμως με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σας λέω όλα αυτά για να καταδείξω το πόσο σημαντικές είναι οι αποφάσεις που λαμβάνονται και πόσο επηρεάζουν τη ζωή μας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνομοθετεί μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Γι’ αυτό θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό οι ευρωβουλευτές να έχουν επαφή με τις κοινωνίες. Να δίνουν λόγο στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Γι’ αυτό ήμουν και είμαι υπέρ του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές. Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει σε πολλά κράτη μέλη. Με αποτέλεσμα οι ευρωβουλευτές αυτών των χωρών να είναι δυστυχώς αποκομμένοι από την κοινωνία. Να έχουν χάσει την επαφή τους με αυτή. Να έχουν γίνει «δημόσιοι λειτουργοί πολυτελείας» Παρόλα αυτά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραμένει ο δημοκρατικότερος θεσμός της Ένωσης. Οι αποφάσεις του επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα την καθημερινότητα των πολιτών. Το 70% των νομοθετημάτων που ψηφίζονται στην Ελληνική Βουλή είναι κοινοτικές οδηγίες και κανονισμοί. Αυτή την πενταετία προασπίσαμε τα εθνικά συμφέροντα, πιστεύω με επιτυχία. Με τροπολογίες που είχα την τιμή να καταθέσω μαζί με τον Μάνφρεντ Βέμπερ τον πρόεδρο της Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, έναν γνήσιο φίλο της Ελλάδας για το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, για τις περιουσίες της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και την απελευθέρωση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντη Μπελέρη, για τη Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συνθήκη του Μοντρέ. Τροπολογίες που υιοθετήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αποτελούν πλέον κοινοτικό κεκτημένο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είπα, έχει προσφέρει 80 χρόνια ειρήνης και ευημερίας. Τώρα, όμως είναι η ώρα να προχωρήσει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η κοινή εξωτερική πολιτική, η κοινή άμυνα και ασφάλεια, η δημιουργία ευρωστρατού. Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος. Για να παραδώσουμε στα παιδιά μας μία Ευρώπη που θα μπορέσει να τους προσφέρει τα επόμενα χρόνια τα αγαθά που μας προσέφερε.
Πέτρος Κόκκαλης (Κόσμος)
Τα θέματα που απασχόλησαν την Ευρωβουλή νομίζω ότι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στα κανονικά και στα έκτακτα. Και τα δύο δείχνουν την ανάγκη για μία Ευρώπη περισσότερο ενωμένη με μεγαλύτερες αρμοδιότητες και περισσότερες ικανότητες. Μία Ευρώπη διαφορετική από αυτό που ξέραμε μέχρι σήμερα. Το κανονικό ήταν αυτό που πέτυχαν τα εκατομμύρια νέων που ξεχύθηκαν στους δρόμους του 2019, ζητώντας μία αλλαγή συστήματος απέναντι στη κλιματική κρίση και αυτό οδήγησε στη θεμελιώδη συμφωνία, της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας, με την οποία εγώ ασχολήθηκα σε όλη μου τη θητεία από την επιτροπή περιβάλλοντος και από επιτροπή αμυντικών υποθέσεων και από την επιτροπή μπάτζετ και ως εκπρόσωπος στα συνέδρια για το κλίμα και για τους παγκόσμιους στόχους. Η ευρωπαϊκή πράσινη ανασυνθέτει την οικονομία για την κοινωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να αντιμετωπίσει τα τρία κακά του κεφαλιού μας, την υπερθέρμανση που οφείλεται στη χρήση ορυκτών καυσίμων, την υπερτοξικότητα, τη ρύπανση δηλαδή που οφείλεται στα καυσαέρια, στα πλαστικά κτλ. και την κατάρρευση της βιοποικιλότητας που ευθύνεται και για τη γενικότερη επιδείνωση της δημόσιας υγείας.
Αυτή λοιπόν η πολιτική αντιμετώπισης μιας τεράστιας κρίσης δημόσιας υγείας και οικονομίας που είναι η κλιματική κρίση, έδειξε την χρησιμότητά της όταν χρειάστηκε η Ευρώπη να αντιμετωπίσει την πανδημία και εκεί είδαμε ότι η Ευρώπη δεν έχει κοινή πολιτική υγείας κάτι που θα θέλαμε να έχει, όμως οι φιλελεύθερες αστικές μας, δημοκρατικές κυβερνήσεις πήρανε μέτρα πρωτόγνωρα, γρήγορα για την προστασία της δημόσιας υγείας, όσον αφορά την οικονομία, τη στήριξη δηλαδή των εισοδημάτων, την προαγορά του ρίσκου, την επένδυση σε εμβόλια αλλά και πρωτόγνωρα όσον αφορά το δημοκρατικό κεκτημένο, την ελευθερία της κίνησης. Το ίδιο είδαμε και αμέσως μετά και με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία όπου η Ευρώπη δεν έχει κοινή αμυντική πολιτική και φάνηκε ότι χρειαζόμαστε μία πιο δυναμική Ευρώπη.
Αυτά τα τρία λοιπόν είναι τα μεγάλα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε αυτή η θητεία και νομίζω ότι η αλλαγή του συστήματος το οποίο γεννάει αυτές τις κρίσεις και η αντικατάσταση του με ένα σύστημα πιο κοντά στις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, του κοινωνικού κράτους, η οικοδόμηση ενός κράτους κλιματικής ασφάλειας σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία είναι το διακύβευμα των ευρωεκλογών. Είναι δύο στρατόπεδα θα έλεγα αυτή τη στιγμή, το συντηρητικό και ακροδεξιό που θέλει λιγότερη Ευρώπη, μία Ευρώπη των κρατών, μία Ευρώπη που να είναι έτοιμη να υπαναχωρήσει από τα κεκτημένα στα ανθρώπινα δικαιώματα, στη διάκριση των εξουσιών και στην ανεξαρτησία των αρχών, απέναντι σε μία προοδευτική Ευρώπη που θέλει μεγάλες δημόσιες επενδύσεις, θέλει να ευρύτερο κοινωνικό δείκτη προστασίας και την επανοικοδόμηση του κράτους πρόνοιας.
Αυτό θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αν επικρατήσουν οι ευρωσκεπτικιστές και αντιορθολογικές δυνάμεις, θα γίνει πιο δύσκολο να ισχυροποιηθεί η ενωμένη Ευρώπη. Αν συνδυαστεί και με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ θα μιλάμε για την αρχή του τέλους και της ευρωπαϊκής δημοκρατίας.
Καταλήγοντας, ο λόγος που δημιουργήθηκε ο «Κόσμος» είναι γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε καταφέρει τα τελευταία 25-30 χρόνια να έχουμε μία επαρκή και πολιτικά ανταγωνιστική παρουσία της ευρωπαϊκής πράσινης πολιτικής οικογένειας, η οποία συμμετέχει σε 7 ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, διοικεί πάνω από 500 δήμους και περιφέρειες και έχει καταφέρει να έχει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό τρόπο για να αντιμετωπίσουμε την κρίση της δημόσιας υγείας και την κρίση της ανισότητας.
Στέλιος Κούλογλου (Νέα Αριστερά)
Σε αυτή τη θητεία που μόλις ολοκληρώθηκε το Ευρωκοινοβούλιο υπήρξε ο θεσμός της Ένωσης που επιχείρησε, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, να αντιμετωπίσει τις τεράστιες προκλήσεις, σχεδόν υπαρξιακές, που αντιμετωπίζει η Ένωση παράλληλε με την έλλειψη σοβαρής ηγεσίας.
Παράλληλα με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο που άσκησε, και πέρα από τα ζητήματα της Πράσινης Συμφωνίας, της Ψηφιακής Μετάβασης αλλά και της αντιμετώπισης της πανδημίας, που υπήρξαν κομβικά, επέδειξε εξίσου σημαντικό νομοθετικό έργο σε μια σειρά από τομείς, στις Επιτροπές που χειρίστηκα, όπως για η Ευρωπαϊκή Πράξη για την Ελευθερία των ΜΜΕ, που διασφαλίζει την αξιοπιστία και την προστασία της είδησης και των δημοσιογράφων, ή η Οδηγία AntiSlapp, που θωρακίζει τους τελευταίους από τις καταχρηστικές μηνύσεις όσων θέλουν να φιμώσουν τον Τύπο. Επίσης έλαβε σημαντικά μέτρα προστασίας των καταναλωτών απέναντι στην καλπάζουσα ακρίβεια - μέτρα που δυστυχώς δεν έχει αξιοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση. Το Ευρωκοινοβούλιο επίσης με συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων και κόντρα στις πιέσεις της Δεξιάς δε, παραγνώρισε θεμελιώδη για την ΕΕ ζητήματα, όπως η διαφάνεια και το κράτος δικαίου, ενώ δεν φοβήθηκε να φτάσει σε βάθος την έρευνα του για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Η Ευρωπαϊκή Πράξη για την Ελευθερία των ΜΜΕ κρίνεται εμβληματικός Κανονισμός που θα καθορίσει τη δημοσιογραφία και τα ΜΜΕ για τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον κανονισμό, οι ψηφιακές πλατφόρμες ως ουσιαστικοί «διακινητές ειδήσεων» αναλαμβάνουν σαφείς υποχρεώσεις. Αντίστοιχα και τα ΜΜΕ ως «παραγωγοί περιεχομένου» έχουν μίνιμουμ προδιαγραφών για την αξιοπιστία τους. Πέρα από το ζήτημα της αξιοπιστίας, ο κανονισμός θωρακίζει τους δημοσιογράφους, θεσμοθετώντας τη «συντακτική ανεξαρτησία» από τη χειραγώγηση ή την επιρροή της ιδιοκτησίας, ενώ προβλέπει προστασία με ειδικές πρόνοιες και δικλείδες ασφαλείας για τις δημοσιογραφικές πηγές και τη χρήση spyware σε βάρος των δημοσιογράφων με την επίκληση της «Εθνικής Ασφάλειας». Αυτό ήταν και ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίσαμε στη διαπραγμάτευση, η οποία παρόλα αυτά έκλεισε εξαιρετικά θετικά, κάτι που μου δημιουργεί και ένα αίσθημα ικανοποίησης, ότι κατάφερα να συμβάλω καθοριστικά σε αυτή τη μεγάλη υπόθεση.
Παράλληλα, όμως και το έργο που επιτελέστηκε στην Εξεταστική Επιτροπή για τις υποκλοπές (PEGA) της οποία υπήρξα μέλος, αποτυπώθηκε σε ένα εξαιρετικά λεπτομερές πόρισμα και μια Σύσταση, που ειδικά για την Ελλάδα κατάφερε να περιγράψει με ακρίβεια το μεγάλο σκάνδαλο που ταρακούνησε το πολιτικό σύστημα.
Όσον αφορά στο αποτέλεσμα που παρήγαγε η συγκεκριμένη σύνθεση της Ευρωβουλής. Η πολιτική και κοινωνική κληρονομιά των ευρωπαϊκών πολιτικών της τελευταίας πενταετίας, θα καθορίσουν το τοπίο μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Έχουν βαθύνει οι κοινωνικές διαφορές εντός της ΕΕ. Οι πλούσιοι έχουν γίνει πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι κάτι που επιταχύνθηκε πολύ με την πανδημία. Βγαίνουν από την πανδημία οι άνθρωποι και βλέπουν φοβερή ακρίβεια, πληθωρισμό, κατακόρυφη αύξηση του κόστους της ενέργειας, και την ίδια στιγμή οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι. Αυτό προκαλεί οργή και θυμό. Έρχεται μετά η ακροδεξιά και λέει ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες, που όμως είναι το όχημα καθώς τα προβλήματα είναι πολύ βαθύτερα. Για αυτά τα προβλήματα η ΕΕ δεν έχει κάνει πολλά πράγματα. Στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο αναμένεται αύξηση των δυνάμεων της ακροδεξιάς, που όμως δεν είναι αντισυστημική δύναμη όπως παριστάνει, αλλά η καρδιά του συστήματος. Αυτό θα σημαίνει μεγαλύτερη δυσκολία στο να ληφθούν αποφάσεις προς όφελος των ευάλωτων και με προοδευτικό πρόσημο. Η ακροδεξιά αποτελεί δε, απειλή για την Ευρώπη και την ειρήνη - τη μεγαλύτερη επιτυχία του οικοδομήματος - καθώς θέλει να γυρίσουμε στα εθνικά σύνορα.
Για αυτό οι πολίτες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αν διαταραχθούν οι συσχετισμοί που οδήγησαν την ΕΕ μέχρι εδώ - έστω με τα προβλήματα, τις στρεβλώσεις και την κριτική που της ασκούμε- τότε η Ευρώπη που ξέρουν δεν θα συνεχίσει να υπάρχει και τα κράτη-μέλη θα αφεθούν σταδιακά στην τύχη τους.
Έλενα Κουντουρά (ΣΥΡΙΖΑ)
Σε αυτήν την ταραχώδη πενταετία για όλη την Ευρώπη, διαχειριστήκαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις πρωτόγνωρες έκτακτες συνθήκες της πανδημίας, της οξύτατης ενεργειακής κρίσης, της ακρίβειας και του υψηλού πληθωρισμού, που διεύρυναν τις ανισότητες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
Στην έκτακτη αυτή απειλή, απαντήσαμε ενωμένοι με την ιστορική πρωτοβουλία του Ταμείου Ανάκαμψης, όπου όμως μέχρι σήμερα διεκδικούμε να κατανεμηθεί πιο δίκαια και με διαφάνεια στην πλειοψηφία των πολιτών που το έχουν ανάγκη.
Από την πρώτη στιγμή αγωνίστηκα για την άμεση ανάκαμψη των κλάδων του τουρισμού και των μεταφορών που δέχθηκαν το πιο ισχυρό πλήγμα, την ασφαλή επανεκκίνηση στα ταξίδια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και την κατά προτεραιότητα στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που είναι η ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας και τον θέσεων εργασίας που κινδύνευσαν. Μετά από πρωτοβουλία μου, η Επιτροπή TRAN, όπου είμαι συντονίστρια της πολιτικής μου ομάδας κατάρτισε την πρώτη ευρωπαϊκή στρατηγική για το βιώσιμο τουρισμό, η οποία ουσιαστικά έχει κορμό της την επιτυχημένη ελληνική τουριστική πολιτική που υλοποιήσαμε την περίοδο 2015-2019 που ήμουν Υπουργός Τουρισμού.
Κεντρικό ζητούμενο και στόχος παραμένει η βιωσιμότητα, για μία κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη, με την διπλή πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, που πρωτίστως όμως πρέπει να είναι κοινωνικά δίκαιη. Να μην αφήσουμε κανένα πίσω. Κομβικής σημασίας ήταν το νομοθετικό πακέτο FIT for 55 με φιλόδοξους στόχους να μειωθεί δραστικά η περιβαλλοντική επιβάρυνση σε όλους τους τομείς, και ο εμβληματικός νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης. Συγχρόνως, διαμορφώσαμε το πρόγραμμα για την «Ψηφιακή Ευρώπη» και την πρώτη παγκοσμίως νομοθεσία για την Τεχνητή Νοημοσύνη, διεκδικώντας να είναι ανθρωποκεντρική και το νέο κανονισμό για τις υποδομές GIGABIT, που εξασφάλισα να συμπεριλάβει τις απόκεντρες περιοχές και τα νησιά, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση σε οικονομικό ίντερνετ νέας γενιάς, που θα έχει κομβικό ρόλο στην ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια.
Ως προς το αποτέλεσμα που παρήγαγε η συγκεκριμένη σύνθεση της Ευρωβουλής.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το μοναδικό όργανο απευθείας εκλεγμένο από τους λαούς για να εκπροσωπεί τα συμφέροντά τους με σεβασμό στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για να παρεμβαίνει προς όφελος των πολιτών με στόχο την ευημερία τους. Οι Ευρωβουλευτές είμαστε η φωνή των πολιτών στην Ευρώπη. Πετύχαμε ιστορικές νίκες σε αυτή τη θητεία ιδιαίτερα στα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία των γυναικών και των παιδιών. Ήμουν εισηγήτρια στην έκθεση για τον αντίκτυπο της ενδοσυντροφικής βίας και των δικαιωμάτων επιμέλειας στις γυναίκες και τα παιδιά και εισηγήτρια της πολιτικής μου ομάδας στη νομοθετική έκθεση για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας στο διαδίκτυο. Είμαι υπερήφανη που με την έκθεσή μου, τις παρεμβάσεις μου και μαζί με τις προοδευτικές ομάδες πετύχαμε την Κύρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, το πρώτο διεθνώς δεσμευτικό νομικό κείμενο για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, αλλά και την πρώτη ευρωπαϊκή οδηγία για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και αυστηρότερους κανόνες κατά της εμπορίας ανθρώπων.
Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα αυτήν την πενταετία , όμως η επόμενη είναι ακόμη πιο κρίσιμη για να αντιμετωπίσουμε τις επείγουσες προκλήσεις, όπως η στεγαστική κρίση, η αντιμετώπιση της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, η δίκαιη ανάπτυξη, η ισότητα, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα.
Προσωπικά, σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στήριξα τις κοινωνικές πολιτικές και τις αποφάσεις που έχουν στον πυρήνα τους τον άνθρωπο. Είναι μεγάλη νίκη των προοδευτικών δυνάμεων η Οδηγία για τον κατώτατο ευρωπαϊκό μισθό, που υποχρεώνει τα κράτη-μέλη έως τα τέλη του 2024 να καθορίζουν τους μισθούς με βάση το κόστος ζωής και με συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Από τη θέση μου συνέβαλα καθοριστικά στη διαμόρφωση των ψηφισμάτων για το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών αλλά και το ψήφισμα για τη νησιωτικότητα, με στόχο να εξασφαλίσουμε τη συνδεσιμότητα της περιφέρειας της Ευρώπης, ιδιαίτερα στις απόκεντρες περιφέρειες και τα νησιά μας, που σήμερα σηκώνουν δυσανάλογα υψηλό κόστος της μετάβασης, και με βασική ανάγκη τις σύγχρονες, ασφαλείς και ανθεκτικές υποδομές. Εφόσον οι συμπολίτες μας στην Ελλάδα που με επέλεξαν να τους εκπροσωπήσω, με εμπιστευτούν ξανά με την ψήφο τους, με την εμπειρία μου, τη δικτύωση και επιρροή μου με το έργο μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα αγωνιστώ στην επόμενη θητεία για την πραγματική σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη, σε επίπεδο μισθών, κόστους διαβίωσης και ποιότητας ζωής.
Κώστας Παπαδάκης (ΚΚΕ)
Το Ευρωκοινοβούλιο νομοθετεί με γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων μονοπωλιακών ομίλων. Από αυτή τη σκοπιά θέτει προτεραιότητες όπως είναι η «πράσινη» και «ψηφιακή» μετάβαση, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Εμβληματικό παράδειγμα αποτελεί το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ που δίνει ζεστό χρήμα στους μονοπωλιακούς ομίλους και επιβάλει νέα «πράσινα» χαράτσια στους λαούς.
Εξίσου χαρακτηριστική ήταν και η στάση του Ευρωκοινοβουλίου στη χρηματοδότηση πολεμικών εξοπλισμών για να συνεχιστεί το μακελειό των λαών στον πόλεμο της Ουκρανίας αλλά και η ψήφιση της ΚΑΠ από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα Βελόπουλου που έβγαλε στο δρόμο του αγώνα εκατομμύρια αγρότες από άκρη σε άκρη σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Πριν λίγες μέρες ψηφίστηκε επίσης και το «Σύμφωνο για το Άσυλο και τη Μετανάστευση» της ΕΕ που ενισχύει την καταστολή σε πρόσφυγες και μετανάστες και το παράλληλο κυνήγι για εξασφάλιση του απαραίτητου φθηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα.
Όλα αυτά αποτελούν κανονισμοί και Οδηγίες της ΕΕ και γι’ αυτό το λόγο έχει σημασία να ενισχυθεί εκλογικά το ΚΚΕ που τις αντιπαλεύει, τις αποκαλύπτει στο λαό για να προετοιμάσει αυτός την αντεπίθεσή του.
Η τελευταία πενταετία σημαδεύτηκε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, την γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος κατακτητή, το Ισραήλ, το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, την πανδημία που ανέδειξε τη γύμνια των δημόσιων συστημάτων υγείας στα κράτη - μέλη της ΕΕ όπως κι πολλά ακόμα. Υπάρχουν λοιπόν πολλά και μεγάλα θέματα που η ΕΕ αλλά και το Ευρωκοινοβούλιο τοποθετήθηκαν και στάθηκαν απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα.
Υπάρχει όμως μια εμβληματική ψηφοφορία που αναδεικνύει τον χαρακτήρα της ΕΕ, ως ένωσης μονοπωλίων, αλλά και την σύμπλευση των αστικών κομμάτων. Το ψήφισμα για τη δράση των επιχειρηματικών λόμπι που μεταξύ άλλων αναφέρει ότι: η ικανότητα των λόμπι «να επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων στο Κοινοβούλιο αποτελεί συστατικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας». Σε αυτή την ψηφοφορία έπεσαν οι μάσκες αφού σε σύνολο 705 ευρωβουλευτών μόνο οι 2 ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν καταγγέλλοντας παράλληλα την στάση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑΡ και Ελληνικής Λύσης που υπερψήφισαν ξεπλένοντας την ΕΕ και τα μεγάλα συμφέροντα που κάνουν κουμάντο στο Ευρωκοινοβούλιο σε βάρος των λαών.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με συνέπεια ανέδειξε με ερωτήσεις, ομιλίες, εκδηλώσεις τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ και προειδοποίησε έγκαιρα το λαό για τα δεινά που φέρνει η πολιτική της ΕΕ, π.χ. στην ΚΑΠ.
Το ποσοστό σύμπλευσης του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ στις ψηφοφορίες ήταν 75%, ενώ του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ έφτασε στο 93%! Άρα, λοιπόν, επιβεβαιώνεται ότι στα κρίσιμα ζητήματα και στον ευρωΝΑΤΟϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας υπάρχει σύμπνοια των αστικών κομμάτων και δεν αμφισβητούν του κεφαλαίου τις «ιερές συμμαχίες», όπως αποκαλεί το ΝΑΤΟ ο κύριος Κασελάκης.
Ενόψει των εκλογών της 9ης Ιούνη οι εργαζόμενοι χρειάζεται να κάνουν κριτήριο ψήφου το ποιο κόμμα θα σταθεί ενάντια στην αντιλαϊκή σταθερότητα της αντιλαϊκής πολιτικής ΕΕ – κυβερνήσεων. Γιατί μόνο το ΚΚΕ μπορεί να συναντηθεί με την εντεινόμενη από το λαό δυσαρέσκεια, αμφισβήτηση κι έλλειψη εμπιστοσύνης στην ΕΕ, όταν τα άλλα κόμματα αποκρύπτουν τι ψηφίζεται στην ευρωβουλή ή με σκοπιμότητα τα ωραιοποιούν. Να δυναμώσουν όσο περισσότερο γίνεται το ΚΚΕ που δεν σπέρνει αυταπάτες για μια δήθεν «καλύτερη ΕΕ» αλλά οργανώνει τη λαϊκή πάλη ενάντια στο αντιδραστικό ευρωενωσιακό νομικό οπλοστάσιο που αποφασίζεται στις Βρυξέλλες και επιδρά αρνητικά στην καθημερινότητα εκατομμυρίων εργαζομένων.
Δημήτρης Παπαδημούλης (Νέα Αριστερά)
Ένα πολύ σημαντικό γεγονός είναι η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Συνέβαλα ώστε η Ελλάδα να πάρει πολλά λεφτά από αυτό το Ταμείο, 36 δισ. περίπου. Τα περισσότερα από αυτά είναι καθαρές χορηγήσεις όχι δάνεια. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η αξιοποίηση αυτών των χρημάτων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα αποδειχθεί μία χαμένη ευκαιρία, για πολλούς λόγους. Δεν υπάρχει ένα σωστό σχέδιο, τα λεφτά πάνε στα λεφτά, αρκετές από τις αναθέσεις γίνονται με στημένους διαγωνισμούς - ορισμένους από αυτούς τους έρευνά και η ευρωπαία εισαγγελέας και ήδη έχουν αρχίσει και εμφανίζονται και καθυστερήσεις στην αξιοποίηση αυτών των χρημάτων που πρέπει να απορροφούν στο 100% μέχρι τα μέσα του 2026.
Στα θετικά επίσης θεωρώ, λόγω της πανδημίας υπήρξε μία αναγκαστική ευρωπαϊκή συνεργασία με την κοινή προμήθεια εμβολίων, για παράδειγμα. Εδώ αρνητικό, θεωρώ, σημείο ότι ακόμη δεν έχουμε μάθει για τα sms μεταξύ Φον ντερ Λάινεν και Μπουρλά για το πόσα δισεκατομμύρια κόστισαν αυτά. Η αδιαφάνεια δεν μυρίζει καλά. Στα αρνητικά το γεγονός ότι έχουμε στη γειτονιά μας δυο πολέμους και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κάνει τίποτα από πλευράς πρωτοβουλιών για να υπάρξουν ειρήνη και λύση με διπλωματικές και πολιτικές πρωτοβουλίες. Οικονομικός γίγαντας αλλά πολιτικός νάνος. Στα αρνητικά για τη θέση της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη το ότι αυτά τα χρόνια, και αυτή δεν θέση δική μου είναι θέση και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ελλάδα έκανε βήματα προς τα πίσω στα θέματα κράτους δικαίου, υποκλοπές, ανεξαρτησία δικαιοσύνης, διερεύνησης σκανδάλων, όπως το έγκλημα το Τεμπών και άλλα. Επίσης στα αρνητικά ότι αυτή την περίοδο περισσότερο το όνομα Ελλήνων ευρωβουλευτών ακούστηκε για ποινικές υποθέσεις παρά για θετικά επιτεύγματα. Θα ήμουν πιο χαρούμενος εάν στους κορυφαίους σε επιδραστικότητα ευρωβουλευτές υπήρχαν και άλλοι Έλληνες, θα το προτιμούσα από το να έχουμε τον Λαγό στο Δομοκό, ευρωβουλευτή εκλεγμένο, για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, δολοφονίες κλπ. και την Καϊλή διαγραμμένη και καθαιρεμένη από όλα τα πόστα ως ενεχόμενη σε βαριά υπόθεση διαφθοράς μαζί με μία παρέα Ιταλών.
Εγώ αυτό που προσπάθησα από την αρχή της θητείας, ως εκλεγμένος Έλληνας αντιπρόεδρος ήταν να συνεργαστούμε τουλάχιστον οι 19 από τους 21 με εξαίρεση τους δύο τις Χρυσής Αυγής ούτως ώστε στα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος να ενώνουμε δυνάμεις, παρά τις διαφορές μας. Επικοινώνησα για αυτό με τον Μεϊμαράκη και με τον Ανδρουλάκη και μαζευτήκαμε οι 19 στην αρχή της θητείας και συμφωνήσαμε να το προσπαθήσουμε αυτό. Και όσες φορές το κάναμε τα καταφέραμε. Αν δείτε τα ψηφίσματα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου απέναντι στην επιθετικότητα Ερντογάν, θα δείτε ότι είναι πολύ πιο αυστηρά από τις ανακοινώσεις τις Κομισιόν ή ακόμη χειρότερα από αυτά που λέει στα ανακοινωθέντα του το Συμβούλιο. Κατά τα άλλα θα προτιμούσα να είμαστε πιο ψηλά και η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Έλληνες ευρωβουλευτές ως σύνολο, ως κύρος μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Δυστυχώς δεν είμαι πολύ αισιόδοξος και για το τι θα γίνει στην επόμενη θητεία, μακάρι να πέσω έξω, γιατί η σύνθεση των ευρωψηφοδελτίων γεμάτα με celebrities δεν με κάνουν αισιόδοξο. Για να είναι εδώ κάποιος αποτελεσματικός στην προάσπιση των συμφερόντων που έχει τα κληθεί να εκπροσωπήσει, πρέπει να είναι ικανός για το συγκεκριμένο αντικείμενο, που σημαίνει να γνωρίζει, να μπορεί να πείσει, να δουλεύει, να είναι έντιμος, να έχει αξιοπιστία να τον ακούν και άλλοι, να μπορεί να χτίζει συμμαχίες και πλειοψηφίες και να μην απλώς γνωστός, τηλεοπτικός celebrity.
Κακά τα ψέματα. Άλλο είναι να είσαι από την Ελλάδα κι άλλο από τη Γερμανία. Αν είσαι από την Ελλάδα που είναι μια μικρή χώρα, πρέπει να είσαι πολύ πιο ικανός, πολύ πιο εργατικός, πολύ πιο επιδραστικός για να πετύχεις αυτό που έχει στο τσεπάκι το Γερμανός από την πρώτη στιγμή, ειδικά αν είναι Γερμανός από τα κυβερνώντα κόμματα ξεκινάει με «γκολ από τα αποδυτήρια».
Αυτή η πενταετία της Ευρωβουλής δεν ήταν από τις καλές. Καταγράφω στις εξαιρέσεις το Ταμείο Ανάκαμψης και την ευρωπαϊκή συνεργασία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Κατά τα άλλα μεγάλωσαν οι ανισότητες, η Ευρώπη συχνά έδωσε μία εικόνα παράλυσης, σέρνεται ως ουρά σε πολέμους που κάνουν τεράστια ζημιά στην Ευρώπη και στην οικονομία της και στο βιοτικό μας επίπεδο, πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση κτλ. Οι Αμερικάνοι είναι πολύ μακριά και κερδίζουν διότι μας πουλάνε σχιστολιθικό φυσικό αέριο ακριβότερο στη θέση του ρώσικου.
Όσον αφορά το επόμενο ευρωκοινοβούλιο μπορεί να έχει χειρότερο αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για μεγάλη άνοδο της ακροδεξιάς και αυτό θα ναι κακό και για την δημοκρατία και για την ευρωπαϊκή ενοποίηση και για την Ελλάδα. Διότι οι ακροδεξιοί δεν θέλουν Ταμείο Ανάκαμψης, δεν θέλουν ισχυρό κοινοτικό προϋπολογισμό, δεν θέλουν πολλά λεφτά στο Ταμείο Συνοχής, για κοινή αγροτική πολιτική για ΕΣΠΑ και λοιπά.
Εγώ αυτό που θέλω να πω τους πολίτες είναι να μη σνομπάρουν τις ευρωεκλογές, διότι 7 στους 10 νόμους που ψηφίζονται στην Ελλάδα ουσιαστικά είναι προσαρμογή σε πράγματα που έχουν αποφασιστεί στις Βρυξέλλες πριν μεταφραστούν σε εθνική νομοθεσία στα κράτη-μέλη. Άρα ο κόσμος ας στείλει τους καλύτερους και τις καλύτερες, όχι celebrities. Διαλέξτε με προσοχή τι σας ταιριάζει αλλά να πάτε να ψηφίσετε. Μην αφήσετε τους άλλους να αποφασίζουν για σας χωρίς εσάς και να παρακολουθείτε και τι κάνει ο καθένας εδώ πέρα, αφού εκλεγεί.
Εμμανουήλ Φράγκος (Ελληνική Λύση)
Στα κυριότερα ζητήματα που τέθηκαν στην Ευρωβουλή είναι η ΚΑΠ. Αποτελεί το 31% του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού. Η Ελλάδα είναι αναλογικά προς τον πληθυσμό, ο μεγαλύτερος δικαιούχος της ΚΑΠ. Αυτό αποτελεί το λόγο που παρακολουθώ τις σχετικές Επιτροπές (AGRI, ENVI, INTA).
Επίσης, τα θέματα που σχετίζονται με την μετανάστευση ήταν σημαντικά, αν και η πλειοψηφία τα οδήγησε στις περισσότερες περιπτώσεις στη λάθος κατεύθυνση.
Όσον αφορά στο ποιο ήταν για μένα το μείζον ζήτημα που τέθηκε σε συζήτηση και ψηφοφορία, κατόπιν των τουρκικών προκλήσεων στην Κύπρο υπήρχε το θέμα της Αμμοχώστου, όπου πρότεινα κυρώσεις σε όποιο κράτος αναγνωρίσει το ψευδοκράτος και η πρόταση έγινε δεκτή από την Ολομέλεια.
Τώρα, ως προς το αποτέλεσμα που παρήγαγε η συγκεκριμένη σύνθεση της Ευρωβουλής.
Η παρούσα σύνθεση σημαδεύτηκε από τη μετακίνηση του ALDE, αριστερότερα, ως «Renew Europe».
Άρα, η πλειοψηφία της Ευρωβουλής οδήγησε σε συγκεκριμένα αποτελέσματα: Green deal στα προϊόντα μας, με αποτέλεσμα την πτώση της παραγωγής μας και την αύξηση των εισαγωγών (τώρα ξηλώνεται), «Laissez-passer», δικαιωματισμός και ψευδο-ανθρωπισμός στα σύνορα μας, με αποτέλεσμα εκλογικές νίκες πατριωτικών/αντι-μεταναστευτικών δυνάμεων ανά την ΕΕ και στρατιωτική ανάμειξη στην Ουκρανία, που τελικά ηττάται, λόγω και των επιλογών των κατοίκων της ανατολικής Ουκρανίας.
Κατόπιν αυτών, το «πολιτικό εκκρεμές» τώρα φαίνεται πως γέρνει προς την άλλη πλευρά.