Το ρωσικό power game στη Συρία και οι πιέσεις στον Ερντογάν

Γιατί η Μόσχα επιθυμεί διακαώς την εξομάλυνση των σχέσεων Ερντογάν και Άσαντ
via Associated Press
FILE - A family stands neart a billboard showing Russian President Vladimir Putin and Syrian President Bashar Assad in Damascus, Syria, March 7, 2022. The next chapter of the war in Ukraine could see Russia bringing in greater numbers of battle-hardened fighters from Syria, observers say. Arabic on poster reads, "We support Russia." (AP Photo/Omar Sanadiki, File)
FILE - A family stands neart a billboard showing Russian President Vladimir Putin and Syrian President Bashar Assad in Damascus, Syria, March 7, 2022. The next chapter of the war in Ukraine could see Russia bringing in greater numbers of battle-hardened fighters from Syria, observers say. Arabic on poster reads, "We support Russia." (AP Photo/Omar Sanadiki, File)
via Associated Press

Διανομή τροφίμων σε 500 άτομα στο Κυβερνείο Ας Σουγουαΐντα της Συρίας, κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία, πραγματοποίησε το Ρωσικό Κέντρο Συμφιλίωσης για τη Συρία γνωστό επίσης ως Κέντρο Συμφιλίωσης των αντίπαλων πλευρών και Παρακολούθηση της Μετανάστευσης Προσφύγων στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, το οποίο λειτουργεί από το 2016 και πρόκειται για μια κοινή τουρκο-ρωσική κυβερνητική επιχείρηση που ιδρύθηκε σε συμφωνία με τον υπό τις ΗΠΑ συνασπισμό.

Στο συγκεκριμένο οργανισμό η Ρωσία έχει το πάνω χέρι σε σχέση με την Τουρκία. Μάλιστα, στο παρελθόν το Ρωσικό Κέντρο δεν δίστασε να ξεσκεπάσει τον ύποπτο ρόλο της οργάνωσης White Helmets, που σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν αρωγοί του Ερντογάν.

Η διανομή τροφίμων αποδεικνύει ουσιαστικά το ρωσικό αποτύπωμα στη συριακή επικράτεια, το οποίο έχει αναπτυχθεί από την έναρξη του συριακού εμφυλίου και έπειτα, έχοντας εκτοπίσει τους Αμερικάνους, οι οποίοι έχασαν, όπως φαίνεται, και την υποστήριξη των Κούρδων που ήταν πιστοί και παραδιασιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή.

Οι πρόσφατες τουρκικές εισβολές στα βόρεια της χώρας (η «Ασπίδα του Ευφράτη» το 2016, ο «Κλάδος Ελαίας» το 2018 και η «Πηγή Ειρήνης» το 2019) εκτόπισαν χιλιάδες ανθρώπους από τις εστίες και έδωσαν το έναυσμα σε τρομοκρατικές και εγκληματικές ομάδες των φανατικών της περιοχής να δραστηριοποιηθούν ξανά. Την ίδια η Τουρκία εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την κατάσταση φρόντιζε να μεταφέρει στο συριακό έδαφος πέριξ των συνόρων τουρκικό πληθυσμό με σκοπό να δημιουργήσει μια de facto τουρκική κυριαρχία.

Πρόσφατα, μάλιστα, ο Ερντογάν εξέφρασε την επιθυμία να πραγματοποιήσει μια νέα εισβολή στην περιοχή προκειμένου να την καθαρίσει από τους τρομοκράτες, όπως ονομάζει ο ίδιος τους Κούρδους. Η επιθυμία αυτή του Ερντογάν βρήκε αντίθετες τόσο τις ΗΠΑ όσο και τη Ρωσία οι οποίες απέτρεψαν τον Τούρκο πρόεδρο από ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Ειδικά η Ρωσία τόνισε ξεκάθαρα στην Τουρκία πως μια νέα εισβολή στα βόρεια της Συρίας θα αποσταθεροποιούσε την περιοχή, ενώ ενδεχόμενο που ο Βλάντιμιρ Πούτιν ήθελε να αποφύγει λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.

Ο φόβος μιας τουρκικής εισβολής έφερε ανακατατάξεις και εντός της συριακής επικράτειας με τους κουρδικούς πληθυσμούς να έρχονται σε επαφή με τον Άσαντ, κάτι που επιθυμούσε διακαώς και η Μόσχα.

Η τουρκική εισβολή στη Συρία αναβλήθηκε και ήδη οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ρωσία πιέζει για συνάντηση Άσαντ Ερντογάν. Πιο συγκεκριμένα, το ιρανικό πρακτορείο Tasnim είπε ότι Ερντογάν και Άσαντ θα συναντηθούν στη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) η οποία θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο στο Ουζμπεκιστάν.

Για τη συγκεκριμένη συνάντηση ρωτήθηκε από δημοσιογράφος και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος την διέψευσε στον αέρα του καναλιού Haber Global TV. Μένει να δούμε αν οι πληροφορίες των Ιρανών ισχύουν και πόση πίεση έχει ασκήσει για το ζήτημα ο Πούτιν στον Ερντογάν κατά την τελευταία τους συνάντηση τον Αύγουστο στο Σότσι.

Η Μόσχα επιθυμεί διακαώς να εξομαλυνθούν οι σχέσεις των δυο πολιτικών για να ισχυροποιήσει το ρόλο της στη περιοχή και να ενισχύσει τη τριμερή Μόσχας Άγκυρας Τεχεράνης μετατρέποντάς την σε τετραμερή με την προσθήκη της Δαμασκού, γεγονός που θα φέρει το ρωσικό παράγοντα σε πρώτο πλάνο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Δημοφιλή